Τσίπρας: Για την οικονομία τα πράγματα είναι αναστρέψιμα…

Σημεία κλειδιά της συνέντευξης που παραχώρησε ο Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας στον ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο”:

«Η καρδιά μου έλεγε να σηκωθώ να τα βροντήξω και να φύγω αλλά ήξερα ότι σε 48 ώρες θα τελείωνε η ρευστότητα και σε 48 ώρες η ΕΚΤ θα προχωρούσε σε κούρεμα των collaterals. Δεν υπήρχε θέμα κουρέματος αλλά κατάρρευσης, δεν θα κουρεύονταν οι αποταμιεύσεις αλλά δεν θα υπήρχαν οι αποταμιεύσεις. Ήξερα ότι αν έφευγα θα γυρνούσα και με δυσμενέστερες συνθήκες. Από τη μια ήταν η λογική και από την άλλη το πολιτικό αισθητήριο για το πώς θα πήγαιναν τα πράγματα. Ήταν πολιτική επιλογή ευθύνης η απόφαση που πήρα την 12η Ιουλίου»
“Άξιζε τον κόπο. Για την οικονομία τα πράγματα είναι αναστρέψιμα. Άξιζε τον κόπο για να γίνει πρωτοσέλιδο η Ελλάδα με θετικούς όρους”.
«Επιχειρήσαμε σε πολύ δυσμενείς συσχετισμούς για να αναδείξουμε το δίκαιο ενός λαού. Στο τέλος της ημέρας ανεξάρτητα από τους συσχετισμούς που ήταν ετεροβαρείς που διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα, αν οι ισχυροί εφάρμοσαν την ισχύ τους, η εξέλιξη διαμορφώνει τελείως διαφορετικό τοπίο στην Ευρώπη. Δεν είναι ίδια η Ευρώπη μετά τη 12η Ιουλίου»

