Έμποροι “ονείρων”…

Πουλάνε πατριωτισμό, όμως κίνητρό τους είναι η ποδηγέτηση των μαζών είτε με ψυχαναγκασμό είτε με διαρκή προπαγάνδα.

Η αριστερίστικη αντίληψη μηδενισμού των πάντων, επικράτησε σε όλη την Ελληνική κοινωνία, ώστε κάθε τι που δεν προέρχεται από την αριστερή ιδεολογία να θεωρείται αντιδραστικό και παρωχημένο.

Αυτό γιγάντωσε τον κρατισμό και την επικράτηση του πελατειακού κράτους, στηριζόμενου στην ιδιοτέλεια των ψηφοφόρων του.

Καταργήθηκαν τα κόμματα αρχών και δημιουργήθηκε το κράτος των πελατών-ψηφοφόρων, που ανταμείβονται με θέσεις, ανάλογα με την προσφορά τους στον κομματικό στρατό, ενώ εξοβελίζονται όσοι άξιοι δεν ανήκουν στην ιδεολογία τους στο πυρ το εξώτερο και εγκαθιδρύεται αδιόρατα η ολιγαρχία.

Με την αίσθηση του ισχυρού, κάμπτεται η αντίσταση των αδυνάτων, οι οποίοι ως ευάλωτοι στην τρομοκρατία των αδίστακτων, προσχωρούν από ανάγκη στην θέση του ισχυρού, ενδυναμώνοντας την απόλυτη κυριαρχία του.

Σ` αυτό κυρίαρχο ρόλο παίζει η παραπληροφόρηση, η συστηματική προπαγάνδα και η κυκλική απαξίωση κάθε άλλης ιδέας αντίθετης στην αριστερίστικη ιδεολογία.

Έτσι δεν ανανεώνεται ούτε η πολιτική ιδεολογία που να επιδρά καταλυτικά στις μάζες ούτε υπάρχει δυνατότητα υπερπήδησης των εσκαμμένων, με αποτέλεσμα η λαϊκή μιζέρια να φαντάζει ως επίτευγμα, ελλείψει άλλων ιδεών, παραστάσεων, προτάσεων.

Η μονοκρατορία των αριστερίστικων ιδεολογιών κατέστρεψε την Ελλάδα.

Έντεχνοι αναλυτές της ψυχολογίας της μάζας, οι αριστεροί καταστρέφουν ό,τι δημιουργικό αρχίζει να φαίνεται, με φίμωση, τρομοκρατία και παραπλάνηση.

Ο λαός, που δεν επιθυμεί αναλύσεις, αλλά άκοπο άρτο και θεάματα, ακολουθεί την καταστροφική πορεία, που του επέβαλαν.

Σαν πρόβατα επί σφαγή.

Η παθογένεια του πολιτικού συστήματος επιδεινώνεται και δεν εξυγιαίνεται, γιατί στην αυθαιρεσία των κομματικών εγκάθετων που πλήττει τον πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος, πάλι για λόγους ιδιοτελείς, η δικαιοσύνη -λειτουργικά ανεξάρτητη από το Σύνταγμα- είτε παρακολουθεί άπραγη, είτε βρίσκεται διαρκώς σε κατάσταση ύπνου και λήθαργου, εξυπηρετώντας μόνο τις ανάγκες του συστήματος που την εξυπηρετεί.

Έτσι μέχρι που ο κατήφορος να είναι αναπόφευκτος, απότομος και καταστροφικός.

Όλα διακυβεύονται στο αν ο κ.Τσίπρας εκτιμήσει ότι η ζημιά από το να μην πληρωθούν μισθοί και συντάξεις του ερχόμενου 15μέρου στις 15 Ιουλίου, σε δημοσίους υπαλλήλους, συνταξιούχους και άπαντες κρατικοδίαιτους, πολιτικά θα τον βλάψει θανάσιμα.

Αν τελικά ποντάρει μόνο στο πολιτικό του κεφάλαιο και απαντήσει “όχι” σε αυτό, καλώς ήλθατε στην πορεία βαθμιαίας εγκαθίδρυσης της απολυταρχίας εν μέσω οικονομικής εξαθλίωσης και στη συνέχεια της αριστερής δικτατορίας.

Ο Π. Λαφαζάνης τον περιμένει εκεί με ανοιχτές αγκάλες. Ανέβασαν και ανακοίνωση “Μέχρι τέλους στο “όχι” του δημοψηφίσματος”.

Με δεδομένη την επικοινωνιακή δεινότητα της Αριστεράς, την αδύναμη αντιπολίτευση και την απουσία προς το παρόν ηγετικής προσωπικότητας που θα ενσαρκώσει το “Ευρωπαϊκό Μέτωπο”…

Και… ιστορικά θερίζεις ό,τι σπέρνεις.