Μετά από μια βαριά εκλογική ήττα, είθισται, τα αστικά κόμματα εξουσίας να αλλάζουν αρχηγό, ο οποίος εκλέγεται με τον τρόπο που προβλέπεται από το καταστατικό τους κάτι που δεν συνέβη, όμως, στη ΝΔ σε πρώτο χρόνο αλλά κατέβηκε στις εκλογές με μεταβατικό-υπηρεσιακό αρχηγό έχοντας τη στήριξη και την έγκριση της κοινοβουλευτικής ομάδας και των κομματικών οργάνων που όμως είχαν ηττηθεί στις εκλογές του Ιανουαρίου.
Η εκτίμηση έμπειρου κοινοβουλευτικού παράγοντα είναι ότι αυτό ήταν τεράστιο λάθος για την κεντροδεξιά παράταξη που θα μπορούσε να κάνει την αυτοκριτική της και να προχωρήσει γρήγορα σε ανάδειξη νέου ηγέτη και όχι να βολοδέρνει ψάχνοντας τη δικαίωση. Κάτι τέτοιο δεν θα επέτρεπε στον κ. Τσίπρα να εμφανίζεται ως το νέο και πολύ περισσότερο ο νέος αρχηγός θα μπορούσε να αναδιατάξει την ηγετική ομάδα του κόμματος και να αναγεννήσει το πολιτικό στίγμα του με νέο αφήγημα και συγκεκριμένη πρόταση για την επόμενη μέρα.
Η Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε στις 4 Οκτωβρίου του 1974 ως το διάδοχο σχήμα της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ) που είχε ιδρύσει ο ΚωνσταντίνοςΚαραμανλής στη δεκαετία του πενήντα. Πιο φιλελεύθερη, πιο σύγχρονη και περισσότερο κεντρώα. Μια ιδρυτική διακήρυξη που ακόμα και σήμερα είναι επίκαιρη και που στα χρόνια της μεταπολίτευσης και κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής πορείας της Ελλάδας επιβεβαιωνόταν κάθε στιγμή. Την ίδια ώρα οι πολιτικοί αντίπαλοι της ΝΔ αναπροσάρμοζαν το ιδεολογικό τους στίγμα κι΄ από σοσιαλιστικό το βάφτιζαν εκσυγχρονιστικό.
Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ήρθε μαζί με την άνοιξη της μεταπολίτευσης που έδιωξε τον χειμώνα της χούντας, της απάνθρωπης 7ετίας των συνταγματαρχών. Και μόνο αυτό είναι μια απαγορευτική παρακαταθήκη για το ιδεολογικό πλαίσιο που αφήνει εκτός τα άκρα και όσους τα εκφράζουν με την πολιτική τους στάση, την ιστορία τους και τη ρητορεία τους.
Δυστυχώς για τη ΝΔ η κρίση και τα μνημόνια δημιούργησαν μια θολούρα στους πολιτικούς προσανατολισμούς της.
Τι σημαίνει ακριβώς στη Ν.Δ. φιλελεύθερος και τι δεξιός; Ακούγονται απίστευτες ασυναρτησίες. Κάποιοι λένε για «επιστροφή στις ιδεολογικές ρίζες» του δεξιού χώρου, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑστρέφεται προς το κέντρο λόγω της στροφής προς το μνημόνιο αλλά και των οικονομικών εξελίξεων. Κάποιοι εντός ΝΔ ονειρεύονται να απορροφήσουν τη Χρυσή Αυγή. Είναι προφανές πως ο χώρος που θα ξαναδώσει προοπτικές εξουσίας στη ΝΔ είναι το κέντρο και ο αρχηγός που θα επαναφέρει τα χαρακτηριστικά ενός σοβαρού φιλελεύθερου κόμματος με κοινωνικό πρόσωπο.
Οι εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ δεν μπορούν και δεν πρέπει να εξελιχθούν σε καλλιστεία. Η ΝΔ χρειάζεται έναν αρχηγό που θα διεκδικήσει το κέντρο και δεν θα επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ και σε δεύτερο χρόνο στο ΠΑΣΟΚ να το μονοπωλούν. Και φυσικά δεν θα κριθεί από την ηλικία του αλλά από την ικανότητα του να πετύχει αυτόν τον στόχο.
Πολύ απλά ότι συμφέρει ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν συμφέρει τη ΝΔ. Με άλλα λόγια, συμφέρει ουσιαστικά τους άλλους μια Ν.Δ δεξιότερη. Αν η Ν.Δ. όμως κρατηθεί στο κέντρο, οι οικονομικές εξελίξεις θα τη βοηθήσουν να διεκδικήσει γρήγορα την εξουσία.
Η δελφινολογία που αναπτύσσεται γύρω από τη Νέα Δημοκρατία βρίσκεται σε μεγάλη δυσαρμονία με τα πραγματικά προβλήματα της χώρας.
Η Νέα Δημοκρατία θα έπρεπε να εκπροσωπεί μια μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη, την οποία ο τόπος και το πολιτικό σύστημα έχουν ανάγκη. Τα τελευταία χρόνια έπαψε να είναι ζωντανός πολιτικός φορέας που έχει επαφή με την κοινωνία και εκφράζει δυναμικά κομμάτια του πληθυσμού. Σταμάτησε να παράγει ιδέες και προτάσεις. Κόλλησε στο αγαπημένο…μνημόνιο.
Ανεξάρτητα από αυτά που ακούγονται περί πολιτικών, πιστεύω ότι το πρόσωπο που θα εκλεγεί στην αρχηγία της ΝΔ θα καθορίσει το ιδεολογικό στίγμα της αλλά και το μέλλον της. Χρειάζεται έναν ηγέτη που θα εμπνεύσει.
“Δεν υπάρχουν ιδέες – υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες – κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.”
― Νίκος Καζαντζάκης
