Πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ…

Όσο περιμένουμε σωτήρες να τους αναθέσουμε να βρουν λύση για το αν θα έχουν φαί αύριο τα παιδιά μας, ή σύνταξη οι γονείς μας, είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Αυτή είναι δική μας δουλειά και κάποτε πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ και να την αναλάβουμε.

Ο κος Τσίπρας είναι φανερό ότι ήθελε και επεδίωκε την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων, υπολογίζοντας σε συναλλαγματική υποστήριξη από άλλες πηγές.

Με άκρατο τυχοδιωκτισμό ακολούθησε παρελκυστική τακτική ,για να δημιουργήσει ανάλογο θυμό και ενθουσιασμό στον ελληνικό πληθυσμό. Και υποχρεώθηκε σε άτακτη οπισθοχώρηση όταν ανακάλυψε ότι όσα του υπόσχονταν οι συνομιλητές του ήταν αέρας, ακόμη αραιότερος από εκείνον που πουλούσε ο ίδιος.

Το μεγαλύτερο αν όχι το συντριπτικό ποσοστό του Ελληνικού λαού, ενστερνίζονται τις αξίες και τα ιδεώδη της αστικής δημοκρατίας και του δυτικού τρόπου σκέψης και ζωής, που αποτελεί γι’ αυτούς άλλωστε και πρότυπο οργάνωσης, για την κοινωνική πολιτική, την δημοκρατικότητα και την παιδεία τους.

Γιατί είναι αναντίρρητο ότι αυτός ο κατακλυσμιαίος πολιτισμός, η ανάπτυξη και βελτίωση του επιπέδου διαβιώσεώς του, είναι απόρροια της επιρροής του δυτικού κόσμου στη ζωή του. Πλην όμως ο λαός κουράστηκε πολιτικά και είναι απρόθυμος για νέες θυσίες.

Γαλουχημένοι στην καλοπέραση του κρατικοδίαιτου συναφιού, δεν είμαστε διατεθειμένοι όχι μόνο να συμβάλλουμε θετικά στην αναμόρφωση του τόπου, αλλά αποδοκιμάζουμε κάθε νέο και καινοτόμο, γιατί θα μας βγάλει έξω από την καθημερινή ραθυμία μας.

Οπαδοί της ήσσονος προσπάθειας όπως έμαθε το «σχολείο», που δίδασκε ότι δεν είναι καλό να είσαι άριστος, στα εργοστάσια που δεν πρέπει να εργάζεσαι με ένταση γιατί σου ρουφάει το αίμα το σύστημα, στα πανεπιστήμια που δεν πρέπει να εντατικοποιούνται οι σπουδές και για να γινόμαστε αιώνιοι φοιτητές σε βάρος της παραγωγικής ανάπτυξης.

Αυτό το πνεύμα της ραστώνης που διαπότισε ανεξίτηλα το κύτταρο κάθε νεοέλληνα, έγινε παράδοση και μετά μέρος της αριστερής κουλτούρας της νεολαίας μας.

Όσο το δυνατόν χαλαρή εργασία και το βραδάκι ποτό, χαβαλέ και μουσική στις ταβέρνες και τα μαγαζιά, με χρήματα είτε από τους μπαμπάδες είτε από το αντιπαραγωγικό και φαύλο δημόσιο.

Αυτή τη ραθυμία καλλιέργησε και εκμεταλλεύθηκε η αριστερά, που είναι κυβέρνηση και δεν κυβερνά και καθημερινά τρέχουν σαν τους οιωνοσκόπους και τους μάγους να λύσουν συμπλεγματικοί όπως είναι τα προβλήματά τους.

Και ο λαός τους ακολουθεί….. Γιατί θέλουν οι εργάτες να γίνουν βιομήχανοι και οι αγρότες πανεπιστημιακοί.

Έτσι γιατί το επιβάλλει το κομμουνιστικό μανιφέστο του ισοπεδωτικού ολοκληρωτισμού. Όμως ο Πολύβιος στην θεωρία της ιστορικής ανακύκλωσης και σύνθεσης που υποστήριζε, έλεγε πως η ιστορία πορεύεται δια των αντιθέσεων και μετά από μια καταστροφική πορεία και την τραγωδία, που σήμερα βιώνουμε, ακολουθεί η νηνεμία και έρχεται η αναγέννηση.

Αυτός που θα ασχοληθεί με την επανακατοίκηση της ερημωμένης υπαίθρου και θα δώσει τα εργαλεία για την περιφερειακή ανάπτυξη στον τόπο μας θα γράψει ιστορία.

Η χώρα μας είναι μικρή και διασπαρμένη σε μικρού τόπους και είναι εξωφρενικό να έχει κεντρική οικονομία. Το κομματικό κράτος και η ασχήμια βολεύονται με τους μισθωτούς διότι τους κρατάνε και τους κάνουν ότι θέλουν.

Αν όμως δεν παράξουμε το «πετρελαιό» μας που είναι τα απαράμιλλης ποιότητας αγροτο-διατροφικά προϊόντα για να θρέψουν πρώτα και κύρια τον λαό μας και έπειτα να γίνουν πόλος έλξης για όποιον αναζητάει ποιότητα, θα είμαστε μιά ζωή με το χέρι απλωμένο σε δανειστές τοκογλύφους , δεσμιοι ενός απολιτικού συστήματος με τα προνόμια και των (ο Θεός να τις κάνει ελίτ που λυμαίνονται την περιουσία μας.