Του Κώστα Στούπα
1) Τα ήθη της Κολομβίας των βαλκανίων…
Η υπόθεση της αλλαγής των όρων της συμφωνίας με τους Κινέζους δεν αποτελεί έκπληξη. Αντιθέτως, αποτελεί επιβεβαίωση της εκτίμησης πως έχουμε να κάνουμε με κυβέρνηση “τσίρκο”.
Λίγες μέρες πριν ο πρωθυπουργός επισκεφθεί το Πεκίνο προκειμένου να αξιοποιήσει περαιτέρω την επιθυμία των Κινέζων να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως πύλη των συναλλαγών τους με την Ε.Ε., κάποιος παντελώς αδαής της σημασίας των όσων διαχειρίζεται, ενεργών ως συνοικιακός μικροαπατεώνας, αλλάζει εκ των υστέρων τους όρους μιας συμφωνίας σχεδόν διακρατικής.
Της συμφωνίας μιας “λιλιπούτειας” και αναξιόπιστης χρεοκοπημένης χώρας με τη δεύτερη οικονομική και πολιτική υπερδύναμη του πλανήτη.
Ο κ. Δρίτσας και όποιος άλλος είναι αδαής ο δύσμοιρος καθώς πίστεψε πως η άλλη πλευρά υπέγραψε να επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να παρακολουθεί την υλοποίηση της συμφωνίας χιλιοστό προς χιλιοστό (όχι βήμα-βήμα).
Είναι αδαής γιατί ως αριστεριστής δεν αντελήφθη πως οι Κινέζοι κομμουνιστές, τους οποίους είχαν ως σημείο ιδεολογικής αναφοράς και οι εγχώριοι αριστεριστές, δεν θα είχαν προβλέψει πως θα προσπαθούσε να τους τη φέρει, προκειμένου να παριστάνει εκ των υστέρων στις ταβέρνες το δεινό επαναστάτη διαπραγματευτή. Αυτοί τους έμαθαν να σκέφτονται και να ενεργούν έτσι, πριν αποφασίσουν να σοβαρευτούν και να κάνουν business για να μην λιμοκτονούν με περηφάνια.
Ο ίδιος χθες ισχυρίστηκε πως οι αλλαγές έγιναν από τη γενική γραμματεία της κυβέρνησης. Αν ισχύει αυτό, είναι τόσο το χειρότερο για την κυβέρνηση.
Ένα ερώτημα που ζητά απάντηση είναι αν ο ίδιος ή ο όποιος άλλος έδρασε αυτοβούλως ή σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό;
Αν έδρασε μόνος, ξεφτιλίζοντας κυριολεκτικά τη χώρα και τον πρωθυπουργό, ο τελευταίος δεν θα έπρεπε να παρέμβει ακαριαία και να απομακρύνει το μέλος της κυβέρνησης που κάνει ζημιά στον ίδιο και τη χώρα;
Αν το έπραξε άλλη υπηρεσία αν αγνοία του πρωθυπουργού δεν θα έπρεπε να χρεωθεί τις ευθύνες;
Στην Ελλάδα είχαμε τη συνήθεια η εκάστοτε αντιπολίτευση να απειλεί πως δεν θα αναγνωρίσει τις διακρατικές συμφωνίες της κυβέρνησης όταν αυτή έρθει στα πράγματα. Αυτό ευτέλιζε την αξιοπιστία της χώρας με αποτέλεσμα τα περιουσιακά της στοιχεία να εκποιούνται αντί πινακίου φακής. Επιπλέον, είχε σαν αποτέλεσμα σοβαρές επιχειρήσεις να μην έρχονται να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ζούμε το απίστευτο γεγονός της ακύρωσης στην πράξη συμφωνίας που υπέγραψε και διαφήμισε η ίδια η κυβέρνηση. Πρόκειται για ιστορίες φρενοκομείου…
Η ζημιά που έκανε η “κουτοπονηριά” του κ. Δρίτσα ή όποιου άλλου, δεν αφορά την επένδυση της Cosco στο ΟΛΠ. Αφορά την εμπέδωση στο έπακρο της αναξιόπιστης φήμης της χώρας, γεγονός που απομακρύνει δυνητικές μελλοντικές επενδύσεις.
