Μπαλτάς , τρομάρα μας…

Ο φίλος μου είναι άνθρωπος σοβαρός και, κυρίως, διαβασμένος και ευαίσθητος περί τα εθνικά μας θέματα. Έλαβε, λοιπόν, μια πρόσκληση από το σχολείο του γιου του (δημοτικό) για ένα αφιέρωμα στη Μικρασιατική Καταστροφή.

“Ομολογώ ότι μου προκάλεσε ευχαρίστηση το ότι το σχολείο αποφάσισε να ασχοληθεί  με το θέμα και πήγα ήσυχος, να παρακολουθήσω. Δυστυχώς, έγινα μάρτυς μιας απαράδεκτης καταστάσεως, ενός “αλαλούμ” ιστορικού και πολιτικού, που δεν είχε προηγούμενο” μου είπε, οργισμένος.

Όπως μου αφηγήθηκε, η εκδήλωση, που ήταν αφιερωμένη στη σφαγή των Ελλήνων στη Μικρασία, δεν ανέφερε σε κανένα σημείο τη λέξη “Τούρκος”! Αναφορές σε σφαγές και καταστροφή μεν, παντελής απουσία των Τούρκων δε. “και σαν να μην έφτανε αυτό, από εδώ τα’ φερε, απο `κει τα πήγε ο διευθυντής, έφτασε μέχρι την δράση του …ΕΑΜ-ΕΛΑΣ!” μου είπε και με άφησε παγωτό.

“Καλά, τί σχέση έχει το ΕΑΜ  και ο ΕΛΑΣ με τη Μικρασιατική Καταστροφή; Τότε δεν υπήρχε κανένα από τα δυο σώματα” ψιθύρισα, έκπληκτος κι εγώ. ” Μα, δεν καταλαβαίνεις τί συμβαίνει;” με ρώτησε, μάλλον απορημένος που δεν είχα αντιληφθεί “τί συμβαίνει”. “Ομολογώ ότι δεν έχω καταλάβει” είπα και ο φίλος άρχισε να μου εξηγεί. “Βρε, είναι ο Νόμος αυτού του ανεκδιήγητου υπουργού Μπαλτά και του ποιητή του αιδοίου υφυπουργού Κουράκη! Δεν άκουσες ότι πλέον οι διευθυντές θα εκλέγονται από τους δασκάλους και από τους γονείς; Ε, ο διευθυντής, κλασικός “γλείφτης”, δεξιός  μάλλον, από εκείνους που σήμερα ψάχνουν να δουν πως θα τα “βολέψουν” με τους Συριζαίους, προσπάθησε να φτιάξει μια εκδήλωση που να τους “πιάσει όλους”. Δεξιούς, αριστερούς, βενιζελικούς. Έτσι νόμισε, τρομάρα του, ότι θα πάρει τις ψήφους που θα χρειαστεί” μου είπε. “Δηλαδή πλήρης η διάλυση και η ξεφτίλα” του απάντησα και συμφωνήσαμε.

Λίγο να έχεις παρακολουθήσει την ιστορία αυτής της χώρας, θα αντιληφθείς ότι οι “Προοδευτικοί” λάτρεις του Στάλιν και του Κοσίγκιν, που σήμερα κυβερνούν ως τάχατες “ανανεωτικοί”, το πρώτο που βάζουν στο μάτι και επιχειρούν να διαλύσουν είναι η Παιδεία!

Για σκεφτείτε, λοιπόν, τον διευθυντή ενός Λυκείου, τι κωλοτούμπες και τι ταρζανιές θα πρέπει να κάνει για να εκλεγεί. Για τα ΑΕΙ δεν συζητώ, διότι εκεί οι “Προοδευτικοί” την έχουν βρει την άκρη. “Λιγότερη προσπάθεια, λιγότερη δουλειά, περισσότερα λεφτά, ευρωπαϊκά προγράμματα”.

Από κοντά και οι “προοδευτικές νεολαίες”, οι συνταξιούχοι φοιτητές-συνδικάλες και οι “ένοικοι” των υπογείων των πανεπιστημιακών κτιρίων με τις κουκούλες, ώστε να “δουλεύει η μηχανή” και να καλοπερνά το σάπιο καθηγητικό κατεστημένο, που μοιράζει τις ώρες του μεταξύ ΑΕΙ, Βουλής και Ευρωβουλής…