Τόσο ξύλο έφαγες και μυαλό δεν έβαλες…

Όπως όλοι γνωρίζουμε, οι Έλληνες, από αρχαιοτάτων χρόνων, έχουμε ένα κύριο γνώρισμα, το κυρίως “χούϊ” μας, που λένε.

Πρόκειται για το σπέρμα του διχασμού, για την λατρεία της Έριδος, για την μεταξύ μας “φαγωμάρα”, ασχέτως των κινδύνων οι οποίοι μας απειλούν.

Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Τις σφαγές και τους πολέμους μεταξύ ελληνικών πόλεων;

Τους επιφανείς Έλληνες οι οποίοι κατέφυγαν στην αυλή των Περσών βασιλέων;

Τον εμφύλιο σπαραγμό την ώρα που απελευθερωνόταν η πατρίδα από τον οθωμανικό ζυγό;

Παιδί ακόμη, διάβαζα στις εφημερίδες τις οποίες (δύο κάθε ημέρα) αγόραζαν οι γονείς μου, το υβρεολόγιο που ακουγόταν καθημερινά στο Κοινοβούλιο, στις δύσκολες μέρες του ΄65.

“Είσαι κλέφτης”, “είσαι παλιά(ν)θρωπος”, “Θα πας φυλακή”, ” Είσαι προδότης”, ήταν σε καθημερινή χρήση.

Ασφαλώς, όλοι θυμάστε τί ακολούθησε εκείνη την εποχή της ανωμαλίας και των ύβρεων και πόσα δεινά υπέστη η χώρα, με αποκορύφωμα την Κυπριακή τραγωδία του 1974.

Δεν είμαι από εκείνους που δέχονται την θεωρία ότι “Η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα”.

Πιστεύω, όμως, το λαϊκό ρητό “Τόσο ξύλο έφαγες και μυαλό δεν έβαλες”!

Αντί να βρεθούμε όλοι στο συλλαλητήρια για το “Μακεδονικό”, όπως τότε, που γέμιζαν οι δρόμοι των ελληνικών πόλεων ελληνικές σημαίες και σειόταν η γη απόν την κραυγή “Έ-ε-ε-νωσις!” για το Κυπριακό, χωριζόμαστε σε “όχλο” και σε “διαλλακτικούς”, ενώ βγαίνει και ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης (!) και ζητεί να αλλάξει το όνομα του αεροδρομίου “Μακεδονία” της συμπρωτεύουσας “Για να μην μπερδεύονται οι ξένοι και νομίζουν ότι προσγειώθηκαν στα Σκόπια!”…

Και δεν φτάνει αυτή η εξωφρενική δήλωση, ο δήμαρχος δικαιολογείται αργότερα λέγοντας “Ήμουν αγουροξυπνημένος!”.

Φυσικά, ελάχιστη σημασία έχει η κατάσταση υπό την οποία έκανε ο δήμαρχος την δήλωση περί μετονομασίας του αερολιμένα “Μακεδονία” σε “Αεροδρόμιο Νίκος Γκάλης” (τον άκουσα με τα ώτα μου).

Είναι βέβαιο ότι η μεγαλοπρεπής μπαρούφα του, έχει ήδη γίνει “σημαία” στο σκοπιανό στρατόπεδο, το οποίο ήδη έχει δώσει γην και ύδωρ (όσο έχει, τέλος πάντων) στους Τούρκους…

Και όλα αυτά, την ώρα που η υπόθεση Novartis έχει γυρίσει την Βουλή 53 χρόνια πίσω και στις αίθουσες του ναού της (καλά, μην το πιστέψετε κιόλας) Δημοκρατίας ακούγονται πάλι τα γνωστά “Είσαι κλέφτης”, “Είσαι προδότης”, “Είστε πουλημένοι”, “Τα αρπάξατε”, “Είστε συμμορίτες” και άλλα, πιο βαριά ακόμη.

Και πριν αλέκτορα φωνήσαι, έρχεται-εν μέσω των δικών μας ποικίλων “εμφυλίων”- ο εμβολισμός του περιπολικού του Λιμενικού μας Σώματος από το τουρκικό πολεμικό πλοίο!

Όπως συμβαίνει κάθε φορά που εμείς “φαγωνόμαστε”, θεριεύουν οι απειλές και στο τέλος πληρώνουμε ακριβά την επιπολαιότητα και τα “χούγια” μας…

Δυστυχώς, δεν αλλάζουμε μυαλά, δυστυχώς, ο έρως για την (όποια) “καρέκλα” υπερισχύει του εθνικού συμφέροντος.

“Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και οι άλλοι να πάνε…” όπως έλεγε , λαϊκιστί, ο περιβόητος διαιτητής στην χρυσή εποχή του ποδοσφαίρου!

Δυστυχώς, αυτή είναι ακόμη η κρατούσα νοοτροπία.

“Εμείς να έχουμε την κουτάλα και ότι θέλει ας γίνει”.

Προσοχή, όμως. Η Ιστορία εκδικείται.

εφημεριδα ΕΣΤΙΑ