Κρατηθείτε καβάτζα μερικοί κατ ονομα “αντιμνημονιακοί” για το τέλος, δεν γίνεται όμως να μας κοροϊδεύετε μια ζωή για να φαίνεστε οι καλοί.
Ηρεμήστε λοιπόν τώρα, η υστερία και το μίσος είναι πολύ κακoοί σύμβουλοι.
Τώρα είναι ώρες Εθνικής συνεννόησης και υπεράσπισης της πατρίδας.
Καταπιέστε την όποια μικρόψυχη επιθετικότητα και ακολουθήστε το παράδειγμα αυτών (εκτός των εξουσιολάγνων νταηλίδων ψευτών) που πραγματοποιούν υπέρβαση, στηρίζοντας αναγκαστικά μια άθλια συμφωνία που επιχειρείται να συναφθεί, ως το μη χείρον.
Τα δε ειδικά δικαστήρια που φρονείτε, συζητήστε τα με τους φίλους σας στις καφετέριες για να περνάει η ώρα σας. Οι πολυτέλειες της αλληλοεξόντωσης, δεν υπάρχουν παρά μονάχα για τους μειοψηφούντες στην κοινωνία, χασομέρηδες – παρλαπίπες.
Αρκετοί από τους πρώην αντιμνημονιακούς εθνικοσοσιαλιστές κυβερνοεταίρους, αφήνουν υπονοούμενα τάχα, (για να μη χάσουν κι όλους τούς οπαδούς) για αντάρτικο στην εφαρμογή της συμφωνίας, για να κερδίσουν τάχα χρόνο κι όταν με χρόνια με καιρούς αποκτήσουν, ξανά τάχα, το τακτικό πλεονέκτημα θα ξαναχτυπήσουν τον εχθρό για την, τάχα, τελική νίκη.
Θα ανησυχούσα όντως, αλλά είναι τόσο ανίκανοι και άσχετοι με οτιδήποτε καταπιαστούν, που το μόνο σίγουρο είναι ότι αν παραμείνουν, θα εκτελέσουν το μνημόνιο κατά γράμμα και σύμφωνα με τις υποδείξεις της τρόϊκα… Συγνώμη, του Θανάση.
Κατά τα άλλα ονειρεύονται προγόνους, νομίζοντας ότι τους μοιάζουν.
Οι κυβερνητικοί μας εταίροι λοιπόν, έντεχνα έστησαν την αποτυχία της διαπραγμάτευσης και μεσω της πολιτικής κακοφωνίας των στελεχών τους έστησαν το bank run και το κλείσιμο των τραπεζών, ροκανιζοντας το χρόνο και αναβάλλοντας τη συμφωνία έως την παρέλευση του τέλους του προγράμματος.
Το blame game ήταν πάρα πολύ απλό. Μόλις έκλειναν οι τράπεζες θα κατηγορούσαν τους κακούς Ευρωπαίους και θα κέρδιζαν άνετα το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα που σκόπιμα σχεδίασαν.
Άν επικρατούσε χάος – ντού, συλλήψεις και δικτατορία. Το μοναδικό επίτευγμα τών σεβάσμιων εν θεώ αδελφών, Αλέξη και Πάνου κατά κόσμον πατερούληδων, είναι οτι κατάφεραν να συνενώσουν κάτω απο την μικρή σκιά τους ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα.
Πίσω τους είναι οι χθεσινοί συνδικαλήτες του Πασόκ, μαζί με κάποια άεργα αλλά πάντα καλοπληρωμένα κομματόσκυλα της λαικοδεξιάς, που μέχρι τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας ζήλευαν και φθονούσαν την κλαδική του Πασόκ, οι απολιτίκ ποδοσφαιρόφιλοι ακαμάτηδες που μεγάλωσαν με τον φθόνο των “μορφωμένων” και τέλος η βασική τους ομάδα κρούσης – αυτοί που μέχρι χθες ονομάζονταν Γνωστοί-Άγνωστοι.
Στην χημική ενωση προστέθηκαν αργότερα και οι χιλιάδες χρήσιμοι αφελείς, που αν άλλαζες την φορά περιστροφής του χαρτιού υγείας στην τουαλέτα τους, θα σκουπίζονταν με τις παλάμες.
