Κάποια στιγμή σ αυτή τη χώρα πρέπει να μάθουν οι ηγεσίες των κομμάτων, αλλά και οι απλοί πολίτες να συζητούν και να καταλήγουν.
Και επειδή οι πολίτες εκπροσωπούνται από τους βουλευτές και κατά επέκταση τους αρχηγούς των κομμάτων και κυβερνώνται από την κυβέρνηση, όλοι αυτοί πρέπει (δίνοντας το παράδειγμα) να συζητούν τα μεγάλα θέματα που προκύπτουν, να εντοπίζουν τις αδυναμίες και να καταλήγουν σε λύσεις.
Και το μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι η μεταναστευτική εισβολή την οποία υφίσταται η χώρα. Με ότι συνεπάγεται μια μαζική είσοδος ξένου πληθυσμού.
Όταν εισέρχονται πιστοποιημένα από τις αρχές 58.000 αλλοδαποί τον Ιούλιο και δεκάδες χιλιάδες τον Αύγουστο, αυτό δεν είναι μετανάστευση, είναι πληθυσμιακή μετακίνηση.
Πληθυσμιακή μετακίνηση που εσωκλείει κινδύνους όσον αφορά μια χώρα με το μέγεθος της Ελλάδος.
Δεν είναι δυνατόν ο Ο.Η.Ε. να δηλώνει ότι αδυνατεί να παρέμβει, διότι δεν έχει με ποιον να συνεννοηθεί.
«Αν η ελληνική κεντρική αρχή ερχόταν με ηγεσία και όραμα και διόριζε κάποιον που θα συντόνιζε αυτή την απόκριση, τότε εμείς και άλλοι διεθνείς οργανισμοί θα ήμασταν έτοιμοι να έρθουμε και να βοηθήσουμε» – δήλωσε η Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε.
Δεν είναι δυνατόν ο ΟΗΕ να μην παράσχει ανθρωπιστική βοήθεια, επειδή η κυβέρνηση είναι ανύπαρκτη και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι απασχολημένοι με τα υπαρξιακά τους προβλήματα.
Όχι δηλαδή ότι και οι βουλευτές των υπολοίπων κομμάτων έχουν πάρει κάποια πρωτοβουλία.
Και είναι σοβαρό ζήτημα, όπου τουλάχιστον οι βουλευτές όλων των κομμάτων και κυρίως του κυβερνώντος που εκλέγονται στα νησιά του Αιγαίου οφείλουν να δράσουν.
Τι περιμένουν; Την γραμμή; Την κυβερνητική κατεύθυνση;
Δεν υπάρχει αδέλφια… Στον αέρα όλα.
Σάς ψήφισαν οι πολίτες ως εκπροσώπους τους για να έχετε γνώμη, θέση, αλλά κυρίως δράση επάνω στο πρόβλημα.
Τώρα δεν είναι ώρα για θεωρίες περί “καλών” ή “κακών” μεταναστών και τι θέση παίρνει το κάθε κόμμα επάνω στο μεταναστευτικό. Τώρα υπάρχει πρόβλημα με τους ανθρώπους και κίνδυνος για τη χώρα.
Επειδή σ αυτή τη χώρα όλα γίνονται, ας ευχηθούμε να οφείλεται μόνο στην ανικανότητα των αρμόδιων υπουργών η κυβερνητική αδράνεια και όχι σε κάποιον ομιχλώδη πολιτικό τακτικισμό προσανατολισμού της κοινής γνώμης στους αλλοδαπούς, ώστε να παν σε δεύτερη μοίρα οι κυβερνητικές τούμπες, τα εσωκομματικά του Σύριζα και οι συνέπειες των οικονομικών μέτρων.
Από ένα κυβερνητικό σχήμα που την υστάτη στιγμή διαπίστωσε τους κινδύνους για τη χώρα που εγκυμονούσε η πολιτική που προπαγάνδιζε σαν αντιπολίτευση και έξι μήνες ως κυβέρνηση, όλες οι επιπολαιότητες είναι αναμενόμενες.
Τα αιφνίδια προβλήματα απαιτούν αποφάσεις. Αν δεν καταγραφούν οι άνθρωποι αυτοί από τον ΟΗΕ σαν πρόσφυγες και “χαθούν” στην επικράτεια, εισάγουμε και δημιουργούμε νέες εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες.
Δεν μπορούν ο κ. υπουργός συντονισμού κυβερνητικού έργου και η κ. υπουργός μετανάστευσης; Να τους αφαιρεθούν οι αρμοδιότητες και να αντικατασταθούν.
Πως να γίνει αλλιώς; Να ξεβράζει το Αιγαίο πτώματα, να αποβιβάζονται πληθυσμοί στα νησιά, να κονομάν οι δουλέμποροι, να γελούν οι Τούρκοι και εμείς να χρεωνόμαστε ως εχθρικοί στους ξένους; Πως θα γίνει;
Ο κ. Τσίπρας έπεσε στα μαλακά μέχρι τώρα, αλλά με το θέμα των προσφύγων τα πράγματα αλλάζουν και γι αυτόν στην κοινή γνώμη.
