Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης… Τιμωρούν όποιον παράγει για να γίνει η αριστερή αναδιανομή της πλάκας. Οταν δεν έχεις σχέδιο και εκβιάζεις επί επτά μήνες τους δανειστές και εταίρους με έξοδο από την ευρωζώνη και με αποστολή τζιχαντιστών προσφύγων στα εδάφη τους, τότε, μοιραία, έρχεται μια μέρα που το παιχνίδι «γυρίζει» και ο τσαμπουκάς πληρώνεται. Και με Grexit σε απειλούν και με κούρεμα καταθέσεων σε τρομάζουν και τους πρόσφυγες σου φορτώνουν. Είναι το κόστος της αγέρωχης στάσης.
Επτά μήνες υπερήφανης διαπραγμάτευσης εσύ, πέντε μήνες «καροτσάκι» μέχρι να σου εκταμιεύσουν τη δόση αυτοί. Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια, αγαπητοί. Και το πλέον ανησυχητικό όλων -ξεχάστε το παρελθόν- είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει στρατηγική για το μέλλον. Εγκλωβίστηκε στις φαντασιώσεις της. Δείτε, καταρχάς, πώς προσεγγίζει το Ασφαλιστικό και τα ισοδύναμα. Στο δίλημμα «Από ποιον θα κόψω, από ποιον θα τα πάρω; Από αυτούς που δουλεύουν, τους παραγωγικούς Ελληνες, ή από εκείνους που δούλευαν μέχρι πρότινος και τώρα βγήκαν στη σύνταξη;» η απάντηση που δίνει είναι συ-γκλο-νι-στικά λάθος. Απαντά: «Θα τα πάρω από αυτούς που δουλεύουν». 23% ΦΠΑ στην εκπαίδευση, αύξηση εργοδοτικών εισφορών υπέρ κοινωνικής ασφάλισης, 100% προκαταβολή φόρου, αύξηση ανώτατων φορολογικών συντελεστών. Οποιος κινείται και όποιος παράγει τιμωρείται, για να γίνει η αριστερή αναδιανομή βαρών της πλάκας.
Δέκα μήνες τώρα, αντί να τα δώσει όλα για επενδύσεις, δουλειές και θέσεις εργασίας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχασε τον χρόνο της προσπαθώντας να αλλάξει την Ευρώπη. Στην θέση όλων αυτών που επικρίνουν τον υπουργό Εργασίας για τις πατέντες που σχεδιάζει, θα πίεζα τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τον υπουργό Επικρατείας, αρμόδιο για τις επενδύσεις Νίκο Παππά, τον αναπληρωτή υπουργό Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη για να μάθω: Πότε έρχεται η πρώτη επένδυση; Πότε ολοκληρώνεται η πρώτη αριστερή ιδιωτικοποίηση; Πότε ξεκινούν εκ νέου οι οδικοί άξονες;
Αυτές είναι οι σωστές ερωτήσεις για να καταλάβουμε αν η κυβέρνηση έχει σχέδιο επίλυσης του Ασφαλιστικού και βελτίωσης των δημόσιων οικονομικών. Οχι το μπακαλοτέφτερο «τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι»! Το ίδιο ισχύει και για το Μεταναστευτικό. Πριν το πρόβλημα γιγαντωθεί, εμείς -η κυρία Χριστοδουλοπούλου- το διαχειριστήκαμε με όρους… ηλιοθεραπείας! «Λιάζονται». Πριν παροξυνθεί, απειλούσαμε εταίρους και δαίμονες -ο Πάνος Καμμένος- ότι θα τους στείλουμε τζιχαντιστές «πεσκέσι» στο Βερολίνο. Πριν εκραγεί, δεν θέλαμε καν να ακούσουμε τις παραινέσεις του ναυάρχου Χηνοφώτη, πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ, να «στριμώξουμε» τους Τούρκους. Και όταν το θέμα έσκασε την αυλή μας, τότε θυμηθήκαμε να το συνδέσουμε με το χρέος και με τη χαλάρωση του Μνημονίου που μόλις ψηφίσαμε! Τόσο άσχετοι. Ισως είναι αργά για να το φωνάξουμε, αλλά η διακυβέρνηση χρειάζεται μελέτη και στρατηγική. Οχι μαγκιά, κοστούμι ποσέτ και… φινιστρίνι. Η διακυβέρνηση είναι η πρόκληση της έγκαιρης τοποθέτησης. Οχι η φιγούρα και η αοριστία.
Η πατρίδα έχει μπροστά της τεράστιες προκλήσεις. Και εθνικές και περιφερειακές, που συνδέονται με θέματα εθνικού ενδιαφέροντος – Βαλκάνια, Ουκρανία, νέοι συσχετισμοί στη Μεσόγειο μετά την ενίσχυση της Ρωσίας. Αν δεν τις αναλύσουμε σωστά, τότε είμαστε καταδικασμένοι σε αιώνιες ήττες. Μέσα – έξω.
