Ο Τσίπρας λέει ότι θα πάει σε εκλογές, το αφήνει να εννοηθεί, όμως …τελικά δεν θα πάει.

Αφού η Ευρώπη το πάει σε τακτική φθοράς του πρωθυπουργού και μεταθέτει τα “δύσκολα” για μετά τις 30 Ιουνίου, ο Τσίπρας κοιτάζει να εκβιάσει τις εξελίξεις υπέρ του, αφήνοντας να εννοηθεί ρήξη ή και εκλογές, αλλά δεν θα εκβιάσει τίποτε.

Η Ευρώπη αποφάσισε να μην κουνηθεί, ούτε για να χρεοκοπήσει την Ελλάδα, ούτε για να στηρίξει την Ελλάδα. Στην ουσία αφήνει τον Τσίπρα μόνο του να τα βγάλει πέρα και τον κρατάει σε μια ισορροπία τρόμου, για να μην κάνει κινήσεις πέρα από εκεί που είναι σήμερα το πράγμα.

-Ένα είναι το ζητούμενο: διαγραφή του παράλογου χρέους. Για αυτό αξίζει πραγματικά και να αγωνιστούμε και να υποφέρουμε αν απαιτείται.

Αν ενεργοποιηθεί το σενάριο του Grexit, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την μαζική υστερία στον πληθυσμό της χώρας από τα τραγικά πού θα συμβούν. Είναι σίγουρο, ότι αν δεν υποχωρήσει η κυβέρνηση σε κάποιου είδους “έντιμο συμβιβασμό”, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ, “σεβόμενες” τον ιμπεριαλιστικό τους χαρακτήρα, δεν θα περιοριστούν μόνο στις ασκήσεις ψυχολογικού πολέμου.

Ο οικονομικός αποκλεισμός και η επιβολή κυρώσεων, αποτελούν προσφιλή μέσα για να συνετίσουν χώρες, που στον ένα ή τον άλλο βαθμό αμφισβητούν την επικυριαρχία τους. Οι όποιες “ριζοσπαστικές” διαθέσεις του Σύριζα και των νταηλίδων συνεταίρων του, έχουν ορισμένα αξεπέραστα όρια.

Η πιο “προωθημένη” τους πρόταση που εκφράζει το Αριστερό Ρεύμα, ζητά την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα με παράλληλη υλοποίηση ενός προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, μέσα από την εθνικοποίηση του πιστωτικού συστήματος και άλλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.

Το ερώτημα βέβαια είναι, αν οι πολιτικές αυτές μπορούν να υλοποιηθούν μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί αν πιστεύουν κάτι τέτοιο, τότε το Αριστερό Ρεύμα, διακατέχεται από τις ίδιες αυταπάτες που είχε και η ηγετική του ομάδα, η οποία διακήρυττε προεκλογικά ότι είναι δυνατό να μπει τέλος στο καθεστώς των μνημονίων και της λιτότητας και παράλληλα η Ελλάδα να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ.

Κοροϊδεύουν το λαό, λέγοντας του, ότι μέσα στον κολασμένο καπιταλιστικό ανταγωνισμό, μπορούν να φτιάξουν “σοσιαλιστικούς παραδείσους”.

Μεγάλη σύγκρουση βρίσκεται σε εξέλιξη στα εδάφη των πρώην σοσιαλιστικών χωρών της Ασίας, όπου ΗΠΑ και ΕΕ επιχειρούν να αρπάξουν από την επιρροή της Ρωσίας κράτη, τα οποία βρίσκονται για δεκαετίες υπό τον έλεγχό της. Το ίδιο σκηνικό εξελίσσεται και στην Ουκρανία, μετά την ανατροπή του φιλο-Ρώσου προέδρου Γιανουκόβιτς.

Το μοίρασμα και το ξαναμοίρασμα των αγορών και ο έλεγχος των εδαφών από μία χούφτα ιμπεριαλιστικές χώρες, γίνεται μπροστά στα μάτια μας με τη χρήση της πιο ωμής και απροκάλυπτης βίας, με το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων και την καταστροφή ολόκληρων χωρών.

Αυτό ας το έχουν υπόψη τους στο Σύριζα, όσοι “πιστεύουν” ότι αρκεί να παίξουν το χαρτί της “ισχυρής διαπραγμάτευσης” και να εξαναγκάσουν τους “ιμπεριαλιστές” σε ένα “έντιμο συμβιβασμό”. Το σπάσιμο των δεσμών της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης πού επαγγέλλονται οι “επαναστάτες” μας, φυσικά δεν περνάει μέσα από τα Brusells Grοup και από τις διαβουλεύσεις με τα τσακάλια του “ιμπεριαλισμού”.

Ένα είναι το ζητούμενο: διαγραφή του παράλογου χρέους.

Για αυτό αξίζει πραγματικά και να αγωνιστούμε και να υποφέρουμε αν απαιτείται.