Γεννήθηκε το 1951 στα Βρυσερά της περιοχής Δρόπολης, στον χώρο της ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας. Ηρθε στην Ελλάδα το 1991, όπου και πρωτοπαρουσιάστηκε στα γράμματα. Εχει εκδώσει διηγήματα, νουβέλες και μυθιστορήματα από τις εκδόσεις Κέδρος και Ψυχογιός. Το μυθιστόρημα «Κώδικας τιμής» κέρδισε το βραβείο Athens prize for literature το 2014. Εχει ασχοληθεί και με λογοτεχνικές μεταφράσεις. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως μεταφραστής στη μεταφραστική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών. To τελευταίο βιβλίο του, «Οι δεινόσαυροι των Αθηνών, ταξίδι σε λάθος χώρα», κυκλοφορεί από τις εκδ. Πατάκη.
Ποια βιβλία έχεις αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σου;
Πολλά μισοδιαβασμένα. Τα σήκωσα όλα για να διαβάσω ένα ιστορικό βιβλίο του Σταύρου Ντάγιου «Ελλάδα – Αλβανία πενήντα χρόνια αμοιβαίας δυσπιστίας», εκδ. Literatus, που μόλις κυκλοφόρησε.
Ποιος ήρωας λογοτεχνίας θα ήθελες να είσαι και γιατί;
Mε τον Μαρτίν Ιντεν του Τζακ Λόντον θέλω να μοιάζω, αν και δεν θα ήθελα να είχα το τέλος του.
Με ποιον συγγραφέα θα ήθελες να δειπνήσεις;
Με τον Γκύντερ Γκρας, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα. Θα είχαμε πολλά να πούμε. Μου αρέσουν άλλωστε και τα φαγητά με πολύ κρεμμύδι.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σε συγκίνησε;
«Γράμματα από την Αλάσκα», της Σώτης Τριανταφύλλου. Μέσω της λογοτεχνίας σου επιχειρείς να μας γνωρίσεις άγνωστες όψεις της γειτονικής Αλβανίας. Πόσο «μακριά» είναι αυτή η χώρα και η ιστορία της;
Βρίσκω απαράδεκτο να είναι τόσο άγνωστη. Η Ελλάδα έχει με την Αλβανία κάποιο ψυχολογικό κόμπλεξ. Μοιάζει μαζί της και αρνείται να το παραδεχτεί, ασχέτως αν το ένα τέταρτο του καθενός από τους δύο λαούς έχει αίμα από τον άλλο.
Πόσο από τις δύο πατρίδες σου βάζεις στα κείμενά σου;
Εδώ υπάρχει μια σύγχυση, την οποία ακόμη δεν έχω ξεπεράσει ούτε εγώ, αλλά ούτε και το ελληνικό κοινό. Ανήκω στην ελληνική ομογένεια, σε μια από τις διάσπαρτες ελληνικές μειονότητες του κόσμου. Το θέμα των ομογενών της Αλβανίας με καθηλώνει, μου υπαγορεύει τη θεματολογία. Mόνο το προηγούμενο μυθιστόρημα, «Κώδικας τιμής», είχε ως θέμα την αλβανική βεντέτα και τις σχέσεις μεταξύ Αλβανών και Ελλήνων, κι εδώ μπορεί κάποιος συνειρμικά να νομίζει ότι η θεματολογία ενός έργου μπορεί να καθορίζει και την εθνικότητα του συγγραφέα. Εγώ γεννήθηκα πριν από το μυθιστόρημά μου. Πολλές φορές αναρωτιέμαι εάν είναι κανείς ό,τι νομίζει αυτός ή ό,τι νομίζουν οι άλλοι. Πάντως, εγώ γράφω στη μητρική μου γλώσσα, εργάζομαι στην Ελλάδα, πληρώνω φόρους και στις δύο χώρες, και αν καμιά φορά και οι δυο με θεωρούν ξένο, δικό τους πρόβλημα. Για να είμαι ειλικρινής, με ενδιαφέρει πρωτίστως ο ελληνισμός.
Με τι καταπιάνεσαι στο νέο σου βιβλίο;
Το τελευταίο που αναμένεται να κυκλοφορήσει με τίτλο «Οι δεινόσαυροι των Αθηνών, ταξίδι σε λάθος χώρα» έχει θεματολογία σουρεαλιστική, αντανακλά από τον σπασμένο καθρέφτη της σημερινής κοινωνίας, με τα ευτράπελα των κυβερνήσεων και των τραπεζών. Ανησυχούσα ότι μέχρι να κυκλοφορήσει το βιβλίο θα έπαυε το θέμα να είναι επίκαιρο, όμως η εκδότριά μου Αννα Πατάκη με καθησύχασε: με τα μυαλά που κουβαλάμε, η κοινωνία μας θα είναι διαρκώς σουρεαλιστική.
