Θανάσης Μαυρίδης…Το μεγάλο μυστικό με τις γάτες της λίμνης του Βαν δεν είναι το λευκό και πλούσιο τρίχωμά τους. Είναι το διαφορετικό χρώμα στα μάτια τους. Από το ένα μάτι τα βλέπουν όλα πράσινα και από το άλλο όλα γαλάζια! Σπάνια περίπτωση, ιδανική για το νέο σχήμα του Κέντρου. Ακατάλληλη, όμως, για μάρτυρας σε ραντεβού!
Ακατάλληλη, διότι δεν γνωρίζει κανείς με ποια ματιά θα έχει επεξεργαστεί ο εγκέφαλός της τα δεδομένα που θα προέκυπταν από το ραντεβού. Με το πράσινο ή με το γαλάζιο; Και τι θα έγραφε ο ιστορικός του μέλλοντος; Είναι δυνατόν να αφήνουμε μία τόσο σοβαρή υπόθεση, όπως η συγγραφή της ιστορίας, στις διαθέσεις μιας γάτας και μάλιστα της λίμνης Βαν;
Ας πούμε, λοιπόν, ότι ήταν αυτή ο αυτόπτης μάρτυρας του ραντεβού του εκδότη με τον υποψήφιο πρωθυπουργό. Αν είχε χρησιμοποιήσει εκείνη τη στιγμή τους πράσινους φακούς, θα έλεγε: «Ο νεαρός πολιτικός αγκομαχά να πείσει το εκδοτικό κατεστημένο να στοιχηθεί από πίσω του και να διασώσουν έτσι οι αδίστακτοι εκδότες κάτι από τη χαμένη και διαπλεκόμενη ψυχή τους». Αν τα έβλεπε τα δρώμενα με τους γαλάζιους φακούς, θα έλεγε: «Παρακαλάει για λίγα ψίχουλα διαπλοκής ο καημένος»!
Γράφει το «Βήμα» για το περίφημο ραντεβού: «Ο μοναδικός μάρτυρας της συνομιλίας ήταν αυτή η γάτα των Ιμαλαΐων, η οποία μάλιστα μετέδιδε μια αίσθηση “κυριότητος του χώρου”. Αυτή μόνο είχε το προνόμιο να ακούσει το αίτημα του πολιτικού προς τον εκδότη για μια… σχέση αποκλειστικότητας, για μια σταθερότερη σχέση επωφελούς αλληλοϋποστήριξης. Στο μυαλό αυτής της σπάνιας γάτας καταγράφηκε με μορφή ανεξιχνίαστου κώδικα ένα εξίσου σπάνιο ιστορικό στιγμιότυπο. Μια γάτα σιωπηλή που έδειχνε αφοσιωμένη σε μια φιλική συζήτηση δύο ανθρώπων περί πολιτικής και ισχύος, μια λευκή γάτα μακρύτριχη που τα έντονα γαλανά μάτια της όπως εξείχαν σχεδόν μέσα από το σκουρόχρωμο τρίχωμα του προσώπου της, την έκαναν να μοιάζει αυστηρή και αινιγματική».
Ήταν απολύτως σωστή η επιλογή μιας γάτας των Ιμαλαΐων! Εκατό τοις εκατό! Διότι η γάτα της λίμνης του Βαν είναι ανεξάρτητη. Πιο ανεξάρτητη από τις άλλες. Τόσο που βουτάει μόνη της στη λίμνη του Βαν. Προφανώς για να εκνευρίσει όλες τις άλλες γάτες του πλανήτη που βλέπουν νερό και αλλάζουνε πεζοδρόμιο.
Κι έχεις από την άλλη πλευρά αυτή των Ιμαλαΐων, η οποία καθόταν απλά και άκουγε! Ας πούμε, λοιπόν, ότι στο ραντεβού ήταν η γάτα της λίμνης του Βαν κι ο υποψήφιος πρωθυπουργός έφτιαχνε το εσπρεσάκι στη «διαπλοκή»! Συγνώμη! Στον εκδότη θέλαμε να πούμε. Ο ανεξάρτητος χαρακτήρας της γάτας της λίμνη του Βαν θα επαναστατούσε. Θα σήκωνε τη ράχης της, θα έκανε ξου και γενικώς θα έδειχνε τη βαθιά της δυσαρέσκεια στο γεγονός ότι αριστερός άνθρωπος έφτιαχνε με τα χεράκια του το εσπρεσάκι του κατεστημένου. Πάλι καλά, δηλαδή, που δεν του έπλυνε τα πόδια! Τότε θα την μαζεύαμε τη γατούλα από τον λαιμό του αριστερού ηγέτη…
Γι’ αυτό πιστεύουμε ακράδαντα ότι δεν ήταν τυχαία η επιλογή των Ιμαλαΐων! Δεν θέλανε οι άνθρωποι ατυχήματα. Παρακαλώ, προσέξτε τι γράφουν σχετικά με τον χαρακτήρα του ζώου: «Οι γάτες αυτού του είδους έχουν τρυφερό χαρακτήρα, είναι πανέξυπνες, κοινωνικές αλλά αρχικά ντροπαλές. Έχουν γλυκιά, σιγανή και μελωδική φωνή (η οποία ακούγεται σπάνια) ενώ τα μάτια της μπορεί να γίνουν εξαιρετικά εκφραστικά όταν εκείνη το θελήσει. Είναι ζώο που του αρέσει η συνήθεια, η γαλήνη και η ασφάλεια. Όταν ενηλικιωθούν, συνήθως είναι εξαιρετικά νωθρές και αργές στις κινήσεις τους και μπορεί να περνούν πολλές ώρες ποζάροντας καθισμένες στην αγαπημένη τους θέση, παρατηρώντας ατάραχες τα γεγονότα που εξελίσσονται γύρω τους».
Καταλάβατε τώρα; Δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει ο γάτος από τη θέση του. Ούτε μία στο εκατομμύριο! Μπορεί το αφεντικό της να έφυγε, αλλά ο ίδιος εκεί! Στην αγαπημένη του θέση! Το ερώτημα είναι αν είχε διάθεση να καταγράψει κάτι…liberal.gr