Όταν μια κυβέρνηση δεν σέβεται την υπογραφή της απέναντι στην Κίνα, πως εγγυάται πως θα σεβαστεί οποιαδήποτε συμφωνία με οποιονδήποτε ιδιώτη επιχειρηματία;
Αν κάποιο ιδεολογικό “λείψανο” του μεταπολιτευτικού αριστερισμού που η συγκυρία της χρεοκοπίας ανέδειξε στη θέση του υπουργού ή όπου αλλού, επιχειρεί μια τέτοιου μεγέθους παραποίηση συμφωνίας της χώρας με μια υπερδύναμη, εν αγνοία του πρωθυπουργού, τότε ο πρωθυπουργός έχει πρόβλημα.
Το πρόβλημα έγκειται στο πως δεν ελέγχει την κυβέρνηση και ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Δεν μπορεί να λειτουργήσει κυβέρνηση όταν ο πρωθυπουργός δίνει άλλες εντολές και οι υπουργοί και γραμματείς κάνουν του κεφαλιού τους. Αυτό δεν είναι κυβέρνηση είναι τσίρκο.
Αν ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να ελέγξει ή να τιμωρήσει έναν υπουργό ο οποίος προκαλεί ζημιά στην κυβέρνηση και τη χώρα, γιατί μπορεί να χάσει τη δεδηλωμένη στη Βουλή, τότε είναι ένας αιχμάλωτος πρωθυπουργός που άγεται και φέρεται.
H λαθροχειρία εκ των υστέρων επί υπογεγραμμένης συμφωνίας είναι το ένα σκέλος του ήθους και της σοβαρότητας αυτής της κυβέρνησης και αυτής της χώρας. Το άλλο σκέλος που καθιστά την πώληση του ΟΛΠ σκάνδαλο είναι πως τα 280 εκατ. της είσπραξης δεν θα πάνε προς όφελος του συνόλου του ελληνικού λαού, αλλά των εργαζομένων του οργανισμού που έχουν προσληφθεί με πελατειακά κομματικά κριτήρια.
Αυτό αποτελεί ντροπή για την κυβέρνηση όταν οι άνεργοι πλησιάζουν το 1,5 εκατ. και ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού ζει από τις διανομές τροφίμων φιλανθρωπικών οργανισμών.
Πεποίθηση αυτής τη στήλης, πριν ακόμη αναλάβει τη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι πως η κυβέρνηση της “παλαβής” αριστεράς θα προκαλέσει στη χώρα την μεγαλύτερη καταστροφή που αυτή έχει υποστεί μετά τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο.
Το μείγμα άγνοιας, αριστερίστικων ιδεολογικών αγκυλώσεων και παρασιτικού κρατικοδιαιτισμού που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των μελών αυτής της κυβέρνησης είναι ικανό να επιφέρει ανυπολόγιστα πλήγματα στη χώρα από εκεί που δεν το περιμένουμε. Οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσουν τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο. Από εκεί ξεκινούν όλα.
Η μέχρι τώρα πορεία της κυβέρνησης και της χώρας επιβεβαιώνει την εκτίμηση πως κινούμαστε με μαθηματική ακρίβεια προς μεγάλη καταστροφή. Η λαθροχειρία του κ. Δρίτσα ή κάποιας άλλης υπηρεσίας είναι άλλη μια επιβεβαίωση αυτής της εκτίμησης.
Είθε το σοκ να μας συνεφέρει…
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έχει αποδείξει πως μπορεί να προκαλέσει το ατύχημα ανά πάσα στιγμή εκεί που δεν το περιμένει κανένας…
Μην εκπλαγείτε λοιπόν αν προκύψουν πολιτικές εξελίξεις ανά πάσα στιγμή…
2) Ιδιωτικά πανεπιστήμια…
Κύριε Στούπα καλημέρα,
Την προηγούμενη εβδομάδα έτυχε να συζητήσω με έναν επιχειρηματία περί της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, μου ανέφερε το εξής:
“Σε περίπτωση που γινόταν ένα δημοψήφισμα με θέμα την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση, η ετυμηγορία του ελληνικού λαού θα ήταν συντριπτικά αρνητική απέναντι στη συνταγματική αυτή αλλαγή”.
