Για το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, μερικές φορές δεν αρκεί ο αποκεφαλισμός ενός πολίτη που φέρεται να έχει παραβεί το νόμο. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την περαιτέρω καταπίεση και πλήρη υποταγή του λαού, περιλαμβάνουν και άλλες τρομακτικές επιλογές, όπως η σταύρωση.
Η χρήση της θανατικής ποινής στη Σαουδική Αραβία βασίζεται στην Σαρία (τον ισλαμικό νόμο), ωστόσο, είναι διεθνώς καταδικαστέα πρακτική λόγω του ευρέος φάσματος των εγκλημάτων που μπορεί να οδηγήσει σε θανατική ποινή και επειδή συνήθως πραγματοποιείται με έναν εξωφρενικό δημόσιο αποκεφαλισμό.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας, το 2011 πραγματοποιήθηκαν 26 εκτελέσεις στη χώρα. Η Διεθνής Αμνηστία υπολόγισε πως έγιναν τουλάχιστον 79 το 2013. Οι ξένοι υπήκοοι (συνήθως από τον αναπτυσσόμενο κόσμο) δεν απαλλάσσονται της εκτέλεσης και δεν έχουν τη δυνατότητα της απέλασης και δίκης στην πατρίδα τους. Στην πραγματικότητα αποτελούν το 50% των θυμάτων και συνήθως εκτελούνται μετά από κατηγορίες για λαθρεμπόριο ναρκωτικών ή δολοφονίες. Στην πρόσφατη ιστορία της Σαουδικής Αραβίας, δεν υπάρχει καμία αναφορά για εκτέλεση πολίτη δυτικού κράτους.
Η θανατική ποινή μπορεί να επιβληθεί για ένα ευρύ φάσμα αδικημάτων, συμπεριλαμβανομένων δολοφονιών, βιασμών, ψευδοπροφητείας, βλασφημίας, ένοπλης ληστείας, επανειλημμένης χρήσης ναρκωτικών, αποστασίας, μοιχείας, μαγείας, η οποία τιμωρείται με αποκεφαλισμό και μερικές φορές δια λιθοβολισμού.
Οι 345 εκτελέσεις μεταξύ 2007 – 2010 πραγματοποιήθηκαν όλες με δημόσιο αποκεφαλισμό. Η τελευταία αναφερόμενη εκτέλεση για μαγεία πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2014. Η Σαουδική Αραβία είναι μία από τις τέσσερις τελευταίες χώρες να εξακολουθούν να πραγματοποιούν δημόσιες εκτελέσεις και η μόνη χώρα που το κάνει σε τακτική βάση.
Η Σαουδική Αραβία και το Ισλαμικό Κράτος –η τρομοκρατική ομάδα ISIS που σπέρνει τον όλεθρο στο Ιράκ, τη Συρία και τη Λιβύη έχουν ένα πανομοιότυπο σύστημα δικαιοσύνης ως προς την ερμηνεία της Σαρία και τη χρήση της θανατικής ποινής, η οποία εκπορεύεται και διαδίδεται από τους Ουαχαμπίτες κληρικούς της Σαουδικής Αραβίας.
Η χρήση της σταύρωσης επανήλθε το 2014, όταν ο Σαουδάραβας κληρικός σεΐχης Nimr Baqir al-Nimr καταδικάστηκε σε αποκεφαλισμό και σταυρώθηκε ως τιμωρία για δήθεν “πόλεμο κατά του Θεού» και για την ενθάρρυνση διαδηλώσεων υπέρ της δημοκρατίας στην ανατολική επαρχία, στην οποία βρίσκεται μια σημαντική σιιτική μειονότητα της χώρας, η οποία είχε υποστεί τη βίαιη καταστολή από την κυβέρνηση στον απόηχο της Αραβικής Άνοιξης.
Στις 15 Οκτωβρίου 2014, ο al-Nimr καταδικάστηκε σε θάνατο από το Ειδικό Ποινικό Δικαστήριο, ενώ την ίδια μέρα συνελήφθη και ο αδελφός του επειδή έγραψε στο twitter πληροφορίες για την θανατική ποινή.
Σήμερα, ακόμα ένα μέλος της οικογένειας, ο Ali Mohammed Al-Nimr περιμένει την εκτέλεσή του για εγκλήματα που δεν διέπραξε, αλλά λόγω της οικογενείας του που τόλμησε να αψηφήσει το νόμο της σιωπής που επικρατεί στο Βασίλειο. Συνελήφθη στην ηλικία των 16 ετών από τις δυνάμεις ασφαλείας της Σαουδικής Αραβίας, για τη συμμετοχή του σε μια ειρηνική διαμαρτυρία. Τώρα είναι 19 ετών, και έχει επίσης καταδικαστεί σε εκτέλεση δια αποκεφαλισμού και σταύρωση.
Ο Ali κρατήθηκε σε φυλακές ανηλίκων και αναγκάστηκε να ομολογήσει εγκλήματα που δεν διέπραξε μετά από βασανιστήρια. Επιπλέον, κρατήθηκε σε απομόνωση για 4 μήνες και στερήθηκε νομικής εκπροσώπησης. Ο έφηβος έχει πλέον μετακινηθεί σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, όπου βρίσκεται σε απομόνωση. Εκεί περιμένει μόνος, γνωρίζοντας ότι η ποινή του θα μπορούσε να εκτελεστεί ανά πάσα στιγμή.
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (CRC) είναι σαφής και στην συγκεκριμένη περίπτωση έχει πολλαπλά παραβιαστεί, όμως η διεθνής κοινότητα εξακολουθεί να κοιτάζει από την άλλη μεριά. Αντίθετα, τον Σεπτέμβριο του 2015 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έδωσε ένα καθοριστικό ρόλο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Σαουδική Αραβία, παρόλο που αναμφισβήτητα κατέχει παγκοσμίως το χειρότερο ρεκόρ σχετικά με τα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες των γυναικών, των μειονοτήτων και των αντιφρονούντων. Ο διορισμός και η αναγνώριση από τον ΟΗΕ δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα μεγάλο σκάνδαλο και σημαίνει ότι το πετρέλαιο είναι σημαντικότερο από τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Είναι πιθανό να αναγνωριστούν τα εγκλήματα του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας από τους ηγέτες του κόσμου, ειδικά τώρα που ένα αθώο αγόρι αντιμετωπίζει μια τόσο σκληρή και απάνθρωπη μοίρα; Φοβάμαι πως δεν υπάρχει περίπτωση..
