Γράφει ο Νικος Σακκας… Η απεργία, στη σύλληψή της ήταν μέσο διεκδίκησης της εργασίας από την εργοδοσία. Η πρώτη απεργία που έχει καταγραφεί είναι το 1152 πΧ στην αρχαία Αίγυπτο, όταν οι τεχνίτες στη Νεκρόπολη της Deir el-Medina σταμάτησαν να δουλεύουν μέχρι να τους πληρώσει ο Φαραώ πράγμα και το οποίο πέτυχαν. Ιδιαίτερη ένταση πήραν οι απεργίες στη διάρκεια τη βιομηχανικής επανάστασης και της μεγάλης συσσώρευσης κεφαλαίου που χαρακτήρισε την εποχή. Εργάτες απείχαν απ΄ την εργασία με αποτέλεσμα να σταματούν τα εργοστάσια, να υφίσταται το κεφάλαιο ζημιές και να πιέζεται να αντιδράσει είτε κάνοντας δεκτά τα αιτήματα είτε καταφεύγοντας μέχρι και στα όπλα του κράτους για να τιμωρήσει τους απεργούς.
Τι σχέση έχει η απεργία σήμερα με τα παραπάνω; Ποιος είναι Φαραώ, ποιo είναι το κεφάλαιο;
Το κεφάλαιο, όποιο είναι και έχει απομείνει στη χώρα, όχι μόνο δεν πρόκειται να πιεστεί σε κάτι αύριο αλλά με βεβαιότητα ούτε καν θα αντιληφθεί τίποτα. Ακόμη πιο τρελό είναι ο Φαραώ, δηλαδή η σημερινή πολιτική εξουσία, που είναι ακριβώς αυτή που νομοθετεί και που αύριο πρωτοστατεί στις απεργίες έναντι αυτών που η ίδια νομοθετεί!!
Με δυο λόγια το πανηγύρι δεν έχει καμιά σχέση με τις πραγματικές απεργίες. Είναι παράλογη και ψυχοθεραπευτικού τύπου θρησκευτική εκδήλωση όπου εν βοή οι “απεργοί” θα αλαλάζουν διάφορα άσχετα συνθήματα, από την κακή τρόικα, τον Βελζεβούλη Σοίμπλε, κ.λπ
Όχι μόνο το πανηγύρι αυτό δεν έχει σχέση με πραγματική απεργία αλλά αποτελεί βάσανο για την κοινωνία. Οι γονείς (οι μη ΔΥ) δεν θα ξέρουν τι να κάνουν τα παιδιά τους, οι δρόμοι θα είναι γεμάτοι αυτοκίνητα και ένταση, άνθρωποι θα καθυστερήσουν να τύχουν επείγουσας ιατρικής φροντίδας, κάποιοι πιθανόν με μοιραία αποτελέσματα, και πάρα πολλά άλλα.
Κι εκτός από βάσανο της κοινωνίας αποτελεί και φασιστική επίθεση κατά της ελευθερίας του ατόμου, το οποίο δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις που το αφορούν με βάση τα δικά του κριτήρια (π.χ. να πάει να δουλέψει) αλλά θα πρέπει να συμμορφώνεται στην κάθε απόφαση ζηλωτών και αισχρών μειοψηφιών, με απειλή προπηλακισμού, βίας ή με απειλή της ίδιας του της ζωής (Marfin).
Αν οι απεργοί δεν ήταν αφιονισμένοι θρησκόληπτοι θα έπρεπε να ντρέπονται που έχουν εξευτελίσει έννοιες που κάποτε είχαν νόημα, για τις οποίες χύθηκε αίμα και που συνέβαλαν στο σημερινό κοινωνικό στάτους κβο της Ευρώπης. Ως θρησκόληπτοι δεν έχουν γνώση μηδέ ντροπή για τέτοια πράγματα. Ίσως τουλάχιστον να περισσεύει λίγη ντροπή που με αθέμιτο ανταγωνισμό επισκιάζουν τον όσιο Νείλο, μεγάλη η χάρη του, που γιορτάζει σήμερα.
