Οι Έλληνες έχουμε σοβαρή εμπειρία από τα γεωπολιτικά παιχνίδια με γήπεδο τη χώρα μας. Μικρά Ασία, Εμφύλιος, Κυπριακό.
Οι “μετρήσεις” καταγράφουν ότι έχουμε ανεπτυγμένο πατριωτικό αίσθημα σε σχέση με άλλους λαούς. Εμείς το ξέρουμε, δεν μας χρειάζονται οι “μετρήσεις” τους για διαπίστωση.
Ίσως όμως ήρθε η ώρα, την εμπειρία μας και τον πατριωτισμό μας να τα αξιοποιήσουμε αυτή τη φορά για το πραγματικό μας όφελος.
Το να αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα, βοηθά για να δούμε τι πρέπει να κάνουμε σ αυτές τις θολές και κρίσιμες στιγμές.
Είχαμε ένα κράτος που συντηρούσε υπεράριθμους υπαλλήλους, προσφέροντας χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες στους πολίτες.
Δεν είναι απαραίτητα κακό το να δίνει το κράτος δουλειά στον κόσμο, αρκεί να έχει χρήματα να τον πληρώσει.
Έχει τώρα χρήματα το κράτος; Συμφωνούμε όλοι ότι δεν έχει.
Τι κάνουμε;
Μένουμε στο ευρώ και στην Ε.Ε..
Θα αποκτήσει το κράτος χρήματα για να πληρώνει τον κόσμο χωρίς περικοπές; Δεν φαίνεται εφικτό.
Εάν φύγουμε και από το ευρώ και την Ε.Ε..
Θα αποκτήσει το κράτος χρήματα με όποιο πολιτικό και οικονομικό μοντέλο εγκατασταθεί; Δεν φαίνεται εφικτό.
Η τρίτη λύση που έπεσε στο τραπέζι θέλει προσοχή.
Φεύγουμε από το ευρώ και μένουμε στην ΕΕ.
Τη λύση αυτή την προωθεί το γερμανικό τραπεζικό κατεστημένο δια του εκπροσώπου του κ Σόϊμπλε, συνεπικουρούμενο από χώρες δορυφόρους π.χ. Φιλλανδία και Σλοβακία.
Η πρόταση αυτή, σκοπό έχει να διασωθεί οικονομικά το παραπαίον Γερμανικό τραπεζικό κατεστημένο.
“Τα τεράστια ανοίγματα των Γερμανικών τραπεζών στην παγκόσμια αγορά παραγώγων, τις υποχρεώνει να αναδιαρθρώσουν το κεφάλαιο επί του οποίου έγιναν οι μοχλεύσεις (τεχνητός κεφαλαιακός πολλαπλασιασμός). Μια μορφή αναδιάρθρωσης είναι η μετατροπή μέρους του κεφαλαίου από ευρώ σε ώρες εργασίας και εθνικό πλούτο άλλων χωρών της ευρωζώνης, όπως τώρα η Ελλάδα και στο μέλλον ο υπόλοιπος Ευρωπαϊκός Νότος.
Για να είναι κατανοητό, σε ατομικό επίπεδο η μέση ετήσια αποδοχή ανά απασχολούμενο σύμφωνα με τα στοιχεία της ευρωπαϊκής επιτροπής στην Ελλάδα είναι 21.930 ευρώ ετησίως. Αυτή είναι και η ατομική συμμετοχή του στο ΑΕΠ επί του οποίου το χρέος υπολογίζεται στο 170%. Μια έξοδος από το ευρώ με μια ισοτιμία ευρω/νεο νόμισμα στο 1,6 που είναι και η πιο πιθανή, θα έχει τις εξής συνέπειες:
Τη στιγμή της μετατροπής, η αξία της εργασίας του απασχολούμενου θα υποτιμηθεί έναντι του ευρώ κατά 60%. Το ίδιο και οι ετήσιες αποδοχές, το ίδιο και το ποσοστό συμμετοχής του στο ΑΕΠ.
Για την Γερμανική τράπεζα όμως, η μετατροπή αυτή είναι προς όφελος της διότι το υπό μόχλευση κεφάλαιο γι` αυτή παραμένει σε σκληρό νόμισμα, ενώ το κόστος του μειώνεται στο ποσοστό της τρέχουσας ισοτιμίας ευρώ/χαρτοπετσέτας (υλικής η ψηφιακής), όπως αυτή καθοριστεί.
Γενικά σε ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ, το όφελος για τα τραπεζικά συμφέροντα που εκπροσωπεί αυτός ο άνθρωπος θα είναι 100δις ευρώ εις βάρος του ΑΕΠ και του ποσοστού που αναλογεί στον κάθε ένα από εμάς ατομικά.”
Αυτό εξηγεί και την διακοπή του eurogroup και τον εκνευρισμό του κ Σόιμπλε που τον οδήγησε σε διαπληκτισμό με τον κ Ντραγκι, τον επικεφαλής της ΕΚΤ.
Εκεί εντοπίζεται και το ρήγμα.
Ανάμεσα στην πρόθεση της τωρινής Γερμανίας και των δορυφόρων της, με πρώτη την Ελλάδα να δημιουργηθεί προηγούμενο, που θα οδηγήσει και τις άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού νότου (εκούσια ή ακούσια) έξω από το ευρώ και ταυτόχρονα να διατηρείται το στάτους εθνικού νομίσματος σε εκείνες τις χώρες της Ε.Ε. που είναι εκτός ευρώ.
Από την άλλη πλευρά οι θιγόμενες οικονομικά από την Γερμανική στρατηγική χώρες του Ευρωπαϊκού νότου, συνεπικουρούμενες από τους Αμερικανούς που δεν καλοβλέπουν την γερμανική εθνική και οικονομική κυριαρχία στην Ευρώπη. Προσπαθούν και αυτές όπως-όπως να περιορίσουν και να αναχαιτίσουν τον αντικειμενικά πήλινο (με οικονομικούς μόνο όρους προς το παρόν) γερμανικό “νέο-ιμπεριαλισμό”.
Τώρα, γιατί εμείς πήγαμε σε αυτό το κρίσιμο εξάμηνο χωρίς στρατηγική;
Γιατί ο κ Βαρουφακης απέτυχε εκούσια η ακούσια να κάνει συμμάχους για λογαριασμό της χώρας και όλων μας στο eurogroup;
Τώρα γιατί κάτι πολιτικά ραμολιμέντα παριστάνουν τους επαναστάτες;
Γιατί κάτι άλλα επίσης πολιτικά ραμολιμέντα παριστάνουν τους Ευρωπαίους;
Μόνο και μόνο για να καλύψουν τον “νενεκισμο” και τις ευθύνες τους.
Όλοι μας ξέρουμε.
Έτσι κι αλλιώς ότι και να μας περιμένει, αυτοί είναι ήδη στον “σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας” μας.
Ένα μόνο διαπραγματευτικό όπλο έχουμε και πρέπει να το κάνουμε σαφές παντού.
Μένουμε Ευρώπη μόνο μέσα στο ευρώ.
Διαφορετικά αφού το δίλλημα είναι.
Από τη μια Ε.Ε., ευρώ και δυσκολίες, άντε να το παλέψουμε.
Από την άλλη Ε.Ε., χαρτοπετσέτες για νόμισμα και σερβιτόροι των γερμανικών τραπεζών…
Δεν πάει.
