Η ηρωική έξοδος δεν υπάρχει πια…

Δεν μπορεί ταυτόχρονα και να “μην είχαν ιδέα” και να “είχαν όντως στο πίσω μέρος του μυαλού τους την δραχμή, ως ανομολόγητο Plan B”.

Δεν γίνονται αυτά τα δύο μαζί, μη μπερδεύουμε άλλο τον κόσμο και μην ξεπλένουμε και τον Αλέξη.

Ο Αλέξης ήξερε και μάλιστα πολύ καλά, και το τι θα προκαλέσει με το δημοψήφισμα και το οτι οι Γερμανοί μας ράβουν κουστούμι Grexit πριν απο το 2012.. την ώρα που ο σάικο που είχε για Υπ Οικονομικών απειλούσε με γκρέκζιτ για να φοβηθούν.

Οι προθέσεις των Γερμανών έχουν καταγραφεί μέχρι και από πρώην υπουργούς των ΗΠΑ, αλλά και βιβλία να μην διαβάζει, του τα είχε εξηγήσει ο Βενιζέλος που τα έζησε από πρώτο χέρι με τον άλλο psycho στις Κάννες.

Το μόνο που απομένει είναι να ισχυριστεί ότι ναι ήξερε.. αλλά στην πορεία ξέχασε..

Επειδή οι στιγμές είναι κρίσιμες και φοβάμαι ότι σύντομα η βοήθεια θα είναι ανθρωπιστική, καλό θα ήταν όλοι μας να είμαστε σοβαρότεροι και όλο το πολιτικό σύστημα να βοηθήσει τα μέγιστα ώστε να κρατηθούμε στην Ευρώπη του ευρώ.

Γιατί αν είναι να φύγουμε από το ευρώ δεν είμαστε πλεον ΕΕ, άλλα κάτοικοι στην Ευρώπη της Γερμανίας.

Και εκεί τα πράγματα αλλάζουν.

Δυστυχώς μας πήραν όλοι χαμπάρι στο εξωτερικό γιατί αποτύχαμε σε όλα τα προγράμματα από το 2010, με την προστασία όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών μας στο βαθύ κράτος με τα προνόμια του…

Σε αυτήν την στιγμή ιστορικής αλήθειας, να κατάλαβαν άραγε ότι όλο το θεωρητικό τους υπόβαθρο κατέρρευσε;

Ή μήπως ήταν τακτικιστική κίνηση του αντάρτικου, που σε πέντε μήνες, μας έστειλε όλους στα τάρταρα;

To δίδυμο της συμφοράς, Ζωής και Ραχήλ, απροκάλυπτο και πομπώδες, απρεπές και απαίδευτο, μας άφησε χρόνους.

Γιατί παρά την αντιευρωπαϊκή τους συνέπεια, θα μας συναντήσουν όπως λένε στα γουναράδικα, αμετανόητες και ετοιμοπόλεμες, να καταστρέψουν ό,τι αντιστρατεύεται την παραδοξότητά τους.

Οι πολιτικοί αρχηγοί στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, προεξάρχοντος του κ. Μεϊμαράκη.

Η κ. Γεννηματά κουβαλάει όλο το σάπιο ιστορικό παρελθόν της μεταπολίτευσης και δεν έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία όσο και αν ωραιοποιεί τον διχασμό των Ελλήνων, που τον παρέδωσε απνευστί στους δεξιοτέχνες του Σύριζα.

Δεν επικράτησε όμως η λογική των προθέσεων και των επιχειρημάτων, αλλά η ανάγκη που γίνεται ιστορία.

Η μόνη προσωπικότητα πολιτικού αρχηγού χωρίς ειρμό, σκέψη και επίγνωση ήταν του κ. Καμμένου.

Αποσβολωμένος από τα πεπραγμένα και τα μελλούμενα, ψελλίζοντας συνθηκολόγησε.

Η συνθηκολόγηση όμως δεν τιμά τον στρατηγό στην μάχη, γιατί είναι αναγνώριση της υπεροχής του αντιπάλου και ήττα.

Πελιδνός και ανερμάτιστος, αμετανόητος και εγωπαθής, αποκομμένος από την πραγματικότητα, προσέφερε όμως τις υπηρεσίες του πάλι χωρίς περίσκεψη στο μύλο της εξαπάτησης του ελληνικού λαού, που επί πέντε μήνες μας οδήγησε στην άβυσσο, η παιδαριώδης διακυβέρνηση των άκαπνων και άμαχων, συνειδητά διαστρεβλωτών της αλήθειας, του θιάσου σκιών της κυβέρνησης ΣυριζΑνέλ.

Το σχέδιο του κ.Τσίπρα ήταν να εγκαταλείψει “ηρωικά” το σκάφος μετά από ένα “ναι” στο δημοψήφισμα, αφού όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν 70-80% υπέρ του ευρώ, ώστε να επιστρέψει μετά από μερικούς μήνες θριαμβευτής, έχοντας πετάξει την καυτή πατάτα σε άλλον.

Τώρα όμως έχει μείνει άναυδος με το πώς σκέφτεται ο ελληνικός λαός, τον οποίο και εκμεταλλεύτηκε για να γίνει πρωθυπουργός, θυσιάζοντας τη χώρα.

Η ηρωική έξοδος δεν υπάρχει πια ως σενάριο, την έκαψε ο σοφός (άνευ εισαγωγικών αυτή τη φορά) ελληνικός λαός, που κράτησε θριαμβευτικά στην εξουσία αυτό που τον συμβούλεψε να πει “όχι”!

Κάνουν δύο λάθη ένα σωστό; Στην περίπτωσή μας, μπορεί!

Αυτή η φυγή, λοιπόν, αν υπάρξει, θα είναι ταπεινωτική.

Από την άλλη, δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε λεφτά μέχρι τις 20 Ιουλίου. Ενώ επίσης, δεν φαίνεται να μπορούμε να αποφύγουμε τους άθλιους όρους ούτε μέσα από μια καινούργια κυβέρνηση.

Ο “σοφός” (με εισαγωγικά αυτή τη φορά) ελληνικός λαός θα καταλάβει τι σημαίνει “χύνω την καρδάρα με το γάλα”, θα καταλάβει τότε ότι αυτό συνέβη στις 25 Ιανουαρίου.

Και ποιος να αναλάβει; Ο Δραγασάκης; Δεν είναι πρώτη φορά που τον βάζουν μπροστά στα δύσκολα. Και αυτόν θα “σπρώχνουν” από τον Σύριζα. 

Βέβαια, κάποιος σαν τον Δραγασάκη θα έχει το θετικό ότι θα απορροφήσει ο Σύριζα όλο το πολιτικό κόστος. 

Πάντως αν ο Τσίπρας αποχωρήσει με τέτοιο ταπεινωτικό τρόπο από την πρωθυπουργία, δύσκολα θα διασωθεί ο ίδιος, δεν ξέρουμε για τον Σύριζα.

Μην ξεχνούμε ότι πολλοί συμπατριώτες μας τον ψήφιζαν, για έναν ακατανόητο λόγο, όπως και η κυβέρνηση Σαμαρά.

“δεν θα άλλαζε τίποτε”

Άρα, αυτοί που τον έκαναν κυβέρνηση ήθελαν σταθερότητα, ήθελαν πρόοδο, ήθελαν ανάπτυξη.

Δεν θα ψήφιζαν έτσι στα τυφλά ένα αριστερό κόμμα.

Πού θα βρει πολιτική στέγη το 61% του δημοψηφίσματος, που εντέλει κρατάει την τύχη της χώρας στα χέρια του;