Αρχικώς, δεν αποδέχτηκα την άποψη αυτή με το επιχείρημα ότι πολέμιοι της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι οι γνωστές κάστες των καθηγητών και των φοιτητών (Εννοείται ενταγμένων σε κάποια κομματική νεολαία) που λυμαίνονται εδώ και πολλές δεκαετίες το χώρο των πανεπιστημίων.
Σε επόμενες όμως σκέψεις μου και συνομιλώντας με συνομηλίκους μου, κατάλαβα ότι μία τέτοια συνθήκη μάλλον θα λάμβανε χώρα σε περίπτωση δημοψηφίσματος με τέτοιο περιεχόμενο.
Το ερώτημα είναι το “γιατί να συμβαίνει αυτό”.
Η απάντηση, κατά την προσωπική μου άποψη, έχει ως εξής:
Σε περίπτωση που επιτραπεί στην Ελλάδα η ύπαρξη των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αυτομάτως τα πτυχία που θα προέρχονται από αυτά θα αναγνωρίζονται από τον ιδιωτικό & δημόσιο τομέα. Επιπλέον, είναι δεδομένο, οι φοιτητές αυτών των πανεπιστημίων να λαμβάνουν μία ανώτερη εκπαίδευση από τους φοιτητές των δημοσίων πανεπιστημίων, και κατά συνέχεια, θα είναι περιζήτητοι και πιο ανταγωνιστικοί στον επαγγελματικό στίβο.
Επόμενο είναι λοιπόν, ο ελληνικός λαός να γυρίσει και να σου πει: Όλοι όσοι μπορούν να διαθέσουν τα απαραίτητα κεφάλαια για να στείλουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα είναι προνομιούχοι σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους. Οι έχοντες θα μπορούν να λαμβάνουν μία ανώτερη τριτοβάθμια εκπαίδευση και οι μη κατέχοντες θα είναι υποχρεωμένοι να βρίσκονται σε ένα πανεπιστημιακό χώρο όπου οι διάφορες κομματικές νεολαίες, ανεξαρτήτως απόχρωσης, θα ενεργούν όπως επιθυμούν, οι καθηγητές δεν θα ελέγχονται και τα κεφάλαια που προορίζονται για έρευνα, ανάπτυξη και καινοτομία θα μοιράζονται χωρίς τον παραμικρό έλεγχο.
Το ερωτήματα μου λοιπόν είναι τα εξής:
1) Κατά τη γνώμη σας είναι παράλογο να σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο ένας Έλληνας πολίτης; (Προσοχή: Δε θέλω να μου απαντήσετε εάν είναι σωστός ο συγκεκριμένος τρόπος σκέψης, αλλά εάν είναι ως ένα βαθμό δικαιολογημένος κάποιος πολίτης, που δεν προστατεύεται από κανέναν και κυρίως από το ίδιο του το κράτος, να ενεργήσει με αυτόν τον τρόπο).
2) Κατά τη γνώμη σας, η συνταγματική κατοχύρωση της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, θα έπρεπε να συνοδεύεται από τη συνταγματική προστασία της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από τους κάθε κομματικής απόχρωσης εκπροσώπους, την αξιολόγηση των καθηγητών με μη κομματικά κριτήρια και την αντικατάστασή τους όταν αυτό είναι απαραίτητο, τη διαύγεια στα κεφάλαια που προορίζονται για έρευνα και καινοτομία;
3) Συμφωνείται με την εξής άποψη: “Η εκκλησία είναι, για τους θρησκευόμενους ανθρώπους, ο ναός του Θεού. Το πανεπιστήμιο αντίστοιχα είναι, για τη συντριπτική μάζα όλων των ανθρώπων, “ο ναός του ελεύθερου πνεύματος”. Η παρουσία κομματικών stand στο χώρο του πανεπιστημίου είναι το ίδιο παράλογη και ανίερη με την παρουσία κομματικών stand μέσα στον οίκο του Θεού”.
