Μπορεί το “Αριστερό Μνημόνιο” να έλαβε 229 “Ναι” και να είναι το Μνημόνιο που υπερψηφίστηκε με τη τη μεγαλύτερη πλειοψηφία που έχει λάβει μνημονιακός νόμος (λόγω των θετικών ψήφων από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι), πλην όμως οι διαρροές 39 ψήφων (32 κατά, 6 παρών και μία αποχή) διαμορφώνοντας την εικόνα κυβέρνησης μειοψηφίας αφού μαζί με τους ΑΝΕΛ συγκεντρώνουν πλέον 123 βουλευτές (110 ΣΥΡΙΖΑ- 13 ΑΝΕΛ).
Βέβαια η αντιπολίτευση δηλώνει πως δεν θέτει ζήτημα δεδηλωμένης, ενώ και η Αριστερή Πλατφόρμα μέσω του Π. Λαφαζάνη ανακοίνωσε ότι παρά την αρνητική ψήφο στα Μνημόνια, στηρίζει τις επιλογές της κυβέρνησης στην οποία θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης εάν χρειαστεί.
Έτσι όμως διαμορφώνονται πλειοψηφίες αλά κάρτ στην βουλή: από την μια τα μνημονιακά νομοσχέδια θα υπερψηφίζονται από μία μεγάλη ομάδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που πιθανότατα θα βαίνει μειούμενη σε κάθε ψηφοφορία και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και από την άλλη τα νομοσχέδια του ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίζονται από την πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ.
Μια ιδιόμορφη κατάσταση που φυσικά δεν μπορεί να διατηρηθεί επί μακρόν, ενώ ήδη η αντιπολίτευση στέλνει το μήνυμα ότι αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί, καλώντας τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβουν τις ευθύνες του και τον ίδιο τον πρωθυπουργού να αποφασίσει με ποιους θα πορευθεί.
Έτσι ο κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό Αλέξης ετοιμάζεται ίσως και σήμερα να πραγματοποιήσει σαρωτικό ανασχηματισμό, αποδεχόμενος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί βαθιά διαίρεση και έχοντας να αντιμετωπίσει την εσωκομματική τρόικα της Ζ. Κωνσταντοπούλου, του Γ. Βαρουφάκη και του Π. Λαφαζάνη που καταψήφισαν το χτεσινό νομοσχέδιο.
Ανασχηματισμός – ανάσα στο κυβερνητικό σχήμα
Την αντικατάσταση των κ.κ. Λαφαζάνη, Στρατούλη και Ήσυχου της Αριστερής Πλατφόρμας που καταψήφισαν το νομοσχέδιο αλλά και την αναδιανομή των ρόλων με αλλαγές στους υπουργικούς θώκους, αναμένεται σε πρώτη ευκαιρία να ακολουθήσουν και αλλαγές στο Προεδρείο της Βουλής με την αντικατάσταση της Ζ. Κωνσταντοπούλου στο άμεσο μέλλον.
Ο Πρωθυπουργός καλείται να αναθέσει το κυβερνητικό έργο σε στελέχη που θα μπορούν να θέσουν σε τροχιά την εφαρμογή του προγράμματος την οποία έχει θέσει σε πρώτη προτεραιότητα η κυβέρνηση. Η εξασφάλιση κατ’ αρχήν του δανείου – γέφυρα που προβλέπει η Συμφωνία, αποτελεί το δεύτερο βήμα στο σχεδιασμό του Αλ. Τσίπρα και του στενού του επιτελείου.
Εφ’ όσον οι σχετικές διαδικασίες προχωρήσουν κατ’ ευχήν και ομαλοποιηθεί έστω και σχετικά η τραπεζική λειτουργία, τότε η Τρίτη τάση στον “οδικό χάρτη” που έχει σχεδιάσει το Μέγαρο Μαξίμου οδηγεί στις κάλπες.
Τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη εκτιμούν ότι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί δεν είναι πολιτικά διαχειρίσιμη και προβλέπουν ότι τον Σεπτέμβρη ή τον Οκτώβρη η χώρα θα έχει εκλογές προκειμένου να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο.
Βέβαια ήδη η Αριστερή Πλατφόρμα σχεδιάζει την “άλωση” του κόμματος (ήδη η πλειοψηφία της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκε κατά της Συμφωνίας!), κάτι που πάντως έμπειρα κομματικά στελέχη θεωρούν ότι δεν είναι εύκολο να πραγματοποιηθεί.
Επιπλέον, έμπειροι κοινοβουλευτικοί θυμίζουν ότι για τους επόμενους 12 μήνες (18 από τις προηγούμενες εκλογές) οι εκλογές θα γίνουν με λίστα υποψηφίων που απαρτίζει κατ’ απόλυτη προσωπική επιλογή ο αρχηγός κάθε κόμματος. Κάτι που καθιστά τον Αλ. Τσίπρα απόλυτα κυρίαρχο ακόμη και στο εσωκομματικό επίπεδο.
