Είναι η Κίρκη της εξουσίας που μετατρέπει τους σφόδρα αντιμνημονιακους, σε σούπερ μνημονιακους.
Όταν η ανευθυνότητα συγκρούεται με την υπευθυνότητα, νικήτρια είναι ή πρώτη. Γιομίσαμε υπερηφανεια.
Γλυτώσαμε τα 5 ευρώ που θα πληρώναμε εάν πηγαίναμε σε κάποιο νοσοκομείο. Ουάου τι περηφάνεια ειναι αυτή!
Τους χορέψαμε πεντοζάλη και ρίξαμε τους σπόρους της επαναστατικής αλλαγής σε όλη την Ευρώπη (τι λέω εγώ τώρα, σε όλη την υφήλιο ωρέ).
Ρέ τους πατήσαμε, τους διαλύσαμε, τους δώσαμε ενα μάθημα τι σημαίνει Ελλάδα.
Μα για ηλίθιους μας περνάνε;
Πανηγυρίζουν γιατι το 2015 έχουμε συμφωνήσει σε πρωτογενές έλλειμα 0.25% αντι για πρωτογενές πλεόνασμα 3% όπως οι προηγούμενοι;
Αυτό εκ των πραγμάτων, αφού η ιοκονομία καταστράφηκε μεσα σε έξι μήνες δεν ειναι φυσικά δυνατόν να έχουμε πλεόνασμα.
Τετοια αισχρή προπαγάνδα που κάνουν για τούς πολίτες που δεν καταλαβαίνουν απο οικονομικά ειναι άνευ προηγούμενου.
Δεν ντρέπονται λέω εγώ;
Την λαχανοσουπα, άρωμα την ονομάζουν.
Οι ανίκανοι, οι εχθροπαθείς, οι ασυνάρτητοι, οι ιδεοληπτικοί, οι οπισθοδρομικοί, οι αντιδημοκράτες πού είναι σε απόγνωση γιατί τα ψέματα επιστρέφουν με φόρα πάνω στα κεφάλια τους και η απάτη τους στοιχειώνει.
Επόμενη σκηνή η καταβαράθρωση του χάρτινου πύργου που στήσανε με τα ψέματα.
Λές και οι άλλοι είχαν ευνοϊκότερο περιβάλλον για να δράσουν, τα αυτιστικά γυμνασιόπαιδα με τις μεγάλες ονειρώξεις μας λένε τώρα ότι το διεθνές περιβάλλον ήταν”ναρκοθετημένο”, τους επέβαλλαν το μνημόνιο και δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.
Οι μεγάλοι εραστές στα (προεκλογικά) λόγια, οι ανίκανοι και ευνούχοι στις πράξεις.
Θα είχε κάποιο ενδιαφέρον να μπορούσαν να παραδεχτούν την απάτη και την ενοχή τους, αλλά ποιος έχασε την ειλικρίνεια για να τη βρούν αυτοί;
Γι αυτό θα καταλήξουν άμεσα στα σκουπίδια της Ιστορίας, σαν τυχοδιώκτες που είναι, μαζί με τα ψεκασμένα φυτά με τα οποία αγαστά συνεργάζονται. Άι στα τσακίδια!
Τους ανθρώπους του πολιτισμού, που δεν ήταν κρατικοδίαιτοι και επαγγελαμτίες αριστεροί, τους καταδικάσαμε στην αφάνεια ή τους εγκλωβίσαμε στη σιωπή.
Γιατί δεν είναι υποχρεωμένοι να υπερασπιστούν τα κόμματα που κυβέρνησαν με τόσα λάθη στη μεταπολίτευση, προκειμένου να στηρίξουν την ευρωπαϊκή μας προοπτική.
Μετά λέμε αστική τάξη. Ποια αστική τάξη;
Και τους επιχειρηματίες τους ισοπεδώσαμε. Ούτε επιχειρηματίες έχουμε, πλην των κρατικοδίαιτων.
Και οι τελευταίοι τί έκαναν μέσα στην κρίση; Έβγαλαν τα λεφτά τους έξω.
Σε όλα τα κόμματα μόλις εμφανίζεται κάποιος άξιος και χαλάει την πιάτσα στους υπολοίπους, πέφτουν να τον φάνε.
Λοιπόν, σαράντα 40 χρόνια καίγαμε και καταστρέφαμε. Επόμενο είναι τώρα να μας έχουν απομείνει μόνο οι στάχτες.
