Γιατί τα drones είναι οι νέοι καλύτεροι φίλοι του αγρότη;…

Της Vanessa Ramirez*… Όταν ακούω «ιπτάμενο ρομπότ», το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι μια άκρως απόρρητη αποστολή: κατασκοπείες, διασώσεις, κρυφές μεταφορές αντικειμένων και άλλες χρήσεις μιας φαινομενικά μυστηριώδους τεχνολογίας αντάξιες του Τζέιμς Μποντ. Μάλλον βλέπω πολλές ταινίες, γιατί στην πραγματικότητα τα ιπτάμενα ρομπότ χρησιμοποιούνται πλέον για πρακτικούς και όχι τόσο μυστικούς σκοπούς σε διάφορες βιομηχανίες. Συγκεκριμένα, τα αγροτικά ιπτάμενα ρομπότ καθίστανται ολοένα και πιο σημαντικά εργαλεία για τους αγρότες και τους παραγωγούς τροφίμων, ώστε είναι πιθανό να βοήθησαν ώστε να έχετε στο τραπέζι σας τουλάχιστον ένα από αυτά τα γεύματα.

Καθώς προβλέπεται να φτάσει ο παγκόσμιος πληθυσμός τα 9 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050, η αποτελεσματική παραγωγή τροφίμων είναι σημαντική για τη συντήρηση της ανθρώπινης υγείας και της ποιότητας ζωής παγκοσμίως. Τα ιπτάμενα ρομπότ έχουν ήδη συμβάλει στις προόδους ως προς την αποτελεσματικότητα, και αναμένονται και άλλες πολλές.

Οι σύγχρονες φάρμες είναι μεγάλες… πραγματικά μεγάλες

Φανταστείτε μια φάρμα με 4 μίλια πλάτος και 40 μίλια μήκος: 160 τετραγωνικά μίλια σοδειάς που πρέπει να φυτευτεί, να ποτιστεί, να γονιμοποιηθεί, να ελεγχθεί και να θεριστεί. Από όλες αυτές τις εργασίες, η παρακολούθηση μπορεί να θεωρηθεί η σημαντικότερη: αν ένα μέρος της σοδειάς παλεύει με έντομα ή δεν ποτίζεται επαρκώς, πρέπει να λυθεί το θέμα πριν επεκταθεί και στην υπόλοιπη.

Η παλιά καλή μέθοδος παρακολούθησης ήταν απλή: περπατούσαμε στα χωράφια και κοιτούσαμε τα φυτά. Αλλά αυτή η διαδικασία παίρνει πολύ χρόνο σε φάρμες 160 τετραγωνικών μιλίων (ή και παραπάνω).

Μέχρι πρόσφατα, η απεικόνιση μέσω δορυφόρου εθεωρείτο η πιο προχωρημένη λύση, επιτρέποντας στους αγρότες να βλέπουν αεροφωτογραφίες από μεγάλες λωρίδες γης, αλλά η έλλειψη ακρίβειας, η χαμηλή ποιότητα εικόνες σε μέρες με συννεφιά και το υψηλό κόστος δημιούργησαν την ανάγκη για φτηνότερες λύσεις παρακολούθησης με καλύτερη ποιότητα εικόνας.

Και εδώ μπαίνουν τα ιπτάμενα ρομπότ

Τα ιπτάμενα ρομπότ χαρίζουν στους αγρότες μια νέα οπτική χάρη στην προβολή από χαμηλό υψόμετρο∙ πετάνε μέχρι και 120 μέτρα πάνω από το έδαφος, δηλαδή το όριο στο οποίο επιτρέπεται να πετάει ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος χωρίς άδεια από την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας.

Από αυτό το εύρος υψομέτρων, οι κάμερες των ιπτάμενων ρομπότ μπορούν να τραβήξουν πολυφασματικές εικόνες, χρησιμοποιώντας το ορατό φως και σχεδόν υπέρυθρο φως για να εντοπίσουν ποια φυτά αντανακλούν διαφορετικές ποσότητες πράσινου και σχεδόν υπέρυθρου φωτός. Χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό για να παράγουν πολυφασματικές εικόνες που μπορούν να δείξουν τα υγιή και τα άρρωστα φυτά. Πολλαπλές εικόνες από την ίδια περιοχή με την πάροδο του χρόνου μπορούν να συνδυαστούν για να παρουσιάσουν τις μεγάλες αλλαγές στις σοδειές και τις ευκαιρίες για καλύτερη διαχείρισή τους.

