Σε μια εκπληκτική ανακάλυψη που ανατρέπει δεδομένα δεκαετιών, ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια βρήκαν ότι ο εγκέφαλος συνδέεται άμεσα με το ανοσοποιητικό σύστημα, από αγγεία που μέχρι σήμερα δεν γνωρίζαμε ότι υπάρχουν. Ότι τα εν λόγω αγγεία δεν είχαν ανιχνευθεί, όταν το λεμφικό σύστημα έχει χαρτογραφηθεί τόσο καλά σε όλο το σώμα είναι έκπληξη από μόνο του, αλλά η πραγματική σημασία της ανακάλυψης έγκειται στις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει για τη μελέτη και τη θεραπεία των νευρολογικών παθήσεων όπως ο αυτισμός, το Αλτσχάιμερ και η σκλήρυνση κατά πλάκας.
-Υπάρχει μια τεράστια ποικιλία από νευρολογικές παθήσεις, από τον αυτισμό μέχρι τη σκλήρυνση κατά πλάκας, που θα πρέπει να επανεξεταστούν υπό το φως της παρουσίας αγγείων που η επιστήμη επέμενε πως δεν υπάρχουν
“Αντί να ρωτάμε, “Πώς μελετάμε την ανοσολογική απόκριση του εγκεφάλου;” και “Γιατί οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας πάσχουν από ανοσοποιητικές κρίσεις;” τώρα μπορούμε να προσεγγίσουμε το θέμα μηχανιστικά. Επειδή ο εγκέφαλος είναι σαν κάθε άλλο ιστό που συνδέεται με το περιφερικό ανοσοποιητικό σύστημα μέσω των μηνίγγων λεμφαγγείων,” δήλωσε ο Jonathan Kipnis PhD, καθηγητής στο Τμήμα Νευροεπιστήμης και διευθυντής του Κέντρου Εγκεφαλικής Ανοσολογίας. “Αλλάζει εντελώς τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την αλληλεπίδραση των νευροανοσολογικών. Πάντα το αντιλαμβανόμασταν ως κάτι απόκρυφο που δεν μπορεί να μελετηθεί. Αλλά τώρα μπορούμε να κάνουμε μηχανιστικές ερωτήσεις. Πιστεύουμε ότι για κάθε νευρολογική ασθένεια που έχει ένα ανοσοποιητικό συστατικό σε αυτήν, τα αγγεία αυτά μπορούν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο”, είπε ο Kipnis.
Νέα ανακάλυψη στο ανθρώπινο σώμα
Ο Kevin Lee, PhD, πρόεδρος του Τμήματος Νευροεπιστημών, περιγράφει την αντίδραση του στην ανακάλυψη από το εργαστήριο του Kipnis: “Την πρώτη φορά που αυτά τα παιδιά μου έδειξαν το βασικό αποτέλεσμα, εγώ απλά είπα πως θα πρέπει να αλλάξουμε τα σχολικά βιβλία. Δεν υπήρχε ποτέ ένα λεμφικό σύστημα για το κεντρικό νευρικό σύστημα, και αυτό ήταν πολύ σαφές από την πρώτη παρατήρηση -και έχουν γίνει πολλές μελέτες από τότε για την ενίσχυση της διαπίστωσης- ότι θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο που οι άνθρωποι εξετάζουμε την σχέση του κεντρικού νευρικού συστήματος με το ανοσοποιητικό σύστημα.”
Ακόμα και ο Kipnis ήταν δύσπιστος αρχικά. “Εγώ πραγματικά δεν πίστεύα ότι υπάρχουν δομές του σώματος που δεν γνωρίζω. Νόμιζα ότι το σώμα είχε χαρτογραφηθεί” είπε. “Νόμιζα ότι αυτές οι ανακαλύψεις τελείωσαν κάπου γύρω στα μέσα του περασμένου αιώνα. Αλλά προφανώς όχι.”
Πολύ καλά κρυμμένα
Η ανακάλυψη έγινε δυνατή με το έργο του Antoine Louveau PhD, μεταδιδακτορικού ερευνητή στο εργαστήριο του Kipnis. Τα αγγεία εντοπίστηκαν αφού ο Louveau ανέπτυξε μια μέθοδο για να τοποθετεί μήνιγγες ενός ποντικιού -τις μεμβράνες που καλύπτουν τον εγκέφαλο- σε διαφάνεια, έτσι ώστε να μπορούν να εξεταστούν στο σύνολό τους.
Όσο για το πώς τα λεμφικά αγγεία του εγκεφάλου κατάφεραν να διαφύγουν της παρατήρησης για όλο αυτό το διάστημα, ο Kipnis τα περιγράφει ως “πολύ καλά κρυμμένα” και σημειώνει ότι ακολουθούν ένα μεγάλο αιμοφόρο αγγείο κάτω στα ιγμόρεια, μια περιοχή δύσκολη για την παρατήρηση. “Είναι τόσο κοντά στο αιμοφόρο αγγείο, που μπορεί απλά να το χάσετε”, είπε.
“Η Ζωντανή απεικόνιση των αγγείων αυτών ήταν ζωτικής σημασίας για να αποδείξει τη λειτουργία τους, και δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη συνεργασία με τον Tajie Harris,” σημείωσε ο Kipnis. Ο Harris, PhD, είναι επίκουρος καθηγητής νευροεπιστήμης. Ο Kipnis αναφέρθηκε επίσης στις “εκπληκτικές” χειρουργικές ικανότητες του Igor Smirnov, επιστημονικού συνεργάτη στο εργαστήριο του Kipnis, το έργο των οποίων ήταν κρίσιμο για την επιτυχία της απεικόνισης της μελέτης.
Alzheimer, αυτισμός, σκλήρινση κατά πλάκας και παραπέρα
Η απρόσμενη ανακάλυψη των λεμφαγγείων θέτει ένα τεράστιο αριθμό ερωτήσεων που πρέπει τώρα να απαντηθούν, τόσο για τη λειτουργία του εγκεφάλου, όσο και των ασθενειών που τον μαστίζουν. “Το Αλτσχάιμερ για παράδειγμα, οφείλεται σε συσσωρεύσεις μεγάλων κομματιών πρωτεϊνών στον εγκέφαλο”, δήλωσε ο Kipnis. “Πιστεύουμε ότι συσσωρεύονται στον εγκέφαλο επειδή δεν απομακρύνονται αποτελεσματικά από αυτά τα αγγεία.” Σημείωσε πως τα αγγεία φαίνονται διαφορετικά άναλογα με την ηλικία, έτσι ο ρόλος που διαδραματίζουν στη γήρανση είναι άλλη μια παράμετρος για εξερεύνηση. Και υπάρχει μια τεράστια ποικιλία από άλλες νευρολογικές παθήσεις, από τον αυτισμό μέχρι τη σκλήρυνση κατά πλάκας, που θα πρέπει να επανεξεταστούν υπό το φως της παρουσίας αγγείων που η επιστήμη επέμενε πως δεν υπάρχουν.
