Επί τέλους, σοβαρευτείτε παρακαλώ

Όχι, δεν μου αρέσουν τα παιδάκια που χαιρετούν στρατιωτικά ούτε οι Τούρκοι ποδοσφαιριστές που κάνουν το ίδιο μέσα στα γήπεδα.
Δεν μου αρέσει, όμως και το δικό μας “μπάχαλο”, που δείχνει ότι έχουμε την διαίρεση και την διχόνοια στο αίμα μας.
Δεν μπορεί, δηλαδή, να έχει γίνει ο απέναντι όσο ποτέ άλλοτε απειλητικός, να εκδίδει χάρτες με εξαφανισμένη την Κρήτη και το Καστελόριζο κι εμείς να σφαζόμαστε μεταξύ μας, να αλληλοκατηγορούνται τα κόμματα και να ζητάει ο ένας τα ρέστα του άλλου.
Δεν μας έχει βγει σε καλό η διχόνοια κι αυτό το γνωρίζουν και οι πέτρες. θα μου πείτε “και πότε ήμασταν μονιασμένοι;” και θα σας πω ότι όποτε ήμασταν, μεγαλουργήσαμε!

Εδώ, όμως, το έχουμε παρακάνει με την διχόνοια! Και μην σας φαίνεται αστείο, αλλά το κακό έχει πλέον παγιωθεί και το βλέπουμε στην καθημερινότητά μας, με μεγαλύτερο παράδειγμα τον -επαγγελματικό- αθλητισμό!

Όσα και αν είναι τα ποσά που διακινούνται στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, δεν δικαιολογείται το μίσος που έχει καλλιεργηθεί. και είναι βέβαιο ότι τα αλήτικα και εμετικά συνθήματα που ακούγονται στα γήπεδα, ουδόλως αντιπροσωπεύουν τις προθέσεις των επιχειρηματιών, των διαιτητών, των αθλητών και όποιων άλλων αναμιγνύονται με τα προαναφερθέντα σπορ.
Η σιχαμερή κραυγή “Βούλγαροι” που ακούστηκε πάλι-έπειτα από πολλά χρόνια- προχθές εναντίον των Θεσσαλονικέων (που λέει ο λόγος, μια και είναι ζήτημα αν αγωνιζόταν στην μακεδονική ομάδα έστω και ένας Θεσσαλονικιός) δεν “διδάχθηκε” ασφαλώς από τους επιχειρηματίες στους αληταράδες που το ξεφώνιζαν. Ούτε τα άλλα εμετικά και χυδαία λόγια με τα οποία οι ίδιοι αλήτες είχαν “ντύσει” το Μακεδονία ξακουστή”.
Και, ασφαλώς, τα ίδια χυδαία μπορεί να ακουστούν ( και ακούγονται επίσης) στην Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλα γήπεδα και στάδια της χώρας!
Και η λύση είναι μια, αρκεί να συμφωνήσουν οι επιχειρηματίες, οι ποδοσφαιριστές, οι διαιτητές και όλο το “τημ” σε ένα και μόνο: Να διακόπτεται ο αγώνας όταν ακούγονται χυδαία και εμετικά συνθήματα!
Όπως οι διαιτητές απαιτούν , πολλές φορές, να αποκαθηλωθούν βρωμερά “πανό”, έτσι θα σταματούν τον αγώνα αν ακούγονται αλητείες! Και στην τρίτη φορά που ακουστούν , θα σηκώνονται και θα φεύγουν!

Και κάτι ακόμη. Είναι δυνατόν να συνεχίζεται αυτή η γελοία “κόντρα” μεταξύ των δυο “μεγάλων” του ελληνικού μπάσκετ; Αντί να μας κάνουν όλους χαρούμενους με τις επιδόσεις και με τις μεταξύ τους “τιτανομαχίες”, φτάνουμε στο σημείο να απαγορεύουν κάποιοι στους παίκτες τους να αγωνιστούν με την Εθνική ομάδα;. Είμαστε με τα καλά μας;
Για σοβαρευτείτε, παρακαλώ!