4) Πιστεύεται ότι με την αναβάθμιση της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, την ύπαρξη της θεμελιώδους αξίας της δημοκρατίας που είναι η αξιοκρατία στον χώρο των πανεπιστημίων, θα υπάρξει λαϊκή αντίδραση στην ύπαρξη των ιδιωτικών πανεπιστημίων;
Επίσης, θα επιθυμούσα, εάν είναι δυνατόν, να είχα μία απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα από τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του Κου Μητσοτάκη, ο οποίος παρουσιάζεται ως μεταρρυθμιστής και υπέρμαχος της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η κομματική νεολαία της Ν.Δ. ήταν ανέκαθεν η Νο 1 δύναμη μέσα στο χώρο των πανεπιστημίων (Τουλάχιστον των οικονομικών σχολών, απόφοιτος μιας εκ των οποίων είναι και ο υπογράφων την παρούσα επιστολή). Έχει ο Κος Μητσοτάκης την πολιτική τόλμη να θέσει σε προτεραιότητα το συμφέρον του ελληνικού λαού από το συμφέρον του κόμματός του;
Σε περίπτωση που δημοσιεύσετε την επιστολή μου θα επιθυμούσα να δημοσιεύσετε μόνο τα αρχικά από το ονοματεπώνυμό μου.
Με εκτίμηση,
Χ. Ι.
Απάντηση: Η απουσία ιδιωτικών πανεπιστημίων στερεί από τα δημόσια ένα μέτρο σύγκρισης η ύπαρξη του οποίου θα τα ανάγκαζε να βελτιωθούν. Η λειτουργία υψηλοτέρου επιπέδου δημόσιων πανεπιστημίων θα έδινε την ευκαιρία καλύτερου επιπέδου σπουδών σε φτωχούς νέους που δεν έχουν την ευκαιρία να πληρώσουν για αυτές στον ιδιωτικό τομέα.
Επιπλέον τα ιδιωτικά πανεπιστήμια επειδή θέλουν να διαφημίζουν το επίπεδο των σπουδών τους για να προσελκύουν περισσότερους φοιτητές και να έχουν περισσότερα έσοδα, συνήθως προσφέρουν ευκαιρίες μέσω υποτροφιών και σε άπορους ταλαντούχους φοιτητές.
Το σύστημα που λειτουργεί τώρα είναι καταστροφικό. Τα δημόσια πανεπιστήμια δεν έχουν ανταγωνισμό και κίνητρα να βελτιωθούν. Παρά το γεγονός πως η χώρα είναι στις 30-40 πλουσιότερες του κόσμου κανένα ελληνικό πανεπιστήμιο δεν πλησιάζει σε αυτές τις θέσεις καμίας από τις παγκόσμιας κατατάξεις.
Όσοι μπορούν να πληρώσουν φεύγουν στο εξωτερικό. Όσοι δεν μπορούν χάνουν την ευκαιρία για καλύτερο επίπεδο σπουδών. Άρα, αν θα γίνει δημοψήφισμα και η πλειοψηφία επιλέξει την παρούσα κατάσταση θα στερήσει τα παιδιά από ευκαιρίες για καλύτερη μόρφωση και εξειδίκευση για να μην διαταραχθεί η μοριοδότηση σε ένα χρεοκοπημένο σύστημα που ούτως ή άλλως δεν είναι βιώσιμο. Επίσης θα στηρίξει την οικονομική αιμορραγία της χώρας για σπουδές στο εξωτερικό.
Για τις φοιτητικές παρατάξεις συμφωνώ μαζί σας. Μαζί με τις λοιπές συνδικαλιστικές παρατάξεις του δημοσίου αποτελούν το μεγαλύτερο καρκίνωμα της χώρας.
