Από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2007 και τη συνακόλουθη ευρωπαϊκή κρίση χρέους, οι τράπεζες της Ευρωζώνης έχουν συσσωρεύσει μη εξυπηρετούμενα δάνεια , ύψους περίπου 921 δισ ευρώ, αναφέρει ΕΚΤ.
Από αυτά, τα 100 δισ ειναι των ελληνικών τραπεζών και στα 300 δισ. περίπου υπολογίζονται τα κόκκινα δάνεια των ιταλικών τραπεζών ενώ πάνω από 130 δισ ανήκουν στην Ισπανία
Αυτό αρκεί, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι εν μέσω της γενικής κρίσης πάλι ο Νότος είναι ο χρεωμένος με αστρονομικά νούμερα .
Ο ευρωπαϊκός Νότος μέρος του οποίου είναι και η χώρα μας δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Είναι άνθρωποι, οικογένειες, επιχειρήσεις, προσδοκίες και όνειρα.
Η βασικότερη αιτία της παγκόσμιας κρίσης ήταν το ότι ως αντίκρισμα στο χρήμα ορίστηκε η ανθρώπινη εργασία! Με συνέπεια την παραγοντοποίησή της και την μετατροπή της σε λογιστικό εικονικό χρήμα.
Θυμόμαστε, ασφαλώς, την εποχή που ο δανεισμός στα στεγαστικά και κυρίως στα καταναλωτικά δάνεια είχε ως μοναδικό κριτήριο την ηλικία και το μηνιαίο εισόδημα του δανειολήπτη.
Η δυνατότητα αποπληρωμής του μέσου υποψήφιου δανειολήπτη ηλικίας 35 ετών υπολογίζονταν πολλαπλασιάζοντας το μηνιαίο του εισόδημα με τα χρόνια που απέμεναν έως την συνταξιοδότηση του
Δηλαδή, δανειολήπτης 30 ετών-μηνιαίο εισόδημα καθαρό 1000 ευρώ- σύνταξη στα 65. Και :30 Χ 12 Χ 1000= 360.000 ευρώ. Επ’ αυτού το ποσού του χορηγούσαν οι συστημικες τράπεζες το αναλογούν στο 30% δηλαδή περίπου 100.000 συν τους τόκους και χωρίς υποθήκη.
Θεωρούσαν λοιπόν ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος με αντίκρισμα- “εγγύηση” την μελλοντική του εργασία, θα μπορούσε και να καταναλώνει και να στεγάζεται και να εξυπηρετεί τις δανειακές του υποχρεώσεις!
Τα δάνεια αυτά τα τιτλοποιούσαν οι τραπεζες και εμφανίζονταν υπό μορφή παραγώγων ( derivates ) προς προεξόφληση στις διεθνείς χρηματιστηριακές πλατφόρμες .
Η διαχείρισή τους δημιουργούσε νέα παράγωγα προϊόντα και ούτω καθ’ εξής φουσκώνοντας με λογιστικό-εικονικό χρήμα την παγκόσμια οικονομία αλλά με πραγματικό τις τσέπες των εγχωρίων και αλλοδαπών “golden boys” .
Η πραγματικότητα διέψευσε οικτρά αυτές τις προβλέψεις εξυπηρέτησης του παγκόσμιου χρέους .
Εν τέλει, η παγκόσμια οικονομία και η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν ακολουθούν, δεν συμβαδίζουν με τα συμπεράσματα των αλγόριθμων των επενδυτικών και μη τραπεζών, οι οποίες, συν τω χρόνω βέβαια, είχαν αποποιηθεί την αναπτυξιακή τους διάσταση οπως και την τεράστια σημασία τους για την κοινωνική συνοχή και τον βιοπορισμό.
Μόνο και μονο προς χάριν ενός αμφιλεγόμενου “εύκολου”, εικονικού όμως, κέρδους αλλά εν τέλει αποκομίζοντας πραγματικές δυσθεώρητες και μη αντιμετωπίσιμες ζημίες .
