Η βλακεία και ο ερασιτεχνισμός δέν έχουν όρια…
Είναι φρόνιμο οι κατσαπλιάδες του διαδυκτίου να ηρεμήσουν και να αφρουγκαστούν τήν πραγματικότητα κατεβαίνοντας απο τό συνεφάκι τής ονείρωξής των.
Κάποιοι άλλοι σφυρίζουν αδιάφορα και η τραγική πραγματικότητα τους αφορά, μόνο όταν αρχίζουν να ξεβολεύονται οι ίδιοι.
Αποτέλεσμα της εκπαιδευμένης στην εγωπάθεια και τον φιλοτομαρισμό, διεφθαρμένης σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας.
Όταν υπάρχει αυτή η επιβαλλόμενη πολιτική από τους εταίρους, ακόμα και ανθρώπους με υπερφυσικές ικανότητες στην κυβέρνηση δεν θα αλλάξει η πορεία προς το γκρεμό.
Χρεοκοπημένο κράτος εντός νομισματικής ένωσης εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τους εταίρους και το ποιόν των πολιτικών που του επιβάλλουν.
Τελείως διαφορετικά είναι τα πράγματα όταν χρεοκοπεί κάποιο κράτος με εθνικό νόμισμα γιατί η υποτίμηση του νομίσματος πάντα επιφέρει μεγάλη ανακούφιση τονώνοντας το εμπορικό ισοζύγιο ενώ και μόνο η δυνατότητα άσκησης της κρατάει τα επιτόκια δανεισμού σε χαμηλά επίπεδα.
Στην Ελλάδα η εφαρμοζόμενη λιτότητα έχει ρίξει πάνω από το 27% το ΑΕΠ. Μιλάμε δηλαδή για μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές καταστροφές. Παρόλα αυτά συνεχίζεται με αυξανόμενη ένταση η εφαρμογή υφεσιακών πολιτικών.
Το πότε θα έρθει το τέλος μας κανείς δεν μπορεί να το πει με ακρίβεια αλλά όλοι είναι σίγουροι ότι θα έρθει.
Όσο και οικονομία να κάνει το κράτος όσο και να πιάσει την φοροδιαφυγή, από την Ελλάδα ζητούνται πρωτογενή πλεονάσματα τέτοιας τάξης που καμιά αναπτυγμένη ή αναπτυσσόμενη χώρα δεν μπόρεσε να τα πιάσει ακόμα και σε περιόδους ανάπτυξης.
Οπότε όλες οι υγιείς μεταρρυθμιστικές μας προσπάθειες θα πέφτουν στο γκρεμό και οι όποιες εισπράξεις του δημοσίου τομέα αντί να κατευθύνονται προς την ανάταξη της Κρίσης θα χρησιμοποιούνται για να αποπληρώνεται ένα δάνειο που δεν μπορεί να αποπληρωθεί στην ολοκληρία του..
Κάποιοι μπορούν να πουν ότι η λύση θα είναι η μείωση του δημοσίου τομέα Δεν διαφωνώ με όσους οραματίζονται ένα μικρότερο σε μέγεθος και αποδοτικότερο δημόσιο.
Όμως τώρα μέσα στην ύφεση αν απολυθούν φερειπείν 100000 δημόσιοι υπάλληλοι μπορεί σε πρώτο χρόνο το κράτος να κερδίσει κάτι αλλά σε δεύτερο χρόνο θα χάσει πολλαπλάσια από την πτώση της ενεργούς ζήτησης.
Ότι έγινε δηλαδή από τις πρώτες μνημονιακές μέρες όπου όλες οι μειώσεις μισθων και συντάξεων δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα.
Η έξοδος από το κοινό νόμισμα δεν είναι εφικτή γιατί είμαστε ελλειμματική χώρα οπότε η μετάβαση σε εθνικό νόμισμα λόγω της προσδοκώμενης υποτίμησης του θα εξαερώσει την οικονομία με το που ανακοινωθεί η φυγή μας.
Τι κάνουμε τώρα; Τώρα περιμένουμε τους “φιλους” μας τούς Γάλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα πρωτοστατώντας στην κίνηση για κατάργηση της λιτότητας σε πανευρωπαικό επίπεδο.
