“Ελπίζω η πατρίδα μας να ξεπεράσει γρήγορα τη δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζει”.
Με αυτά τα λόγια υποδέχθηκε ο πρόεδρος της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών Θ. Βενιάμης τον υπουργό Ναυτιλίας Θ. Δρίτσα κατα την τελετή απονομής των βραβείων στους δυο ναυτικούς που βραβεύθηκαν για τη μακρά σταδιοδρομία τους στα ελληνικά εμπορικά πλοία.
Ο πρόεδρος απέφυγε να αναφερθεί στο “γαϊτανάκι” των δηλώσεων των κορυφαίων της ΕΕ που ζητούν επιμόνως την αλλαγή του Νόμου για τη φορολόγηση των ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών.
Απέφυγε να πει ότι ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων στο Ευρωκοινοβούλιο Γκι Φερχόφσταντ είναι μέλος (επ’ αμοιβή) σε Δ.Σ βελγικών ναυτιλιακών εταιρειών, όπως απέφυγε να αναφέρει ότι ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, ππου ζήτησε από τον Αλ. Τσίπρα τη φορολογία των Ελλήνων εφοπλιστών απηχεί τις απόψεις του Β. Σόιμπλε, ο οποίος απέτυχε να αποτρέψει τη χρεοκοπία πολλών γερμανικών ναυτιλιακών εταιρειών, τα πλοία των οποίων αγόρασαν από τις (επί το πλείστον γερμανικές) Τράπεζες Έλληνες εφοπλιστές! Γιατί, άραγε, σιώπησε ο Θ. Βενιάμης;
Τρεις μήνες πριν το δημοψήφισμα και το “πατείς με-πατώ σε” στα ΑΤΜ, ένας από τους πιο σοβαρούς και χαμηλών τόνων Έλληνας εφοπλιστής, κοιτάζοντας μελαγχολικά τη θάλασσα από τα παράθυρα του γραφείου του, μου έλεγε:
“Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μας, εδώ μένουμε, εδώ δημιουργούμε. Αλλά από την χώρα που είμαστε εταιρείες εισηγμένες και έχουμε χιλιάδες μετόχους σε όλο τον κόσμο, δεν μπορούμε να παίζουμε το μέλλον τους “κορώνα- γράμματα”. Γι αυτό θα φύγουμε”.
Τον ρώτησα “και πού θα πάτε;” πιστεύοντας ότι θα είχε επιλέξει για έδρα το Ντουμπάι, τη Σιγκαπούρη, το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη. Η απάντησή του με εξέπληξε.
-Στην Κύπρο! Έχουμε ήδη συμφωνήσει και θα συνεργασθούμε με το “τάδε” μεγάλο ναυτιλιακό σπίτι της Νορβηγίας.
Στην Κύπρο; Στη χώρα που πέρασε από τα δίκρανα των capital controls; Στην χώρα που τέθηκε σε “καραντίνα” πριν από ελάχιστο χρόνο, αλλά κατόρθωσε να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες και τώρα να στέκεται στα πόδια της;
Στην Κύπρο, σε μια ευρωπαϊκή χώρα, η οποία ξεπέρασε τα προβλήματα, στάθηκε στα πόδια της και σήμερα εκμεταλλεύεται το cluster που έχτισε χάρη στα ελληνικά πλοία, που τότε προτιμούσαν την εκτός ΕΕ κυπριακή σημαία. Όπως και να γίνει, η Ευρώπη προσφέρει “άλλον αέρα” στις εισηγμένες επιχειρήσεις…
Αν, λοιπόν, οι “ετοιμασίες” για το σαλπάρισμα είχαν αρχίσει (για τις 718 ναυτιλιακές εταιρείες να έχουν έδρα στην Ελλάδα οι οποίες μαζί με τα παραναυτιλιακά επαγγέλματα απασχολούν σχεδόν 200.000 εργαζόμενους) εδώ και μήνες, εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί τι γίνεται τώρα, που η ελληνική οικονομία βρίσκεται γονατισμένη και στο έλεος των ΑΤΜ και της ΕΚΤ…
Βλέπετε, οι σοβαρές επιχειρήσεις -όπως και τα σοβαρά κράτη- έχουν ανά πάσα στιγμή το Plan B έτοιμο να ενεργοποιηθεί .
Στο τραπέζι συσκέψεων, λοιπόν, των ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακών εταιρειών, το “σχέδιο διαφυγής” σε περίπτωση πτώχευσης της ελληνικής οικονομίας ή αλλαγής του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου για την ποντοπόρο ναυτιλία, έχει απλωθεί από καιρό…
Τι λένε, λοιπόν, οι εφοπλιστικοί κύκλοι για όσα συμβαίνουν και όσα υπάρχει κίνδυνος να συμβούν;
Πώς αντιδρούν, την ώρα που σε όλα τα non paper αλλά και στα πρακτικά των συζητήσεων στα Eurogroups υπάρχουν παράγραφοι για αλλαγή του θεσμικού πλαισίου;
Πως αντιδρούν την ώρα που ο χαμογελαστός Ιταλός δανδής Ματέο Ρέντζι ανέλαβε να σιγοντάρει τον εριστικό Βόλφγανφκ Σόιμπλε λέγοντας ότι “δεν μπορεί να μην πληρώνουν φόρους οι Έλληνες εφοπλιστές”;
Σταχυολογούμε μερικές απόψεις:
- Όταν έχεις μια κυβέρνηση η οποία- εκ πεποιθήσεως- δεν τρέφει ντα καλύτερα των αισθημάτων για τον κλάδο μας, καλό είναι να μην της δώσεις την ευκαιρία να σε βλάψει, ιδίως όταν την πιέζουν γι αυτό και οι ισχυροί της ΕΕ, οι οποίοι βλέπουν με μισό μάτι την δική μας πρόοδο.
- Εξ όσων παρατηρεί κανείς, χωρίς να υπάρχει επί του παρόντος καμία βεβαιότητα, η παραμονή στο ευρώ φαίνεται να συγκεντρώνει περισσότερες πιθανότητες από μια επιστροφή στη δραχμή, αν και το τελευταίο δεν πρέπει να αποκλείεται.
- Οι συνέπειες μια τέτοιας εξέλιξης για τα ποντοπόρα πλοία ,τα οποία αποφέρουν έσοδα στο εξωτερικό, οι άμεσες συνέπειες από ένα πιστωτικό γεγονός στην Ελλάδα θα είναι σχετικά περιορισμένες αν και θα υπάρξουν επιπτώσεις στον χρηματοοικονομικό τομέα.
- Στην περίπτωση επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, κάτι που αναμένεται να συνοδευτεί από μια ή περισσότερες υποτιμήσεις, εν σχέσει προς το ευρώ και τα αλλά διεθνή νομίσματα, τα οφέλη για τα ποντοπόρα πλοία και για τους Έλληνες αξιωματικούς, θα είναι σαφώς περισσότερα διότι η αγοραστική αξία των μετέπειτα δραχμοποιούμενων κεφαλαίων θα είναι μεγαλύτερη.
Επιστρέφουμε, λοιπόν, στην εποχή που ο καπετάνιος, ο μηχανικός, ο λοστρόμος, ακόμη και τα τζόβενα που “πήγαιναν στα καράβια” ήταν προνομιούχοι, αφού πληρώνονταν “με τη λίρα του Εγγλέζου και το δολάριο του Αμερικάνου”;
Είναι πιθανόν…
