Η εικόνα του πρωθυπουργού να στέκει κορδωμένος δίπλα στον εταίρο του, σωπαίνοντας στο άκουσμα της “διασφαλιζόμενης από τον στρατό εσωτερικής σταθερότητας” δημιουργεί παράξενους συνειρμούς.
Κι αν κάποιοι το εκλαμβάνουν για χοντράδα εκ μέρους του κυβερνητικού εταίρου ή αφέλεια ή απροσεξία εκ μέρους του πρωθυπουργού, κάποιους μας κάνει να σκεφτούμε ότι προσπαθούν να κάνουν τον απλό κόσμο “να φοβηθεί τον φόβο” τους όπως λένε συνεχώς.
Ένα υπονοούμενο, μια απροσεξία των κυβερνητικών εταίρων, μια παρεξήγηση και “ουπς”… μαγικά, απλώνουν ένα δικό τους πέπλο φόβου, πάνω από τον λαό τον οποίο έχουν οι ίδιοι τελειωτικά ταπεινώσει.
Εύκολο. Ο στόχος είναι να παρασύρουν στο ΟΧΙ την Κυριακή του δημοψηφίσματος. Γνωστές οι τακτικές, του επιπέδου της φασιστικής αντίληψης της παραπληροφόρησης: ψέματα, διορισμούς, υποσχέσεις και όπου δεν περνούν αυτά, εκβιασμοί και φόβος.
Δείχνουν φανερά πλέον ότι θέλουν να επιβάλουν ολοκληρωτισμό πάνω σε ερείπια, διεθνή απομόνωση της χώρας και οικονομική καταστροφή.
Ανοιχτή προπαγάνδα μέσα στα υπουργεία, στοχοποίηση και επίθεση σε όποιον διαφωνεί. Ακόμη και 18χρονα, παπαγαλίζουν μηχανικά ότι όσοι ψηφίσουν ΝΑΙ είναι “εχθροί του λαού”, κατευθυνόμενοι από έξω, όπως τα Γερμανάκια μαθαίνανε κάποτε για τους “κακούς” Εβραίους και οι Σοβιετικοί ψάχνανε για τον “εσωτερικό εχθρό”.
Ο κόσμος που έχει ακόμη τα λογικά του, να μείνει ψύχραιμος γιατί κάποιοι περίεργοι τύποι ανυπομονούν για “ταξική πάλη”.
Τον ήρεμο άνθρωπο, τον μετριοπαθή, τον ανένταχτο αριστερό που μπορεί και κρίνει τα κακώς κείμενα -και κυρίως να κάνει αυτοκριτική- και που πίστεψε στους νέους άφθαρτους, ότι ίσως μπορούν να φέρουν την ελπίδα.
Ξαφνικά τον έκαναν ακόμα κι αυτόν από αρνί -λιοντάρι.
Κατάφεραν μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να του προκαλέσουν απίστευτη οργή, αλλά και τη δύναμη να βγει και να φωνάξει ότι αυτό το πράμα δεν είναι αριστερά.
Ότι αυτοί οι απαράδεκτοι εθνικολαικιστές, την καταστρέφουν τη χώρα αλλά δεν φτάνει, θέλουν και να την εξοντώσουν.
Δεν ανέχεται να βλέπει την ψευδεπίγραφη αριστερά να χαριεντίζεται με τους Εθνικιστές. Εξοργίζεται όταν βλέπει τον πρωθυπουργό, τον πρώτο της αριστεράς, να κάνει… τουμπεκί όταν ο εταίρος του λέει ότι η εσωτερική ασφάλεια της χώρας εξαρτάται από τον Στρατό -και όχι από την Αστυνομία- σε μια Χουντικής έμπνευσης δήλωση.
Είναι εξοργισμένος που βγαίνει ο Θ. Πλεύρης και “τρολλάρει” τούς Συριζανέλ, λέγοντας ότι “δεν περίμενα ποτέ ότι μια αριστερή κυβέρνηση θα διασφάλιζε την εσωτερική ασφάλεια της χώρας με τον Στρατό. Ούτε στα καλύτερα όνειρα του… πατέρα μου”.
Τι είναι εν τέλει προοδευτικό και τι είναι συντηρητικό; Τι είναι το μπάστε σκύλοι αλέστε στα σύνορα και ταυτόχρονα κλειστή οικονομία;
Σε μια οικονομική και πολιτική κοινότητα όπως είναι η Ε.Ε. που την αποτελούν 28 χώρες και ειδικότερα εκείνες οι 19 χώρες της ευρωζώνης όπως η Ελλάδα, οι οποίες κάποιες φορές αλληλοϋποβλέπονται αλλά κυρίως αλληλοεπιβλέπονται, δημιουργώντας αντικειμενικά για το κάθε έθνος ξεχωριστά τις προϋποθέσεις συμμετοχής στις διεθνείς εμπορικές και τραπεζικές συναλλαγές και διασφαλίζεται η οργανωμένη δυνατότητα κοινωνικών και εθνικών διεκδικήσεων.
Κυρίως όμως, δεν θα σταματήσει η καθημερινή διαπραγμάτευση και η επαναφορά διεκδικήσεων.
Όπως και της δίκαιης απαίτησής μας για διαλεύκανση της μεθόδευσης που οδήγησε τη χώρα στο μνημόνιο.
Ο στόχος μας πρέπει να είναι παραμονή στο ευρώ και η ορθολογική διαπραγμάτευση του χρέους με μερική διαγραφή του.
Αυτό είναι το ΝΑΙ της ΛΟΓΙΚΗΣ.
Απέναντι στην προπαγάνδα της περιθωριακής κοινωνικής μειοψηφίας, που εκμεταλλευόμενη το θυμικό του λαού βγήκε στην επιφάνεια για να ρυθμίσει τις τύχες τής δύσμοιρης πατρίδος.