Πέρα από την υψηλότερη ανάλυση, τις πολυφασματικές εικόνες, και τη διαθεσιμότητα κατά παραγγελία, η παρακολούθηση της σοδειάς μέσα από ιπτάμενα ρομπότ είναι φθηνότερη από άλλες μεθόδους. Καθώς η τεχνολογία προχωρεί, οι τιμές συνεχίζουν να πέφτουν. Στην πραγματικότητα, η τιμή ενός βασικού αγροτικού ιπτάμενου ρομπότ έχει πέσει ήδη στην τιμή των 1000 δολαρίων.

Εκτός από την προκαταβολή, η νομοθεσία αποτελεί άλλο ένα εμπόδιο για τους αγρότες που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα ιπτάμενα ρομπότ. Το 2012 θεσπίστηκε η παράγραφος 333 της Πράξης Εκσυγχρονισμού και Μεταρρυθμίσεων της Ομοσπονδιακής Διοίκησης Αεροπορίας, η οποία έδινε στον Υπουργό Μεταφορών την αρμοδιότητα να αποφασίζει χρειάζεται πιστοποίηση για την ασφαλή χρήση ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους μέσα στον εθνικό εναέριο χώρο. Μέχρι τον Αύγουστο του 2015, η Διοίκηση είχε εκδώσει πάνω από 1.000 εξαιρέσεις και έχουν γίνει ελαστικότεροι οι κανονισμοί έκτοτε∙ οι νομοθέτες αναγνωρίζουν τη σημασία της δυνατότητας χρήσης ιπτάμενων ρομπότ σε διάφορες βιομηχανίες.

Τα ιπτάμενα ρομπότ μπορούν να βοηθήσουν στις καλλιέργειες όχι μόνο με την παρακολούθηση της σοδειάς αλλά και με:

  1. Την άρδευση: Υπερφασματικοί, πολυφασματικοί ή θερμικοί αισθητήρες εντοπίζουν ξηρές περιοχές, και όταν μια σοδειά αναπτύσσεται, διευκολύνουν τον υπολογισμό του δείκτη βλάστησης και δείχνουν τη θερμότητα.
  2. Τους ψεκασμούς: Ο εξοπλισμός που μετράει την απόσταση επιτρέπει στο ιπτάμενο ρομπότ να προσαρμόσει το ύψος πτήσης του ανάλογα με την τοπογραφία και τη γεωγραφία, εξετάζοντας το έδαφος και ψεκάζοντας μόνο την απαραίτητη ποσότητα φυτοφαρμάκων για ομοιογενή κάλυψη, μειώνοντας την ποσότητα χημικών που διαρρέουν στα νερά του εδάφους.
  3. Την σπορά: Η νεοσύστατη εταιρεία BioCarbon Engineering στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει αναπτύξει μια τεχνική, βάσει της οποίας τα ιπτάμενα ρομπότ μεταφέρουν δοχεία υπό πίεση που περιέχουν βιοδιασπώμενες κάψουλες με σπόρους και τα ρίχνουν στο έδαφος, όπου οι κάψουλες ανοίγουν και οι σπόροι μπορούν να ριζώσουν.

Μια αναφορά του 2013 σχετικά με τα ιπτάμενα ρομπότ από τη Διεθνή Ένωση για τα Μη Επανδρωμένα Οχήματα προέβλεψε ότι η νομιμοποίηση των εμπορικών ιπτάμενων ρομπότ θα ενίσχυε την οικονομία κατά 80 δισεκατομμύρια δολάρια (μέσα από την απόδοση και τις θέσεις εργασίας) μεταξύ του 2015 και του 2025.

Και ποιος προβλέπεται ότι θα ενισχυθεί περισσότερο από κάτι τέτοιο; Η γεωργία.

*Η Vanessa Bates Ramirez είναι βοηθός αρχισυντάκτρια στο Singularity Hub. Ενδιαφέρεται για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την υγεία, τον αναπτυσσόμενο κόσμο, και ένα σωρό άλλα θέματα.
singularityhub.com