Στην Ελλάδα (όπως ήταν και αναμενόμενο) το φαινόμενο πήρε εκρηκτικές διαστάσεις ούτως ώστε να καταλήξουμε στο εξής κωμικοτραγικό :Ο δανειζόμενος ,εμείς δηλαδή, να επιχορηγεί τον δανειστή του (τράπεζες) με 46 δισ μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων και ο δανειστής να τα εξανεμίζει!
Στις απελπιδες προσπάθειες να διασωθούν, υπο το ασφυκτικο βαρος των κοκκινων δανειων, οι συστημικες τράπεζες της ευρωζωνης μαζί με τις ιθαγενείς ελληνικες, κλιμάκωσαν αναποτελεσματικά και με διάφορες μορφές τις διαδικασίες ή για την λογιστική τους είσπραξη ή έστω για την είσπραξη ενός μικρού ποσοστού της ονομαστικής τους αξίας σε χρήμα.
Τους τόκους τους έχουν ξεχάσει από καιρό οι τραπεζίτες μας.
Το πρώτο βήμα ήταν οι εισπρακτικές εταιρείες, που για μια περίοδο είχαν αποθρασυνθει παρενοχλώντας οποιαδήποτε ώρα πολλές φορές, ακόμη και στον εργασιακό χώρο, τους οφειλέτες.
Το δεύτερο βήμα είναι οι μαζικοί πλειστηριασμοί ακινήτων από τις τράπεζες με πενιχρότατα αποτελέσματα σε πραγματικό χρήμα και με εικονικως λογιστικοποιημενα στους ισολογισμούς τους κέρδη αφού οι ίδιες οι τράπεζες “αγοράζουν” τα ακίνητα που εκπληστεριάζουν χωρίς να καταβάλουν δεκάρα .
Το τρίτο βήμα είναι η πώληση “πακέτων κόκκινων δανείων” σε ιδιώτες επενδυτές και funds. Όταν το θελήσουν και φυσικά σύντομα, θα πραγματοποιηθεί . Ήδη οι σχετικές διαβουλεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), με πρόσχημα το να υπάρξει μεγαλύτερη διαφάνεια και μείωση του κόστους των συναλλαγών αλλά και για απαλλαγούν οι τραπεζικοί ισολογισμοί από το προβληματικό σκέλος του ενεργητικού τους. προτείνει μια ιδιωτική πλατφόρμα για τη διαπραγμάτευση των μη εξυπηρετούμενων δανείων
“Ο ρόλος των εποπτικών αρχών στη θέσπιση μιας τέτοιας πλατφόρμας θα πρέπει να περιορίζεται στο κανονιστικό πλαίσιο, στην παροχή στήριξης για την έναρξη λειτουργίας και στη δημιουργία κινήτρων για τη συμμετοχή επενδυτών, την απόκτηση χαρτοφυλακίων με μη εξυπηρετούμενα δάνεια”.
Η ΕΚΤ επισημαίνει ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου ESRB (σ.σ. και αυτό το όργανο εδρεύει στην Φραγκφούρτη) έχει συζητήσει τη δημιουργία μιας «πλατφόρμας διαπραγμάτευσης, όπου οι τράπεζες μπορούν να έρθουν σε επαφή με επενδυτές, όταν θα επιθυμούν να διαθέσουν σε πώληση χαρτοφυλάκια με μη εξυπηρετούμενα δάνεια».
Δηλαδή θα διατίθενται μέσω ηλεκτρονικού πλειστηριασμού όχι το κάθε ένα ακίνητο ξεχωριστά αλλά πακέτο ακινήτων που στην πλειονότητα τους είναι κατοικίες η αλλιώς στεγαστικά δάνεια.
Και αυτό όχι σε έναν δημόσιο πλειστηριασμό αλλά το “πακέτο” θα είναι γνωστό μόνον σε εκείνους που θεσμικά θα συμμετέχουν στην πλατφόρμα .
Υπολογίζεται ότι τα δάνεια αυτά δεν θα πωληθούν υψηλότερα από το 10% της ονομαστικής τους άξιας .
