O Αλέξης Tσίπρας και η “Εθνική της Διαπλοκής”…

Tην αδυναμία του να συνεργαστεί μετεκλογικά με τα «παλαιά κόμματα», γιατί αυτά αποτελούν τον ορισμό της «Εθνικής τής Διαπλοκής», δήλωσε ο τέως πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην πρόσφατη συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση, ομολογουμένως. Υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι μπορεί κανείς να την υπηρετήσει με πράξεις, όχι με λόγια. Διότι αυτό που παρατηρούμε σήμερα είναι το εξής: Η κατά Τσίπρα «Εθνική της Διαπλοκής» στηρίζει με όλες τις δυνάμεις την επανεκλογή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην πρωθυπουργία.

Μπορεί, άραγε, να μας εξηγήσει κανείς πώς είναι δυνατόν οι μέχρι προχθές ορκισμένοι εχθροί της Αριστεράς να αποτελούν τους διαπρύσιους κήρυκες της υποψηφιότητας Αλέξη, τη στιγμή μάλιστα που έχει δοθεί στη δημοσιότητα το «εχθρικό» σχέδιο νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες; Μας φτάνει ως εξήγηση για τη μεταστροφή αυτήν το γεγονός ότι ο τέως πρωθυπουργός έκανε «στροφή» την τελευταία στιγμή και ψήφισε το φιλοευρωπαϊκό Μνημόνιο; Ή, μήπως, συμβαίνει στο παρασκήνιο και τίποτε άλλο, για το οποίο δεν είμαστε πλήρως ενήμεροι;

Ακούω, για παράδειγμα, την πληροφορία ότι μεγάλη κρατική τράπεζα, σε καιρούς ανακεφαλαιοποίησης και capital controls (…για τα κορόιδα τους Eλληνες, φυσικά), «μπούκωσε» στο διαφημιστικό χρήμα μεγάλα συστημικά ΜΜΕ που αντιμετωπίζουν αυτόν τον καιρό μεγάλες δυσκολίες.

Ισχύει αυτό; Είναι ακριβές; Και αν είναι, μήπως η «Εθνική της Διαπλοκής» απέκτησε νέο αρχηγό; Μαθαίνω επίσης ότι, παρά τη ρητορεία και τις κορόνες, τα ραντεβού στο παρασκήνιο δίνουν και παίρνουν, ειδικά τώρα, που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να αντιμετωπίσει τους «διασπαστές» της Λαϊκής Ενότητας και απαιτούνται… πυροβολισμοί. Η πρόσφατη πείρα από τον «βασικό μέτοχο» Καραμανλή δείχνει ότι αυτές τις παντιέρες τις σηκώνεις μόνο αν το εννοείς ότι θα τις πας μέχρι τέλους, ακόμη και αν ηττηθείς στα δικαστήρια. Και «μέχρι τέλους» σημαίνει ότι δεν συναντάς σε μυστικά τραπέζια αυτούς που υποτίθεται ότι καταδιώκεις.

«Μέχρι τέλους» σημαίνει ότι δεν δίνεις συνεντεύξεις σε ΜΜΕ τα οποία σε άλλες εποχές -περισσότερο αγνές- κατέτασσες στην «Εθνική της Διαπλοκής». «Μέχρι τέλους» σημαίνει ότι είσαι άτεγκτος απέναντι στα όποια συστήματα και δεν ρίχνεις γέφυρες συμβιβασμού από την προεκλογική περίοδο. «Μέχρι τέλους» σημαίνει -αυτό είναι το δίδαγμα από την περιπέτεια Καραμανλή- ότι είσαι διατεθειμένος για πολιτική μοναξιά. Για εναντίον σου απόπειρες πολιτικής δολοφονίας και εξαφάνισής σου από τον χάρτη, ακόμη και όταν έχεις χάσει και τους έχεις αδειάσει τη γωνιά. Πέρα από κορόνες και ατάκες, το αντέχει αυτό σήμερα ο τέως πρωθυπουργός; Από την απάντηση κρίνεται και το αν διαθέτει τη νομιμοποίηση να ομιλεί για «εθνικές».

Μανώλης Κοττάκης – Δημοκρατία