Σαν σήμερα το 1974, ο Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον ανακοινώνει στο λαό ότι θα δημοσιεύσει αντίγραφα 46 καταγεγραμμένων συζητήσεων στον Λευκό Οίκο ως απάντηση σε μια κλήτευση σε δίκη για το σκάνδαλο Watergate που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 1973. Η Δικαστική Επιτροπή του Λευκού Οίκου δέχτηκε 1.200 σελίδες καταγραφών την επόμενη μέρα, αλλά επέμεινε να επιστραφούν επίσης και οι ίδιες οι κασέτες.
Στην ανακοίνωσή του, ο Νίξον με πολύ κόπο εξήγησε στο λαό την απροθυμία του να υπακούσει στην κλήτευση, και τη φύση του περιεχομένου που επρόκειτο να δημοσιεύσει. Επικαλέστηκε το δικαίωμά του στο εκτελεστικό προνόμιο να προστατεύει τα πολιτειακά μυστικά και δήλωσε ότι οι καταγραφές έγιναν αντικείμενο επεξεργασίας από αυτόν και τους συμβούλους του για να παραλείψουν οτιδήποτε «άσχετο» με τις έρευνες για το Watergate ή κρίσιμο για την εθνική ασφάλεια. Κάλεσε τα μέλη της επιτροπής να κοιτάξουν τις κασέτες για να αποφασίσουν αν ο Πρόεδρος είχε παραλείψει ή όχι ενοχοποιητικά στοιχεία στις καταγραφές. «Δεν θέλω να μείνει καμία αμφιβολία», επέμεινε ο Νίξον, «για το γεγονός ότι ο Πρόεδρος δεν έχει τίποτα να κρύψει σχετικά με αυτό το θέμα» και «ξεκαθάρισα ότι δεν θα υπάρξει καμία κάλυψη».
Τον Ιούνιο του 1972, πέντε άνδρες που συνδέονταν με την Επιτροπή Επανεκλογής του Προέδρου Νίξον συνελήφθησαν για διάρρηξη στα κεντρικά γραφεία της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής στο ξενοδοχείο Watergate στην Ουάσινγκτον. Μια έρευνα που ακολούθησε έβγαλε στην επιφάνεια και άλλες παράνομες δραστηριότητες που έγιναν από την Επιτροπή Επανεκλογής και εγκρίθηκαν από υψηλότερα μέλη της διοίκησης του Νίξον. Επίσης, δημιούργησε ερωτήματα για το τι γνώριζε ο Πρόεδρος σχετικά με αυτές τις δραστηριότητες. Ο Νίξον ηρνείτο σθεναρά κάθε ανάμειξη στην κάλυψη της διάρρηξης, με την περιβόητη δήλωση «Δεν είμαι απατεώνας» (“I am not a crook”). Τον Μάιο του 1973, η Σύγκλητος συνεδρίασε για μια έρευνα για το σκάνδαλο Watergate εν μέσω λαϊκής κατακραυγής υπέρ πειθαρχικής ποινής κατά του Νίξον. Τον Ιούλιο του 1974, το Υψηλό Δικαστήριο (αντίστοιχο με τον Άρειο Πάγο στην Ελλάδα) απέρριψε τον ισχυρισμό περί εκτελεστικού προνομίου του Νίξον και του έδωσε εντολή να δώσει και τις υπόλοιπες κασέτες. Σε μία από αυτές, ακουγόταν ο Πρόεδρος να δίνει εντολή στο FBI να σταματήσει τις έρευνες για τη διάρρηξη στο Watergate∙ αυτό έμεινε γνωστό ως η απόδειξη που πρόδωσε την ενοχή του Νίξον.
Στις 8 Αυγούστου του 1974, ο Νίξον απέφυγε μια δίκη έναντι της Συγκλήτου γινόμενος ο πρώτος Αμερικανός Πρόεδρος που παραιτήθηκε από τη θέση του. Αργότερα του δόθηκε αμνηστία από τον διάδοχό του, τον Πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ, «για όλα τα εγκλήματα που διέπραξε ή ίσως διέπραξε εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών».
