Όλα τα έχει πει ο σοφός (πλην της ημέρας που σπεύδει βραδέως στις κάλπες!) ελληνικός λαός. “Με τον παρά μου και την κυρά μου!”.
Τί φωνάζετε, λοιπόν, αγαπητοί, για κάποια σημεία των Αθηνών με των οποίων τον (όχι και τόσο) εορταστικό στολισμό διαφωνείτε; “Δικά μας είναι τα Χριστούγεννα, ότι θέλουμε τα κάνουμε”, με δυο λόγια…
Μεταξύ μας, αγαπητοί, όταν ένα Ίδρυμα ή μια εταιρεία “υιοθετεί” ένα σημείο της πόλεως προκειμένου να το στολίσει ιδίοις εξόδοις, πρέπει (;) να έχει το δικαίωμα να το διακοσμήσει συμφώνως προς την δική της άποψη και θεωρία.
Κακώς, λοιπόν, διαμαρτύρεστε για τον φωτισμό εκείνον τον οποίον εσείς (οι διαμαρτυρόμενοι) αποκαλείτε “εντομοπαγίδα” ή “κουνουποσκοτώστρα” αλλά ο χορηγός θεωρεί ότι με αυτόν “ξεφεύγουμε από τα τετριμμένα”.
Αν δεν το έχετε ακόμη αντιληφθεί, ευρισκόμεθα ενώπιον κοσμοϊστορικών αλλαγών. Η “άποψη” έχει αποκτήσει πλέον μεγαλύτερη δύναμη από εκείνη των “πιονέρων” ζωγράφων της “αφηρημένης τέχνης”, οι οποίοι, στα πρώτα τους βήματα, έτυχαν σχεδόν καθολικής αποδοκιμασίας έως και κατακραυγής!
Αυτές τις ημέρες, “κάνει τον γύρο” του διαδικτύου η φωτογραφία μιας…μπανάνας η οποία είναι κολλημένη σε έναν τοίχο με ένα κομμάτι γκρίζας κολλητικής ταινίας! Και όπως γράφουν οι λεζάντες, πρόκειται για “έργο τέχνης” το οποίο εκτίθεται σε μεγάλη έκθεση σύγχρονης Τέχνης και μάλιστα επωλήθη για εκατόν είκοσι χιλιάδες δολάρια! Το έργο είχε τίτλο “Comedian” αποτελεί “‘έμπνευση” του Ιταλό καλλιτέχνη Μαουρίτσιο Κατελάν και εκτίθεται στη γκαλερί” Perrotin” στο “Art Basel” του Μαϊάμι των ΗΠΑ.
Να επαναλάβω ότι το δημιούργημα παρουσιάζει μια μπανάνα κολλημένη στον τοίχο με γκρι -φαρδιά- κολλητική ταινία και επωλήθη την περασμένη εβδομάδα, έναντι 120.000 δολαρίων!
Προχθές, Σάββατο ένας άλλος καλλιτέχνης, ονόματι David Datuna, που επισκέφθηκε την γκαλερί, άρπαξε την μπανάνα από τον τοίχο, την ξεφλούδισε και άρχισε να την τρώει! Δημοσίευσε, μάλιστα, στο διαδίκτυο το σχετικό βίντεο , αναφέροντας ότι πρόκειται για ένα νέο έργο τέχνης, με θέμα “Ο πεινασμένος καλλιτέχνης!”.
Για την τιμή των καλών τεχνών, η μπανάνα αντικαταστάθηκε με μια φρέσκια και όλα πήγαν καλά. Δεν έγινε γνωστό αν αντικαταστάθηκε και η ταινία!
Όλα αυτά, δεν είναι αστεία! Κάποιος φιλότεχνος, αγόρασε μια νωπή μπανάνα και ένα κομμάτι κολλητικής ταινίας έναντι 120.000 δολαρίων!
Και ουδεμία σημασία έχει αν την “‘άποψη” για το έργο την έχει ο δημιουργός ή ο αγοραστής (ή ο μανάβης της περιοχής). Σημασία έχει ότι η μπανάνα στον τοίχο, αποτελεί έργο τέχνης και αφ΄ ής στιγμής αγοράζεται για 120.000 δολάρια, άντε εσύ να αποδείξεις ότι δεν είναι μπανάνα!
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι όσο δίκιο έχετε εσείς, οι διαμαρτυρόμενοι για τον φωτισμό της κεντρικής λεωφόρου των Αθηνών, άλλο τόσο έχει και το Ίδρυμα το οποίο κατέβαλε τα χρήματα προκειμένου η πρωτεύουσα να αποκτήσει “έναν διαφορετικό χριστουγεννιάτικο φωτισμό”.
Και μη μου πείτε ότι θα έπρεπε τον τελικό λόγο να έχει ο Δήμος Αθηναίων, διότι θα σας απαντήσω και πάλι με την λαϊκή σοφία.
“Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα”! Χρόνια μας πολλά!
