Τολμάς και ονειρεύεσαι;

Η 26η ημέρα του φετινού Ιανουαρίου ήταν μια παράξενη ημέρα. Τα πάντα κύλησαν ομαλά, παρά τις περί αντιθέτου προβλέψεις κάποιων.

Η ζωή συνεχίστηκε όπως και πριν τις εκλογές. Συν το ότι υπήρχε διάχυτη μια αίσθηση αισιοδοξίας. Ότι η νέα κυβέρνηση που εκλέχθηκε θα μπορούσε – το λιγότερο – να ανακουφίσει τους πολίτες από την κόπωση των τελευταίων πέντε πολύ δύσκολων ετών.

Η πρώτη Δευτέρα του Ιουλίου, η σημερινή Δευτέρα, η μέρα μετά το δημοψήφισμα, είναι μια εξίσου παράξενη μέρα. Ξημέρωσε μεν κανονικά, αλλά αυτό που επικρατεί είναι ένα συνολικό μούδιασμα, κληρονομιά της προεκλογικής εβδομάδας.

Και μπορεί οι εξελίξεις να τρέχουν(sic) και να κλιμακώνουν το ενδιαφέρον, η ζωή όμως δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει τον φυσιολογικό της ρυθμό. Έστω έναν κάποιο ρυθμό.

Από “ανταποκρίσεις” φίλων από “χώρους δουλειάς” σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με το αντικείμενό του. Οι περισσότεροι γύρω από ένα τραπέζι να παίζουν ένα εικονικά ιδιόμορφο Stratego επεξεργαζόμενοι σενάρια για το αύριο. Με δεδομένα που αλλάζουν. Παραίτηση Βαρουφάκη, τηλεφώνημα Πούτιν, ατιμέλητο look της Μέρκελ κ.ο.κ.

Το παράξενο είναι ότι ενώ με το δημοψήφισμα μας δόθηκε η πρωτόγνωρη δυνατότητα να αποφασίσουμε για κάτι -πλεόν του να αποφασίσουμε ποιος μας αντιπροσωπεύει- παράλληλα μας στερείται η ευκαιρία να εξελιχθούμε.

Ο καθένας μας είχε συνηθίσει, και προσαρμοστεί με βάση τις συνθήκες σε μια πάλη που εξασφάλιζε την καθημερινή επιβίωσή του, δημιουργώντας παράλληλα τις προϋποθέσεις εκείνες που θα του έδιναν τη δυνατότητα να διεκδικήσει κάτι παραπάνω. Να το ονειρευτεί έστω.

Όλη αυτή η πορεία σταμάτησε βίαια με σαφείς τάσεις οπισθοχώρησης. Η δημιουργία έγινε όμηρος μιας ψευδεπίγραφης διαπραγμάτευσης και ενός ανόητου πολιτικού παιχνιδιού. Εκατέρωθεν. Η εξέλιξη θύμα μοιραίων -για άλλη μια φορά- ανθρώπων.

Όσοι στάθηκαν με ένα περήφανο “ΟΧΙ” ή ένα ρεαλιστικό “ΝΑΙ” σε ένα ανύπαρκτο ερώτημα καλούνται τώρα να παίξουν έναν πιο ουσιαστικό ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων. Αφού αυτό επέλεξαν. Να συνεχίσουν να δημιουργούν. Και σε πείσμα των καιρών να ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο.