Σε μια χώρα που η δαπάνη του ασφαλιστικού ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι η μεγαλύτερη στην Ε.Ε, το να μειώσεις αυτή τη δαπάνη είναι αυτονόητο. Στην Ελλάδα όμως εκλαμβάνεται ως αδιανόητο.
Ποιος να μας σώσει αφού αυτό που θεωρούμε σωτηρία είναι το καταστροφικό;
Σε μια σοβαρή χώρα, η συζήτηση εδώ και πολύ καιρό θα ήταν από που θα περικόβαμε αυτή τη δαπάνη έτσι ώστε να γίνει με τρόπο κοινωνικά δίκαιο.
Στην Ελλάδα τι έγινε;
Εφηύραμε τον όρο “κόκκινη γραμμή” για να βάλουμε κάτω από το χαλί τις αλήθειες που δεν θέλαμε να δούμε.
Ακούγαμε όλους τους πολιτικούς, δημοσιογράφους και οικονομολόγους να επαναλαμβάνουν: “να μην ανοίξει το ασφαλιστικό”. Σαν τα μωρά παιδιά που κρύβονται και νομίζουν πως αν δεν σε βλέπουν εκείνα δεν τα βλέπεις και εσύ!
Το 2005 το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση μπλόκαρε τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού της τότε κυβέρνησης, για να μπορεί εκ των υστέρων να την κατηγορεί πως εκτόξευσε το έλλειμμα. Όταν τελικά τη “ρίξανε” -με το μπαράζ των κατά φαντασία σκανδάλων- και διαπιστώθηκε πως “λεφτά δεν υπάρχουν”, άρχισαν να μιλάνε για αναξιοπιστία του κράτους -που οι ίδιοι έφτιαξαν- με συνέπεια να εκτοξευθούν τα επιτόκια δανεισμού. Αυτό τους έδωσε το άλλοθι να ρίξουν το φταίξιμο στους ξένους και στις αγορές, αντί να αναλάβουν την ευθύνη και να κάνουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Τώρα η πραγματικότητα μας χτυπάει την πλάτη, μας λέει “σε βλέπω” και κανείς δεν μπορεί να μας σώσει. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση, ούτε το παρεάκι (Παπαδάκης, Αυτιάς, Μητρόπουλος, Ρωμανιάς…) που έγιναν εκατομμυριούχοι πείθοντας τους Έλληνες ότι τα λεφτά για τις συντάξεις μας έρχονται κάθε πρώτη του μήνα ουρανοκατέβατες!
Τώρα η κυβέρνηση λέει στην αντιπολίτευση σε κάθε πάνελ και κάθε ευκαιρία: “δηλαδή εσείς θα ψηφίζατε περικοπή στις συντάξεις”;
Και επειδή η χώρα δεν είναι σοβαρή στο σύνολο της, η αντιπολίτευση αν δεν θέλει να πάει στο 0,1% στις επόμενες εκλογές, απαντά “φυσικά και όχι”.
Αν έλεγε την αλήθεια, πως δηλαδή ο λόγος που φτάσαμε ως εδώ είναι γιατί αυτό δεν το κάναμε νωρίτερα, ο λαός θα λυσσούσε ενάντια στα αντιλαϊκά, ανάλγητα, προδοτικά “καθάρματα” που τολμούν να τον ξυπνήσουν από το μωρουδίστικο του όνειρο!
Τον Τσίπρα τον δημιούργησε ο χειραγωγημένος λαός, αν δεν ήταν αυτός θα ήταν κάποιος άλλος.
Εδώ έδωσε 12% στα κόμματα των δύο άκρων, ο Τσίπρας μας φταίει;
