Η θέσπιση της απλής αναλογικής ως το σταθερό και θεμελιώδες θέσπιθσηΗεκλογικό σύστημα σε μία πολιτικά υγιή Ελλάδα, είναι η πρώτη και ζωτικότερη δοκιμασία, οι πρώτες εξετάσεις, που θα δώσουν όλα τα κόμματα.
Η πόλωση εξέτρεψε την προσοχή των πολιτών στο εκλογικό αποτέλεσμα. Η αξιοπιστία και σοβαρότητα των κομμάτων θα κριθεί στο μέλλον από το αν θα προωθήσουν νόμο για την μόνιμη εφαρμογή της απλής αναλογικής ως θεμέλιο υγιούς διακυβέρνησης της Ελλάδας.
Τα κυριότερα στοιχεία που φωτίζουν την επόμενη μέρα από την απλή αναλογική, είναι η δυνατότητα για ανεξάρτητους υποψηφίους με ενισχυμένη δυνατότητα ψήφου, ο θεσμοθετημένος αντίκτυπος του λευκού/αποχής, η μείωση του αριθμού βουλευτών χωρίς μείωση εδρών και στη Θράκη θα έχουμε το καθάρισμα των κομμάτων από την επιρροή-εκβιασμό του τουρκικού προξενείου. Σήμερα τα κόμματα «χτυπούν προσοχή» στο τουρκικό προξενείο για να λάβουν «χρίσμα» διάφοροι υποψήφιοι και να λάβουν ψήφο από «πακεταρισμένους» ψηφοφόρους που ελέγχει κυριολεκτικά) το τουρκικό προξενείο. Με την απλή αναλογική και τους ανεξάρτητους υποψηφίους δεν θα έχει κανένα νόημα να δηλητηριάζονται εσωτερικά τα κόμματα από το τουρκικό δηλητήριο για να εκλέξουν βουλευτή. Απλώς, το προξενείο θα αναγκαστεί να «κάψει» τους εκλεκτούς του και να τους προτείνει. Ακόμη και να εκλεγούν, δεν θα έχει προηγηθεί υποταγή των κομμάτων και οι εκλεκτοί του προξενείου θα έχουν εκλεγεί μόνοι τους και απομονωμένοι, χωρίς τεμενάδες από τα ελληνικά κόμματα. Ίσως να είναι όσοι και σήμερα, αλλά χωρίς τα κόμματα να έχουν υποχρέωση στον εκάστοτε πρόξενο.
Ανεξάρτητοι υποψήφιοι
Η δυνατότητα ανεξάρτητων μη κομματικών υποψηφίων να εκλεγούν βουλευτές είναι το κορυφαίο στοιχείο. Η κομματοκρατία είναι ένα από τα βασικότερα συστατικά του δηλητηρίου που διοχέτευσε το σύστημα της διαπλοκής στην ελληνική κοινωνία. Για να εξουδετερώσει τις αντιδράσεις και να ρίξει τους Έλληνες σε εξάρτηση και εικονική ευδαιμονία. Ένας κομματικός υποψήφιος θα είναι εξασθενημένος σε σχέση με έναν ανεξάρτητο. Όλες οι ψήφοι του ανεξάρτητου «μεταφράζονται» σε έδρες-ψήφους, όχι όμως και του κομματικού. Οι επιπλέον ψήφοι που πήρε δεν του δίνουν επιπλέον ψήφους στη Βουλή, αλλά οδηγούν άλλον υποψήφιο του κόμματός του στη βουλή έστω και αν αυτός πήρε κάτω από το μέτρο. Το κόμμα λειτουργεί ως μηχανισμός νόθευσης της λαϊκής εντολής σε σχέση με το πρόσωπο του υποψηφίου που επιλέγει ο τοπικός λαός. Η επιλογή του ανεξαρτήτου όμως δεν επιφέρει απώλεια ψηφοδοτικής ισχύος.
Ας πούμε ότι σε μία εκλογική περιφέρεια το εκλογικό μέτρο για εκλογή βουλευτή είναι 20.000 ψήφοι. Ο ανεξάρτητος υποψήφιος που έλαβε 45.000 ψήφους για παράδειγμα, είναι παράνομο να έχει μία μόνο ψήφο και να εκπροσωπεί μόνο 20.000 πολίτες. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να έχει δύο ψήφους. Δεν μπορούν οι ψήφοι-εκπροσώπησή του να δοθούν σε άλλον υποψήφιο διότι η επιλογή του από τους πολίτες ως ανεξάρτητου-μη κομματικού, από μόνη της είναι απόρριψη των άλλων υποψηφίων. Σπάει δηλαδή το ταμπού «Βουλευτής και Έδρα». Τώρα θα έχουμε «Βουλευτής και Έδρες». Ένα πρόσωπο, πολλές ψήφους.
Ακόμη πιο δημοκρατικό θα ήταν να μην υπάρχουν βουλευτές επικρατείας και αυτός ο αριθμός να αναδεικνύεται μέσω κλήρωσης από τους πολίτες που ψήφισαν, δηλαδή να εισαχθεί λειτουργία Άμεσης Δημοκρατίας όπως στην αρχαία Ελλάδα και σήμερα στην Ελβετία. Και με τέτοια αμεσοδημοκρατική διαδικασία κάθε πολίτης να έχει δυνατότητα να συμμετάσχει στην διακυβέρνηση της χώρας. Γιατί οι Ελβετοί και όχι εμείς; Άλλωστε ο Καποδίστριας που τους έφτιαξε το κράτος, είναι δικός μας.
Ίσως όλοι οι βουλευτές να πρέπει να κατεβαίνουν τελικά ανεξάρτητοι και τα κόμματα θα συγκροτούνται μέσα στη Βουλή από ανεξάρτητους που βρίσκουν κοινά σημεία και διατηρούν την αυτονομία τους. Οι ανεξάρτητοι που θα έχουν πάνω από μία ψήφο θα συμβάλλουν και στη μείωση του αριθμού βουλευτών χωρίς μείωση των εδρών στις εκλογικές περιφέρειες. Μία αδικία όμως θα είναι ότι μία περιφέρεια με μικρό εκλογικό μέτρο θα μπορεί να δίνει περισσότερες ψήφους (με μικρότερο συνολικό αριθμό ψήφων) σε σχέση με μία αραιοκατοικημένη. Αυτό όμως μπορεί να λυθεί αν οι εκλογικές περιφέρειες αναδιοργανωθούν με βάση τον πληθυσμό της καθεμιάς και να έχουν παραπλήσιο αριθμό εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.
Αν λοιπόν τα κόμματα της νέα Βουλής έχουν στοιχειώδη δημοκρατικότητα, από τα πρώτα νομοσχέδια θα φέρουν και την αλλαγή του εκλογικού νόμου στην κατεύθυνση που είπαμε. Είδαμε τις αυτοδύναμες κυβερνήσεις, ας πάρουμε εμείς τη χώρα στα χέρια μας και να αναδειχθούν νέοι, ανεξάρτητοι και καθαροί.
Του Αντώνη Μποσνακούδη