Εύλογο είναι λοιπόν το ερώτημα: Γιατί να μην γίνει κούρεμα όλων των δανείων στο 25 % της ονομαστικής τους αξίας ,να προταθεί ρύθμιση στους οφειλέτες και φυσικά εκείνοι που δεν θα ενταχθούν να έχουν τις όποιες συνέπειες;
Δυστυχώς, προτιμούν και εφαρμόζουν ομιχλώδεις λύσεις που ούτε το πρόβλημα της συγκέντρωσης κάποιων κεφαλαίων επιλύουν ούτε στην ανάπτυξη συμβάλουν. Είναι άσκοπες αναποτελεσματικές και ανήθικες!
Γιατί θα πρέπει να φτιάξουν περιουσίες με τα ψέματα αυτά τα digital “κοράκια”; Είναι δυνατόν να δίνονται χάρισμα περιουσίες στα “κοράκια” και να μην υπολογιζονται οι άνθρωποι ;
Σε ποιο εγχειρίδιο σε ποια λογική είναι γραμμένο ότι για να απαλλάξεις τον ισολογισμό σου από ζημιές που εσύ δημιούργησες και που εσύ είσαι ανίκανος να διαχειριστείς πουλάς όσο- όσο η εικονικά τις περιουσίες του κόσμου ;
Δεν λένε και σε εμάς ,τους υπόλοιπους αδαείς, πως γίνεται αυτό ;
Επειδή, δηλαδή, μετέφερες μια απαίτηση σου σε κάποιον άλλο “καθάρισες” πραγματικά και λογιστικά και την φορτώνεται ο φουκαράς ο δανειολήπτης;
Σε ποιο εγχειρίδιο για την ελεύθερη αγορά, τις ίσες ευκαιρίες τον ανταγωνισμό, την ανάπτυξη για την δημιουργία θέσεων εργασίας για κοινωνική ασφάλεια και ευημερία τα βρήκαν αυτά ;
Αυτό του είδους ο ληστρικός κεντρικός οικονομικός σχεδιασμός του Βερολίνου που εκπορεύεται από τους επίγονους κάποιων γνωστών, δεν θα επιτύχει γιατί αντίκειται στην λογική, στην ηθική αλλά κυρίως στους αιώνιους κανόνες της αγοράς.
Υπάρχει το ιστορικό της Ισπανίας για το τι συνέβη με αυτές τις συμπεριφορές που δημιουργεί και το αναγκαίο πολιτικό προηγούμενο για την δική μας κυβέρνηση.
Η Ισπανικη κυβέρνηση αναγκάστηκε να εκδώσει διάταγμα με το οποίο ανέστειλε για δυο χρόνια το κύμα των εξώσεων. Είχαν ήδη όμως αυτοκτονήσει άνθρωποι. Ακολούθησε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας που ανέστειλε την εφαρμογή διαταγών εξώσεων σε πολίτες που είχαν οφειλές για στεγαστικό δάνειο.
Τι να κάνουμε τώρα να διασώσουμε εμείς το ευρώ και τις γερμανικές τράπεζες ; Δεν έχουμε άλλα! Μας τα πήραν όλα οχτώ χρόνια τώρα.
Να πάρουν και τα σπίτια και τα μαγαζιά και τα χωράφια “μπιρ παρά” και να χρωστάμε οσο ζούμε και η χώρα για άλλα 60 χρόνια και βλέπουμε;
Φτάνει πια, ως εδώ!
Κάτω από αυτή την πραγματικότητα δεν στέκει πρακτικά, δεν στέκει ηθικά η έννοια οφειλών από δάνεια, τα οποία- όποια μορφή και αν σκαρφιστούν για να τα εισπράξουν- έτσι και αλλιώς δεν διασώζουν το τραπεζικό μας σύστημα αλλά μόνο τις θέσεις εργασίας των εμφανώς αποδεδειγμένα μη ικανών τραπεζικών στελεχών!
Δ.Ε.Παστελάκος
εφημεριδα δημοκρατια 13/05/2018
