Στη Σαχάρα γίνεται επανάσταση και επιβάλλεται ο σοσιαλισμός της δίκης μας πατέντας, το ελληνικό μοντέλο.
Τον πρώτο χρόνο δεν γίνεται τίποτα.
Τον δεύτερο χρόνο πάλι δεν γίνεται τίποτα.
Τον τρίτο χρόνο γίνεται εισαγωγή άμμου.
Ποια αριστερή κυβέρνηση, βρε αχάριστοι, ήταν ποτέ καλύτερη από την κυβέρνηση μας;
Του Χότζα, του Ζίβκωφ ή του Τσαουσέσκου;
Υπάρχει κάποια άλλη κυβερνώσα αριστερά στο γήινο χωροχρόνο;
Βενεζουέλα γουστάρουμε. Πάρτε.
Αργεντινή θέλετε, Αργεντινή υπόσχονται οι companeros.
Ο,τι πείτε συντρόφια.
Να ετοιμάζουμε σιγά σιγά τις βέρες, τις θυρίδες, τα χαλιά, τα πούρα, τα ΙΧ κάτω της πενταετίας, τα οικογενειακά κοσμήματα, τις εικόνες, τα χωράφια πάνω από 20 στρέμματα και τις μονοκατοικίες.
Πολλοί καταλαβαίνουν… γιατί κάποια στιγμή, στα νιάτα τους, ήταν κι αυτοί αριστεροί.
Μετά ενηλικιώθηκαν.
Αυτές οι ιδεοληψίες δεν συγχωρούνται μετά τα 23, ή μετά την 2η φορολογική δήλωση.
Ποιος είναι αυτός ο τάχατες “επαναστατικός υποκείμενος παράγοντας”, λούμπεν και μη προλεταριάτο, ο ανθρώπινος παράγων που θα αναλάβει να καταλάβει την εξουσία και να κτίσει την ιδανική κοινωνία;
Companeros, πουλήστε άλλου μυαλό…
