“Να μας δώσει το Πουέρτο Ρίκο και οι ΗΠΑ να αναλάβουν την Ελλάδα” – Βολφανγκ Σόιμπλε
Σ` αυτή τη φράση δια του πολιτικού και οικονομικού εκπροσώπου της, κρύβονται όλες αντιλήψεις και σκοπιμότητες της πιο αντιδραστικής, της πιο απολίτιστης και της πιο ακραία εθνικιστικής πλευράς του γερμανικού κατεστημένου του τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου.
Στο ευρύ κοινό γνωστό ως “ο Ευρωπαϊκός βορράς.”
-Την απάντηση την έδωσαν οι Η.Π.Α. μέσω του Δ.Ν.Τ., με την κοινή θέση τους για διαγραφή μέρους του χρέους.
Στη φράση αυτή υφέρπει ο φυλετικός ρατσισμός.
Στη φράση αυτή υφέρπει ο εθνικισμός.
Στη φράση αυτή υφέρπει ο σωβινισμός.
Ο άνθρωπος αυτός απευθύνεται στο γερμανικό ακροατήριο καλλιεργώντας του τις ανοησίες ότι η Γερμάνια, ωσεί υπερδύναμη, είναι ο Ευρωπαίος δεσπότης που ανταλλάσσει χώρες και έθνη με τις Η.Π.Α..
Να μην ξεχνάμε ότι το Πουέρτο Ρίκο είναι ισότιμη πολιτεία των Η.Π.Α., σε αντίθεση με την Ελλάδα που δεν είναι Γερμανική επαρχία και ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ.
Την απάντηση την έδωσαν οι Η.Π.Α. μέσω του Δ.Ν.Τ., με την κοινή θέση τους για διαγραφή μέρους του χρέους.
Κατά συνέπεια το “πορτορίκο” δεν το δίνουν.
Ο άνθρωπος αυτός, η πολιτική του και ότι συμφέροντα εκπροσωπεί, καμία σχέση δεν έχουν με αυτό που αντιλαμβάνονται οι λαοί των κρατών μελών ως Ε.Ε., η οποία έχει τα εξής αναμφισβήτητα χαρακτηριστικά.
-
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές και πολιτικές οντότητες στον κόσμο, με περισσότερους από 500 εκατομμύρια κατοίκους ή 7,3% του παγκόσμιου πληθυσμού και συνδυασμένο ονομαστικό ΑΕΠ περίπου 16,06 τρισεκατομμύρια ευρώ.
-
Έχει δημιουργήσει μια εσωτερική αγορά με ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων, διαθέτει κοινή αγροτική και αλιευτική πολιτική, κοινή εμπορική πολιτική προς τις τρίτες χώρες.
-
Με την ίδρυση της η Ευρωπαϊκή Ένωση, εισήγαγε για πρώτη φορά την έννοια της Ευρωπαϊκής Ιθαγένειας: oι πολίτες των κρατών μελών είναι παράλληλα και πολίτες της Ένωσης, δηλαδή μπορούν, μεταξύ άλλων, να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφός των κρατών μελών και να εκλέγουν ή/και να εκλέγονται.
-
Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ περιλαμβάνουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο.
Ο άνθρωπος αυτός με την πολιτική του – “Δεν είναι βιώσιμο το χρέος, αλλά δεν το κουρεύουμε… λόγω κανόνων”– προσπαθεί να μας οδηγήσει στην έξοδο. Στο Grexit.
Γιατί μόνο με έξοδο και επιστροφή στη δραχμή ή σε παράλληλο νόμισμα, ελπίζει ότι μπορεί ουσιαστικά και λογιστικά να διασωθεί οικονομικά το παραπαίον Γερμανικό τραπεζικό κατεστημένο, το όποιο και εκπροσωπεί πιστά.
Τα τεράστια ανοίγματα των Γερμανικών τραπεζών στην παγκόσμια αγορά παραγώγων, τις υποχρεώνει να αναδιαρθρώσουν το κεφάλαιο επί του οποίου έγιναν οι μοχλεύσεις (τεχνητός κεφαλαιακός πολλαπλασιασμός).
Μια μορφή αναδιάρθρωσης είναι η μετατροπή μέρους του κεφαλαίου από ευρώ σε ώρες εργασίας και εθνικό πλούτου άλλων χωρών της ευρωζώνης, όπως τώρα η Ελλάδα και στο μέλλον ο υπόλοιπος Ευρωπαϊκός Νότος.
Για να είναι κατανοητό, σε ατομικό επίπεδο η μέση ετήσια αποδοχή ανά απασχολούμενο σύμφωνα με τα στοιχεία της ευρωπαϊκής επιτροπής στην Ελλάδα είναι 21.930 ευρώ ετησίως. Αυτή είναι και η ατομική συμμετοχή του στο ΑΕΠ επί του οποίου το χρέος υπολογίζεται στο 170%.
Μια έξοδος από το ευρώ με μια ισοτιμία ευρω/νεο νόμισμα στο 1,6 που είναι και η πιο πιθανή, θα έχει τις εξής συνέπειες:
Τη στιγμή της μετατροπής, η αξία της εργασίας του απασχολούμενου θα υποτιμηθεί έναντι του ευρώ κατά 60%. Το ίδιο και οι ετήσιες αποδοχές, το ίδιο και το ποσοστό συμμετοχής του στο ΑΕΠ.
Για την Γερμανική τράπεζα όμως, η μετατροπή αυτή είναι προς όφελος της διότι το υπό μόχλευση κεφάλαιο γι` αυτή παραμένει σε σκληρό νόμισμα, ενώ το κόστος του μειώνεται στο ποσοστό της τρέχουσας ισοτιμίας ευρώ/χαρτοπετσέτας (υλικής η ψηφιακής), όπως αυτή καθοριστεί.
Γενικά σε ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ, το όφελος για τα τραπεζικά συμφέροντα που εκπροσωπεί αυτός ο άνθρωπος θα είναι 100δις ευρώ εις βάρος του ΑΕΠ και του ποσοστού που αναλογεί στον κάθε ένα από εμάς ατομικά.
Το γερμανικό τραπεζικό κατεστημένο μεθοδεύει έντεχνα την έξοδο μας και τον μελλοντικό περιορισμό του ευρώ στον βιομηχανικό βορρά. Υπ` αυτούς τους όρους και μόνο ανέχεται την Ε.Ε.
Το ερώτημα που τίθεται είναι σε ποια γραμμή θα συνταχθούμε σ` αυτόν τον πόλεμο συμφερόντων, αφού απαντήσουμε τι πραγματικά θέλουμε σήμερα και αύριο.
