“Πατριώτες” με σχέδιο?…

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανήθικο από αυτήν την υφέρπουσα οπισθοδρόμηση, αυτήν την καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου, αυτήν την απάνθρωπη επιβολή δια της λεκτικής βίας της μικρότητας και του μίσους .

Ο πατριωτισμός είναι ουσία, όχι λόγια του αέρα.

Πατριωτισμός είναι να δημιουργείς σχέδιο για την οικονομική ανάπτυξη του τόπου, να το εφαρμόζεις και να πετυχαίνεις τους στόχους σου.

Πατριωτισμός είναι να προωθείς την οικονομική παραγωγή, να απελευθερώνεις τις δημιουργικές και καινοτόμες δυνάμεις της χώρας που μπορούν να ανταγωνιστούν με αξιώσεις ομόλογες δυνάμεις στο εξωτερικό.

Να δίνεις τις βάσεις για μια παιδεία που προσφέρει πλεονεκτήματα στη σύγχρονη εποχή.

Να υπερασπίζεσαι τα εθνικά συμφέροντα μέσα από συμφωνίες με άλλους λαούς.

Να δημιουργείς τις συνθήκες ώστε ο κάθε πολίτης να αισθάνεται ελεύθερος στην ίδια του τη χώρα.

Μέσα σε αυτό το πλέγμα υποκρισίας, άγνοιας, αδιαφορίας και πολιτικών σκοπιμοτήτων, διαμορφώθηκε σε μεγάλο βαθμό ένα τριτοκοσμικό ιδεολόγημα που κρατάει την Ελλάδα δέσμια της υπανάπτυξης.

Σίγουρα το ΝΑΙ στην Ευρώπη των λαών είναι μονόδρομος. Μην μας μπερδεύουν τα οικονομικά μεγέθη που σε βάθος ιστορίας εύκολα ή δύσκολα ανατρέπονται, αλλά ας επικεντρωθούμε στο σύστημα αξιών και με πιλότο τον τον Όμηρο να αντιληφθούμε ότι όντως η Ευρώπη είναι πνευματικό μας παιδί. Όμως η “δημιουργική ασάφεια”, του δημοψηφίσματος εγκυμονεί και για το ΝΑΙ έναν τεράστιο κίνδυνο.

Που έγκειται ο κίνδυνος; Στο ότι όταν θες να κρύψεις οτιδήποτε από κάποιον, η καλύτερη κρυψώνα είναι “μπροστά στη μύτη του”. Με λίγα λόγια το ΝΑΙ θα σημαίνει και ΝΑΙ στα “μέτρα”, αλλά κυρίως ΝΑΙ στην παράταση ζωής της κυβέρνησης στο διηνεκές -απαραίτητος χρόνος για την εφαρμογή τους- με την ευλογία των Ελλήνων.

Εάν το αποτέλεσμα χρησιμοποιηθεί μ’ αυτόν τον τρόπο, θα πρόκειται περί μεγάλης απάτης.

Οι δηλώσεις τους για το πως θα διαχειριστούν το ΝΑΙ, βρίθουν από ασάφεια. Το θεωρείτε τυχαίο; Απ’ την άλλη το ΟΧΙ δεν προσθέτει απολύτως τίποτα στη διαπραγματευτική ισχύ της κυβέρνησης όπως προκύπτει από δηλώσεις Ευρωπαίων – θεσμών.

Την εμπειρία της καταστροφής την βιώσαμε την εβδομάδα που πέρασε και οι “δραχμολάγνοι” δεν μου μοιάζουν να είναι άνθρωποι του “λιτού βίου”. Τι πραγματικά συμβαίνει;

Στην Ιλιάδα ξεδιπλώνεται η πρώτη ιστορικά, πολιτική απάτη υψηλού ρίσκου. Ο Αγαμέμνωνας κατάφερε το στράτευμα να τον παρακαλάει να πολεμήσει, ενώ λίγο πριν λαχταρούσε την επιστροφή και καμία όρεξη για μάχη δεν είχε.

Πώς; …Μα προτρέποντας τους στο “νόστο”. Έπειτα ξαμόλησε τους “λαγούς” Οδυσσέα και Νέστωρα, που χτυπήσανε στο φιλότιμο, στην ανάγκη και στο φόβο για να τους πείσουν να πολεμήσουν. Έτσι άλλαξε τη βούληση του στρατεύματος, τζόγαρε, ρίσκαρε, αλλά κέρδισε. Όμως οι “εγγυήσεις των αθλίων εγγυούνται μόνο αθλιότητες”.

Δεν έπρεπε καν να γίνει το δημοψήφισμα. Σίγουρα τώρα είμαστε περισσότερο έρμαια στις προθέσεις των δανειστών. Θα μας παγιδεύουν -τόσο με αυτήν την τραγικά ανίκανη κυβέρνηση που έλαχε να ορίζει τις τύχες μας- αυτοί που μας αλυσοδένουν διαχρονικά στα μνημόνια.

Μα και από την άλλη μας το λένε καθαρά, με το όχι είστε εκτός ευρώ. Τι γίνεται τότε; Μια άσχημη επικυριαρχία ράβεται στα μέτρα μας με δόλιο τρόπο. Αν δεν το αντιληφθούμε όλοι οι Έλληνες και έστω την ύστατη ώρα να μονοιάσουμε, θα έχουμε πολλά βάσανα να τραβήξουμε. Ο στόχος μας πρέπει να είναι η παραμονή στο ευρώ και η ορθολογική διαπραγμάτευση του χρέους με μερική διαγραφή του.

Μέσα σε ένα Ευρωπαικού προσανατολισμού καπιταλισμό, μακριά και έξω από τις παλαιοκομματικές πελατειακές σχέσεις που δημιούργησαν αυτό το ανιστόρητο, κομματικό και αδηφάγο κράτος.

Και φυσικά σε αυτό που γεννιέται, οι πολιτικοί συμφεροντολόγοι αμοραλιστές του τελευταίου καιρού δεν έχουν καμία θέση. Μακριά και έξω λοιπόν από “πολιτικές αριθμητικές” και συγχωνεύεις (μεταγραφές-μόχλευση των ιδίων) με μια Εθνική Κυβέρνηση που θα μας οδηγήσει στο ξέφωτο, αν είμαστε αποφασισμένοι να σηκώσουμε κεφάλι επιτέλους.

Αφήστε τους να φωνάζουν. Τα προνόμια τους υπερασπίζονται, πίσω από τον ψευτοπατριωτισμό που μας πουλούν οι ανήθικοι. Αν δεν πολεμήσουμε με σθένος όλα αυτά που μας κρατάνε στο παρελθόν, αν δε ζυμωθούμε όλοι στο νέο ήθος που επαγγέλλεται εδώ και αιώνες ο Δυτικός Πολιτισμός, θα συνεχίζουμε να χάνουμε όλοι μας, για να κερδίζουν ορισμένοι επιτήδειοι. Φωνακλάδες και μη.