Γιάννης Πανούσης… Ο [αυτο]αναιρούμενος πολιτικός/κομματικός λόγος των ι[κ]ανών [;] αξιωματούχων, η ιδιομορφία του συνταγματικού παραδόξου[οι Θεσμοί κυβερνούν ,ο Σύριζα αντιπολιτεύεται,η Αντιπολίτευση ηθικολογεί διασπα[ρα]σσόμενη]δημιουργούν νέους κινδύνους στη δημοκρατική διακυβέρνηση και στην κοινωνική ειρήνη.
Η στάθμιση και η διαχείρηση των κινδύνων δεν γίνεται με βάση τη λογική,το management ή την ηθική αλλά σύμφωνα με όσα ορίζει η ΕΝΦΙ-Άλωση των κομματατζήδων.
Όλοι με όλους και ταυτόγχρονα όλοι εναντίον όλων. Σήμερα όλοι μαζί κατά των εχθρών κι αύριο μαζί με τους χθεσινούς εχθρούς εναντίον των νέων αντιφρονούντων.Κάθε νόμος,κάθε υπουργική απόφαση γεννάνε καινούργιες[δήθεν ιδεολογικές]αντι-θέσεις σε ένα συνεχές πολιτικο-ηθικό αλαλούμ [παρα]κυβερνησιμότητας.
Χρειάζεται γενική αποχειροτονία,δηλαδή καθαίρεση ,λόγω κατάχρησης εξουσίας ή παραμέλησης καθηκόντων,όλων των άχρηστων κι επικίνδυνων φανατικών.
Την κάθαρση αυτή πρέπει να κάνει το ταχύτερο δυνατό ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αν θέλει να καταγραφεί ως ιστορικό πρόσωπο κι όχι απλώς σαν πολιτικο-κομματικός αρχηγός.
ΥΓ ’’Ένας βοσκός καθόταν στο καφενείο κρητικού χωριού όπου άνθιζε η ζωοκλοπή και ρωτήθηκε πώς άφησε τα πρόβατά του αφύλακτα για ν’απαντήσει ότι τα φυλάει ο [Λευτέρης]Βενιζέλος’’
Σήμερα δυστυχώς δοξάζουμε τους ‘λύκους’ κι όχι τους βοσκούς
