Η ιστορία του H.M.S. Victory

To πιο διάσημο πλοίο στην ιστορία του Βασιλικού Ναυτικού, H.M.S. VICTORY, ναυπηγήθηκε στην “Old single Dock” (τώρα Victory Dock) στο ναυπηγείο Chatham στο Κεντ της Αγγλίας. Παρόν στη ναυπήγηση μαζί με τους αξιωματούχους του ναυαρχείου, έδωσε με την ευκαιρία ο William Pitt ο γηραιός, η κυβέρνηση του οποίου είχε εξαγγείλει σημαντικό πρόγραμμα ναυπήγησης φρεγατών και πλοίων πρώτης γραμμής.

Το νέο πλοιο πρώτης γραμμής σχεδιάστηκε από τον επιθεωρητή του Πολεμικού Ναυτικού, Sir Thomas Slade. Η καρίνα του είχε μηκος 79 μέτρα, με εκτόπισμα 2.162 τόνων, πλήρωμα περίπου 850 ανδρών και εξοπλισμένο με περισσότερα από 100 κανόνια.

Περίπου 6.000 δέντρα χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του, με το μεγαλύτερο μέρος αυτών να είναι βελανιδιές κυρίως από το Kent, το New Forest και τη Γερμανία. Ήταν το έκτο στη σειρά Victory για το βασιλικό ναυτικό. Ένα από αυτα, με κυβερνήτη τον Sir John Hawkins, είχε πολεμήσει την ισπανική αρμάδα το 1588. Ένα άλλο, με 80 κανόνια, είχε καθελκυστεί το 1666 και το πέμπτο, που καθελκύστηκε το 1737, βυθίστηκε αύτανδρο με όλο του το πλήρωμα το 1744.

Μόλις είχε κατασκευαστεί το πλαίσιο του πλοίου, οι εργασίες διακόπηκαν για περίπου τρία χρόνια επειδή το 1759 έπεσε στην πιο νικηφόρα περίοδο για τη Μεγάλη Βρετανία στον επταετή πόλεμο με τη Γαλλία.

Οι εργασίες άρχισαν ξανά το φθινόπωρο του 1763 και καθελκύστηκε στις 7 Μαΐου, 1765. Υπό τον ήχο της μπάντας που παιάνιζε το «Rule Britannia» και ένα πλήθος που ζητωκραύγαζε και τραγουδούσε, το μεγαλοπρεπές πλοίο γλιστρούσε από το νεωλκείο.

Το πλοίο κρατήθηκε ως στρατηγική εφεδρεία του ναυτικού, αγκυροβολημένο στον ποταμό Medway.

Το 1778, κατά τον Αμερικανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, όταν μια νέα νίκη ήταν απαραίτητη, το βασιλικό ναυτικό ανακαλεσε το Victory από την εφεδρεία και υπό τον ναύαρχο August Keppel ως κυβερνήτη  ύψωσε για πρώτη φορά την πολεμική του σημαία.

Με τον ίδιο κυβερνήτη και στη συνέχεια με τον ναύαρχο Richard Kempenfelt, πήρε μέρος στις δύο ναυμαχίες με το Γαλλικό στόλο κοντά στο λιμάνι του Ushant στη Μάγχη και το 1796 υπό τον ναύαρχο Sir John Jervis στη ναυμαχία κοντά στο Πορτογαλικό ακρωτήριο St Vincent.

Αν και ήταν ένα από τις ταχύτερα πλοία του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού, θεωρήθηκε παλιό και πέρασε άλλη μια φορά στην εφεδρεία.

Μετά από παρότρυνση του περίφημου λόρδου Νέλσον το 1800, το Ναυαρχείο ξεκίνησε εκτενείς επισκευές που το κατέστησαν πλήρως αξιόμαχο. Το 1803 ξεκίνησε η πιο λαμπρή περίοδος της ιστορίας του πλοίου, όταν ο Νέλσον ύψωσε ξανά τη σημαία στο Πόρτσμουθ και το κατέστησε ναυαρχίδα του στόλου της Μεσογείου.

Ήταν το Victory που έκανε τη Βρετανία θαλασσοκράτειρα στη ναυμαχία του Trafalgar και που έφερε το σώμα του νεκρού ναύαρχου του πίσω στην Αγγλία.

Σήμερα, το παλαιότερο πολεμικό πλοίο εκτίθεται περήφανα στην αποβάθρα του Πόρτσμουθ, στη διάθεση επισκεπτών από όλο τον κόσμο.