“Να πας οπωσδήποτε στην pont neuf.” Πειθαρχώντας στην προτροπή μιας φίλης έφτασα εκεί με ταξί από το ξενοδοχείο και αφού πέρασα αρκετή ώρα χαζεύοντας την παλαιότερη γέφυρα του Παρισιού αποφάσισα να περπατήσω μέχρι την Αψίδα του Θριάμβου όπου ήταν το ξενοδοχείο.
Ήταν η πρώτη μου μέρα και ήθελα να νιώσω τον παλμό της πόλης. Ήταν η ώρα που ο ήλιος έφευγε και τα φώτα της – φημισμένης για αυτό – γαλλικής πρωτεύουσας έπαιρναν την θέση του. Και οι Παριζιάνοι έβγαιναν για να απολαύσουν τα θέλγητρά της. Ήταν Παρασκευή, όπως χθες.
Κάτι έγινε στο Παρίσι χθες. Κάτι που μόνο αν δεις τα αμοντάριστα πλάνα ή ακούσεις τις γεμάτες λυγμούς και αναφιλητά περιγραφές αυτοπτών μαρτύρων μπορείς να αντιληφθείς το μεγεθός του.
Όχι γιατί ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Το ευρωπαϊκό έδαφος είναι συνηθισμένο στην στυφή γεύση του αίματος. Όχι γιατί οι παριζιάνοι δεν έχουν συνηθίσει να πληρώνουν ακριβό τον φόρο της υπεράσπισης των ιδανικών τους.
Αλλά γιατί το τέρας έκανε την εμφάνισή του χωρίς την μάσκα του. Και έδειξε το αποκρουστικό του πρόσωπο και ότι είναι αποφασισμένο για όλα.
Μέχρι σήμερα οι ακρότητες των φανατικών μουσουλμάνων κάλυπταν την οθόνη μας όσο χρόνο επέλεγε ο αρχισυντάκτης του δελτίου. Τώρα ειναι στην πόρτα μας. Έτοιμες να μπουν και πιο βαθιά. Αν το επιτρέψουμε.
Ήδη ο Γάλλος πρόεδρος υποσχέθηκε σκληρά αντίπονα. Για να προλάβει ίσως τον Σαρκοζί και την Λεπέν που σαν έτοιμοι από καιρό ετοιμάζονται να αξιοποιήσουν την ευκαιρία. Βέβαια το μόνο που θα καταφέρει μακροπρόθεσμα είναι να πυκνώσει τις τάξεις των φανατικών, όπως επιβεβαιώνει το παράδειγμα άλλων δυτικών ηγετών.
Δεν πρέπει επίσης να λησμονεί κανένας ότι η πλειονότητα των μουσουλμάνων δεν έχουν πρόβλημα με τον δυτικό ή όποιον άλλο τρόπο ζωής. Δεν τους νοιάζει αν πίνεις αλκοόλ ή όχι. Αν το σουβλάκι που θα παραγγείλεις είναι με χοιρινό. Εάν οι κοπέλες δεν φορούν μαντίλες ή αμπάγιες. Όπως επίσης ότι οι ίδιοι αυτοί μουσουλμάνοι ήταν τα πρώτα θύματα όταν οι φανατικοί επιχείρησαν να επιβάλλουν τον “ορθόδοξο” για αυτούς τρόπο ζωής.
“Μόνο το φως της γνώσης (δηλαδή της πνευματικής καλλιέργειας που αναπτύσσει την ελεύθερη σκέψη) μπορεί να διώξει τις νυχτερίδες που γεννιόνται στο σκοτάδι!” έγραφε ο Βίκτωρ Ουγκό στους “Άθλιους”. Και μπορεί για τους φανατικούς να είναι ήδη αργά και ο μόνος τρόπος απαλλαγής από αυτούς είναι να τους στείλεις στον παράδεισό τους με τα πιλάφια και τις 72 παρθένες, υπάρχουν άλλα πολύ πιο σοβαρά πράγματα που πρέπει ο δυτικός aka πολιτισμένος κόσμος να ασχοληθεί.
Την πολιτική λόγου χάρη που θα ακολουθήσει απέναντι στον υπόλοιπο πλανήτη έτσι ώστε να μην υπάρχει ανάγκη να δημιουργούνται και να γιγαντώνονται καραβάνια προσφύγων.
“Οι εσφαλμένες πολιτικές, που υιοθετήθηκαν από τις δυτικές χώρες, ιδιαίτερα από τη Γαλλία, στην περιοχή, συνέβαλαν στην επέκταση της τρομοκρατίας. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις που είχαν στόχο τη γαλλική πρωτεύουσα δεν μπορούν να αποσυνδεθούν απ’ αυτό που συμβαίνει τελευταία στη Βηρυτό ούτε απ’ αυτό που συμβαίνει εδώ και πέντε χρόνια στη Συρία”, δήλωσε ο Άσαντ, τον οποίο επικαλείται το επίσημο συριακό πρακτορείο ειδήσεων SANA. Ο τελευταίος από τους κοσμικούς ηγέτες των μουσουλμανικών χωρών της περιοχής που έχει επιβιώσει. Χωρίς καμία πρόθεση εξωραϊσμού των γεγονότων, οι ελευθερίες που έχει στερήσει από τους πολίτες του ο Άσαντ είναι περίπου οι ίδιες με αυτές που στερούνται οι αμερικανοί από την επιβολή του Patriot Act και έπειτα.
Κλείνοντας να υπενθυμίσουμε ότι το τρομοκρατικό χτύπημα έγινε Παρασκευή και 13. Νοεμβρίου. Του 2015. Μια άλλη Παρασκευή και 13, του Οκτωβρίου του 1307 σφαγιάτηκαν οι Ναίτες από τους στρατιώτες του Φίλιππού Δ του Ωραίου. Επίσημα γιατί ήταν αιρετικοί, στην πραγματικότητα για να οικοιοποιηθεί την περιουσία τους. Η υποκρισία δεν είναι προφανώς ίδιον της εποχής μας. Οι Ναίτες είχαν δημιουργηθεί για να προστατεύουν τους χριστιανούς προσκυνητές στην Ιερουσαλήμ. Την Γη της Επαγγελίας. Την Γη όπου ο Θεός δεν έχει όνομα. Την Γη όπου ο φανατισμός πήρε σχήμα.
