Το σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ…

Στις 23 Αυγούστου του 1939, η Γερμανία και η Σοβιετική Ένωση υπέγραψαν ένα σύμφωνο μη επίθεσης.

Ονομάστηκε “Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ” προς τιμήν των Υπ.Εξ. των δυο δυνάμεων και έδωσε τη δυνατότητα στους δικτάτορες να “παίξουν” τα πολιτικά τους χαρτιά με μεγαλύτερη άνεση.

Μετά την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στη Τσεχοσλοβακία, η Αγγλία έπρεπε να αποφασίσει κατα πόσο θα αντιδρούσε στην επεκτατική πολίτική της Γερμανίας.

Έτσι ο Βρετανός πρωθυπουργός Neville Chamberlain ανησύχησε για την επέκταση της απειλής και στη Πολωνία, καθώς φοβόταν ήδη το γερμανόφωνο κομμάτι της Τσεχοσλοβακίας.

Ο Chamberlain κατέστησε σαφές ότι η Αγγλία θα είναι υποχρεωμένη να βοηθήσει τη Πολωνία σε περίπτωση γερμανικής εισβολής, αλλά ήθελε και χρειαζόταν έναν σύμμαχο.

Η μόνη μεγάλη δύναμη που μπορούσε να σταματήσει το Hitler ήταν η Σοβιετική Ένωση η οποία είχε και συμφέροντα για να το πράξει.

Ο Στάλιν ήταν ψυχρός με την Αγγλία αφού ένα χρόνο νωρίτερα είχε προσπαθήσει να δημιουργήσει μια συμμαχία με την συμμετοχή και της Γαλλίας κατά της Γερμανίας, η οποία όμως είχε απορριφθεί.

Οι ηγέτες της Πολωνίας, έβλεπαν με καχυποψία την προοπτική της Ρωσίας ως “κηδεμόνα” αφού για αυτούς έμοιαζε απλά με κατοχή από ένα άλλο τερατώδες καθεστώς.

Ο Χίτλερ πίστευε ότι η Αγγλία δεν θα τον αντιμετώπιζε μόνη της, έτσι αποφάσισε να καταπιεί την απέχθεια του προς τον κομμουνισμό και προσπάθησε να θερμάνει τη σχέση με το σοβιετικό δικτάτορα.

Και οι δύο πλευρές ήταν εξαιρετικά καχύποπτες μεταξύ τους, προσπαθόντας να διακρίνουν τα απώτερα κίνητρα.

Ο Στάλιν ήξερε ότι το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο δεν θα γινόταν δημοφιλές με τον λαό. Χαρακτηριστικά είχε πει, “Για πολλά χρόνια τώρα, ρίχναμε κουβάδες λάσπη ο ένας στο κεφάλι του αλλουνού και τώρα ξαφνικά θα κάνουμε το λαό μας να τα ξεχάσει και να τα συγχωρέσει; Οι καταστάσεις δεν κινούνται τόσο γρήγορα”.

Ο Χίτλερ όμως, ήταν βιαστικός γιατί ήξερε ότι αν εισέβαλλε στην Πολωνία, έπρεπε να το κάνει γρήγορα, πριν η Δύση καταφέρει να δημιουργήσει ένα ενιαίο μέτωπο.

Συμφώνησαν λοιπόν ουσιαστικά να διαμελισουν την Πολωνια και να αφήσει ο ένας τον άλλον ήσυχο. Ο Joachim von Ribbentrop, υπουργός εξωτερικών του Χίτλερ πέταξε στη Μόσχα και υπέγραψε το σύμφωνο μη επίθεσης με τον σοβιετικό ομόλογο του V.M. Molotov.

Οι υποστηρικτές του Σταλιν δικαιολογησαν το συμφωνο ως ευφιες στρατηγημα που βοηθησε την Σ.Ε. να κερδισει χρονο για την στρατιωτικη της προετοιμασια. Οι κατεχομενοι Πολωνοι δεν συμφωνησαν βεβαια με το “στρατηγημα” και προσπαθησαν ματαια να αντιμετωπισουν την Ναζιστικη εισβολη.

Έτσι κι αλλιώς όμως η συμφωνία δεν κράτησε για πολύ από τη στιγμή που η Γερμανία κατέλαβε την Πολωνία και συντομα επιτέθηκε και στην Σοβιέτική Ένωση.