Στα μέσα του 2010 και ενώ ο κρατικός προϋπολογισμός της χώρας ταΐζε το 60% των κατά τα άλλα υπερήφανων και αδούλωτων ψυχών, τα δανεικά τέλειωσαν ή δεν ήταν διαθέσιμα για τα μούτρα μας.
Αντί να κάτσουμε να δούμε τι φταίει και να περικόψουμε Δαπάνες και Φοροδιαφυγή, τα γνωστά συμφεροντάκια που ταΐζονται από το Δημόσιο Ταμείο συνασπίστηκαν και βάζοντας μπροστά τους “Κουφούς” κατάφεραν να μην απολέσουν ούτε ευρώ απο το κρατικοδίαιτο εισόδημα τους.
Όσοι δούλευαν και πραγματικά έβγαζαν τα λεφτά τους, οδηγήθηκαν στην ανεργία. Οι ελάχιστες κατασκευαστικές και εξαγωγικές εταιρείες μαράζωσαν ή έκλεισαν και μείνανε τα καφενεία και τα ταβλάδικα.
Η καταπιεσμένη ονείρωξη κάποιων για επιδόματα και “ξύσιμο”, έφερνε συχνά την υπόλοιπη κοινωνία σε απόγνωση χωρίς μέσα μαζικής μεταφοράς, με κλεισμένους δρόμους και φωτιές σε τράπεζες και εργαζόμενους.
Η προπαγάνδα όμως δούλεψε καλά. Όσοι μας λέγαν την κακή αλήθεια και δεν μας γλύφανε τα αυτιά παραμερίστηκαν.
Στο Ελληνικό γκουβέρνο κυριάρχησε ο λαϊκισμός, αυτός που γρύλιζε αποκαλώντας τους πολιτικούς του αντιπάλους ως Γερμανοτσολιάδες και Προδότες.
Το πραγματικό κατεστημένο της χώρας, έγινε πιο ισχυρό από τα λόμπυ των επιχειρηματιών και τα πολιτικά κόμματα που μέχρι χθες το εξέθρεψαν και έγινε μια οντότητα απο μόνο του.
Ένα αποκρουστικό δίποδο με σβάστικες και σφυροδρέπανα, που υμνεί την Αλβανία του Χότζα και περιμένει βοήθεια από το “ξανθό γένος”. Το μίσος κατά των ισχυρότερων έγινε η σημαία του, η βλακεία έγινε η εθνική του ταυτότητα και το αναγνωριστικό στοιχείο του, και κάποιοι από “μισότρελα κοινωνικά μονοπάτια” ινδάλματα..
Όμως και κυριολεκτικά, στο σημείο που βρισκόμαστε δεν υπάρχει καιρός για διαλογισμό και γιόγκα. Πρέπει όσοι απομείναμε στην οικογένεια των ανθρωποειδών, να απομακρυνθούμε τάχιστα από τα οχι και τις ΟΧΙΕΣ της μάζας.
Σε πρώτη φάση γυρνάμε την πλάτη, κλείνουμε τα αυτιά μας και δεν παρακολουθούμε ούτε συμμετέχουμε σε συζητήσεις κοινωνικά απαράδεκτες.
Προέχει το να περισώσουμε οτι περισώζεται μέσα από τήν Ευρωπαϊκή Ένωση όπου ανήκουμε, συνδιαλεγόμενοι με τους εταίρους μέσω μιάς Εθνικής διακυβέρνησης Σωφρόνων, με την στήριξη των συμμάχων πέραν του Ατλαντικού, διεκδικώντας -ορθολογικά πράττοντας ως προς τα δημόσια έξοδα- την μείωση του χρέους.
Καί βεβαίως για να μην κατηγορηθώ ως είναι σύνηθες “χαιρέκακος” και “σταλεγάκιας”, προτείνω να δημιουργηθούν επιτροπές αποτελούμενες από ειδικούς επιστήμονες και κοινωνιολόγους, που θα εξετάζουν διαρκώς τήν απόδοση και την κοινωνική ωφέλεια ή ζημία των μέτρων που θα λαμβάνονται. Με την απαραίτητη κατόπιν πρότερης συνεννοήσεως με τους εταίρους δανειστές άμεση και διαρκή βελτίωσή τους, πρός όφελος του κοινωνικού συνόλου και της πατρίδος πάνω από όλα.