«Το ερώτημα που πρέπει να θέσουμε είναι το κατά πόσο το κόμμα ενεργούσε για να υπάρξει μια λύση ή απλά παρακολουθούσε. Και το κόμμα και την κυβέρνηση η κοινωνία και ο λαός την ξεπέρασε. Υπήρχε μια διαπραγμάτευση που πολλοί την παρακολουθούσαν γκρινιάζοντας ενώ ο λαός τη στήριζε».
«Πριν τις εκλογές δεν είπα ότι μπορεί τα Μνημόνια να σκιστούν με ένα νόμο, μην παραπέμπετε σε μια ομιλία μου του 2012, ας αφήσουμε το πλαίσιο αυτό της λαϊκίστικης προσέγγισης».
«Δεν υποσχεθήκαμε έναν περίπατο στο δάσος».
«Δεν είχα άλλη επιλογή. Κατ’ αρχάς πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας τι είχα στα χέρια μου στις 25 Ιουνίου και τι είναι αυτό. Πρέπει να παραδεχθώ ότι ήταν μια κίνηση υψηλού ρίσκου δεδομένου ότι δεν ήταν η απόφαση της κυβέρνησης μόνο κόντρα στην επιθυμία των πιστωτών αλλά κόντρα στο διεθνές σύστημα και το εγχώριο μιντιακό σύστημα. Οι πιθανότητες να χάσουμε το δημοψήφισμα ήταν εξαιρετικά μεγάλες καθώς οι εταίροι έκλεισαν τις τράπεζες. Ήταν, όμως, μονόδρομος γιατί μας έδιναν μια συμφωνία με εξαιρετικά δύσκολα μέτρα σαν αυτά που έχουμε τώρα και ίσως λίγο πιο δύσκολα αλλά δεν είχε καμία έξοδο επιβίωσης. Γιατί έδιναν 10,6 δισ. για 5 μήνες»
«Φτάσαμε στα όρια των αντοχών της ευρωζώνης και άλλαξαν οι συσχετισμοί καθώς άλλαξε η στάση της Γαλλίας, της Ιταλίας κ.α.».
«Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά δύσκολο για το τι οφείλουμε να πράξουμε αλλά από την άλλη πλευρά έφτασε στα όρια της συνοχής την Ευρωζώνη. Αυτή τη στιγμη είναι εν αμφιβόλω η στρατηγική πορεία της ευρωζώνης».
«Δεν ήταν δεδομένο ότι θα κλείσουν οι τράπεζες»
«Το βράδυ διέκοψα τη συνεδρίαση για να μιλήσω με τη Μέρκελ και τον Ολάντ. Τους είπα τι θα προτείνω στον ελληνικό λαό όταν με ρώτησαν, τους είπα ότι η εισήγηση μου θα ήταν απορριπτική και ζήτησα να παρέμβουν στο EUrogroup ώστε να υπάρξει εβδομαδιαία παράταση για το πρόγραμμα ώστε το δημοψήφισμα να μην διεξαχθεί σε συνθήκες ασφυξίας. Μου είπαν ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν. Η Μέρκελ μόνο μου είπε ότι θα πω πως το δημοψήφισμα θα είναι ευρώ ή δραχμή. Η δέσμευση αυτή δεν τηρήθηκε αλλά το Eurogroup πήρε απόφαση την ώρα που ψηφίζαμε και 24 ώρες μετά ακολούθησε η απόφαση της ΕΚΤ για τον ELA που τελικά οδήγησε στα capital controls. H απόφαση να κλείσουν οι τράπεζες ήταν απόφαση εκδικητική να οδηγήσει μια κρίσιμη απόφαση στο λαό».
“Αισθάνομαι ότι ο Ελληνικός λαός κατέληξε ως τον δραπέτη την ώρα που τον συλλαμβάνουν και καταλήγει σε ένα σκληρότερο κελί από αυτό στο οποίο δραπέτευσε. Ο τρόπος λένε κάποιοι θα ήταν να πέσουμε στην τάφρο με τους κροκόδειλους ή να πέσουμε στα ηλεκτροφόρα σύρματα. Θα απελευθερωθούμε μόνο αν δημιουργήσουμε ένα κίνημα υπέρ της απελευθέρωσης του λαού» συνέχισε την κριτική του προς όσους προτείνουν άλλες λύσεις για το ελληνικό πρόβλημα.”
«Κάποιοι λένε – καλοπροαίρετα γιατί ο κόσμος της αριστεράς υπέστη σοκ – ότι δεν έχει νόημα να είναι στην κυβέρνηση η αριστερά. Πρακτικά αυτό σημαίνει είναι να πούμε στον λαό ότι διαψευστήκαμε όταν λέγαμε ότι θα παλέψουμε κόντρα στα Μνημόνια και αφήνουμε τη διακυβέρνηση στο χρεοκοπημένο. Αυτό τι σημαίνει, ότι θα απέχουμε από τις εκλογές για να μην υποστούμε τη φθορά από τη διακυβέρνηση όπως έκανε το ΚΚΕ το 1946; Ας υποθέσουμε ότι αν εμείς οι σοφοί της αριστεράς του πούμε ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε από τη θέση της διακυβέρνησης, θα μας εμπιστευτούν από την αντιπολίτευση; Κλείνει η αριστερά αν οδηγηθεί σε λογικές αναχωρητισμού μια ιστορική ευκαιρία να αλλάξει τα πράγματα από τη θέση ευθύνης. Ουσιαστικά είναι ο φόβος απέναντι στην ευθύνη».
«Δεν θα υλοποιήσουμε τίποτα περισσότερο από όσα προβλέπονται στη συμφωνία της 12ης Ιουλίου».
«Δεν δηλώνουμε ιδιοκτήτες αυτού του προγράμματος. Δεν μπορεί κανείς να το αξιώνει αυτό όταν η διεθνής κοινή γνώμη ξέρει πώς οδηγηθήκαμε σε αυτό το αποτέλεσμα».
«Μια καλή συμφωνία θα μας έδινε τη δυνατότητα να έχουμε εξασφαλίσει τις μεσοπρόθεσμες ανάγκες της χώρας, να δεχθούμε ότι θα μπούμε σε μια λογική ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, να είχαμε τη δυνατότητα να ξεφύγουμε από μέτρα που είναι κοινώς ομολογούμενα ότι είναι μέτρα που δεν είναι αποτελεσματικά οπως η αύξηση του ΦΠΑ. Θεωρώ ότι είναι λάθος η αύξηση του ΦΠΑ γιατί το θέμα της Ελλάδας είναι η εισπραξιμότητα. Αν αυξηθεί κατά 3% θα πιάσουμε περισσότερα από όσα αυξάνοντας κατά 10% τον ΦΠΑ στην εστίαση. Θα θεωρούσα, επίσης, απολύτως λογικό το να μην επιβληθεί έντασης φορολογίας όπως οι αγρότες και εδώ πρέπει να δουλέψουμε για να βρούμε αντισταθμιστικά».