Ο όρος προπαγάνδα πρώτο εμφανίστηκε στις 22 Ιουνίου του 1622 μ.χ.. Είναι ο όρος που χρησιμοποίησε η αγία έδρα επί πάπα Γρηγορίου ΙΕ και είχε ως σκοπό να περιγράψει τη δραστηριότητα της καθολικής εκκλησίας για τον προσηλυτισμό νέων πιστών όπως και να διασφαλίσει την κυριαρχία του δόγματος της στο ποίμνιο. Εξουσία που την εποχή εκείνη αμφισβητούσαν έντονα και δυναμικά οι προτεσταντικές ομάδες. Η προπαγάνδα σαν πολιτική δράση δεν δεσμεύεται πάντα από την ηθική και την αλήθεια, αλλά μόνο από το αποτέλεσμα.
-Η προπαγάνδα σαν πολιτική δράση δεν δεσμεύεται πάντα από την ηθική και την αλήθεια, αλλά μόνο από το αποτέλεσμα.
“Τον Ιούνιο κάτι ετοιμάζουν ειπώθηκε από σίγουρη πηγή. Τώρα δημοψήφισμα θα είναι; Εκλογές; Δεν ξέρω. Πάντως κάτι θα γίνει”. Ο Ιούνιος και το σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε. Προφανώς για να μπορέσουν κάποιοι σαν κι εσένα να δημιουργούν κλίμα καθώς “προπαγανδιστής είναι αυτός που είναι πρόθυμος να αλλάξει την άποψη του κοινού μέσω σύγχυσης και εξαπάτησης”. Ότι ακριβώς μπορεί να προκαλέσουν τα λεγόμενα του συνομιλητή μου.
Στο μεταξύ άλλη μια κρίσιμη (sic) ημέρα πέρασε και τίποτα κρίσιμο δεν έγινε. Πλέον πρέπει να απομνημονεύσουμε μια άλλη ημερομηνία. Και να αξιοποιήσουμε το μεσοδιάστημα στο να βγάλουμε -περισσότερο- τα μάτια μας. Μόνοι μας. Μεταξύ μας.
Πήγες στο Σύνταγμα χθες σημαίνει αυτόματα ότι θες να γίνουμε Β. Κορέα ή είσαι θαυμαστής του Τσάβες. Εάν πήγες σήμερα σημαίνει ότι είσαι τσιράκι της Μέρκελ, νεοφιλελεύθερος και είναι σίγουρος ότι εάν ρίξουμε μια ματιά πίσω στο γενεαλογικό σου δέντρο θα βρούμε κάποιον που πούλαγε λάδι στην Κατοχή. Αυτή είναι η πολιτική σκέψη που παράγει η χώρα εσχάτως. Αυτός είναι ο τρόπος που γίνεται η ζύμωση. Η σύνθεση των ιδεών.
“Ευρώ ή δραχμή;” Σαν να λέμε Αρετή η Κακία. Δεν επιτρέπεται να σκεφτείς εκτός πλαισίου. Το να εκφραστείς δημόσια δεν το συζητάμε καν. Αμέσως επίθεση για να ακυρωθεί η άποψή σου. “Είσαι δεξιός”, “είσαι ακραίος”, “είσαι πράκτορας και θέλεις την καταστροφή”.
Ο προπαγανδιστής επιθυμεί να επικρατήσει η ιδεοληψία του έναντι της άποψής σου.
Ο προπαγανδιστής επιδιώκει να μεταλλάξει τον τρόπο με τον οποίο το ευρύ κοινό αντιλαμβάνεται ένα ζήτημα ή μία ορισμένη κατάσταση. Για αυτό και κύριο μέλημά του δεν είναι να επικοινωνήσει, αλλά να ακυρώσει. Αυτοί που απαντούν “ευρώ” στο ερώτημα, εάν ακολούθως ερωτηθούν και τι ακριβώς κερδίζουμε, πιθανότητα θα αναμασήσουν κάτι που θα περιέχει απαραίτητα “σταθερότητα”, “ευρωπαϊκή οικογένεια” και φυσικά “ανάπτυξη”. Στην άλλη απάντηση συναντούμε την “εθνική αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία”, “κοινωνική δικαιοσύνη” και φυσικά “ανάπτυξη”.
Δοκιμάστε να τους ρωτήσετε “σε ποιο πλαίσιο και με ποιο οικονομικό μοντέλο θα έρθει η ανάπτυξη εντός της ευρωζώνης” ή “με ποια ακριβώς ισοτιμία θα τυπώσουμε δραχμές;” και η διασκέδασή σας θα είναι εκ των προτέρων εγγυημένη.
Και ο λαός κουρασμένος από την συνεχή αφαίμαξη 5 ετών, κλείνεται ολοένα και πιο ερμητικά εντός των τειχών που του ταιράζουν. Υιοθετεί το κλισέ που του ταιράζει. Την θεωρία συνωμοσίας με τη λιγότερη απαιτούμενη σκέψη. Το τραγικό είναι ότι τα πρώτα τείχη τα έφτιαξε ο άνθρωπος για να μπορέσει να προφυλαχθεί και να δημιουργήσει πολιτισμό, εμπόριο κλπ. Γκρεμίστηκαν αμέσως μόλις αισθάνθηκαν οι άνθρωποι ότι δεν υπάρχει η απειλή. Σήμερα τα ξαναχτίζουμε έξω από το Σύνταγμα για να μπούμε μέσα και να προφυλαχθούμε από τον πολιτισμό και την ελέυθερη σκέψη.
Ποιοι βρίσκονται πίσω από την ενορχηστρωμένη αυτή προπαγάνδα; Αυτοί που θέλουν τα πετρέλαιά μας; Αυτοί που θέλουν να πάρουν κοψοχρονιά το Ελληνικό, τα ακίνητα, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια μας κλπ…;
Η απάντηση είναι απλή. Και θα επανέλθουμε με αυτήν.
Στο μεταξύ σε κάποια γωνιά της Κόλασης ο Γκαίμπελς ως σωστός δάσκαλος χαίρεται με την πρόοδο των μαθητών του, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα τον ξεπεράσουν.
