Γραφει ο Μανώλης Κοττάκης… O ηλικιωμένος κύριος ενθουσιάστηκε μόλις με είδε. Με πλησίασε, μου συστήθηκε, δήλωσε φανατικός αναγνώστης μας και με «διέταξε»:
«Να τους τσακίσετε!»
Προφανώς εννοούσε την κυβέρνηση, αλλά δεν περίμενε την απάντησή μου.
«Ναι, να τους τσακίσουμε, αλλά σε αυτούς τους καιρούς έχουμε την πολυτέλεια; Δεν ακούτε τη Μέρκελ, που ομολογεί ότι το Προσφυγικό απειλεί το ευρώ; Μήπως είναι η ευκαιρία μας;»
«Δηλαδή», απάντησε αιφνιδιασμένος, «οι άλλοι θα λύσουν τα προβλήματα μας;»
«Τόσον καιρό αυτοί οι άλλοι μάς εκμεταλλεύονται για να λύσουν τα προβλήματά τους στην πλάτη μας, να μην αξιοποιήσουμε κι εμείς μια φορά τα δικά τους για να λύσουμε τα δικά μας;»
Ο διάλογος που σας περιγράφω κράτησε «σκάρτα» δύο λεπτά. Τα είπαμε στα όρθια την επομένη της συνέντευξης Τσίπρα και από παντού μού έφτανε μια εικόνα κατακραυγής για τον «ψεύτη πρωθυπουργό» – ένας συνάδελφός μου τον χαρακτήρισε «τσογλανάκι» στα social media. Θέλω να σας αποκαλύψω ότι ενημερώνομαι συνεχώς από πηγές μου στο εξωτερικό για να έχω πλήρη εικόνα του διακυβεύματος και να μην παρασύρομαι σε εύκολη αντιπολίτευση εις βάρος της χώρας.
Μέσα, ξέρω τι γίνεται. Από τη στιγμή που οι Τσίπρας – Παππάς προκήρυξαν τέσσερις τηλεοπτικές άδειες, έχει επέλθει η «συντέλεια» του κόσμου. Θέλω να σας ενημερώσω επίσης ότι είμαι οργισμένος από τον διαδικτυακό όχλο που ακολουθεί το αντικυβερνητικό παραλήρημα.
Η διαπλοκή δικαιολογείται απολύτως για την αντίδρασή της – «παίζει» την ύπαρξή της. Αλλά ο λαός; Τείνω να συμπεράνω ότι είμαστε πολύ περίεργη χώρα – αδύνατον να μας ερμηνεύσεις με όρους κοινής λογικής: Ο Τσίπρας δοξάστηκε το καλοκαίρι στο λάθος και μισιέται τώρα στο σωστό. «Πάμε να ρίξουμε τη χώρα στον γκρεμό;» ρωτούσε το καλοκαίρι με το δημοψήφισμα.
«Ζήτω! Πάμε!» του απάντησε το 60% του λαού.
«Πάμε να αξιοποιήσουμε την προσφυγική κρίση για να χαλαρώσει κάπως η λιτότητα και να πάρουμε ρύθμιση για το ρημάδι το χρέος;» ψελλίζει σήμερα. Ουρλιαχτά αποδοκιμασίας από τον όχλο. «Μα, είναι ψεύτης, μας ξεγέλασε!» ακούω.
Πράγματι, είναι. Αλλά ξεχνάμε κάτι που δεν μας συμφέρει: Είπε ψέματα σε έναν λαό που ήταν έτοιμος να ακούσει κάθε ψέμα. Σήμερα που μιλάμε, λοιπόν, το ζήτημα δεν είναι αν «φάγαμε» την παραμύθα.
Προσωπικά, έχω τη συνείδησή μου ήσυχη – είχα προειδοποιήσει για όλα τον καιρό της μετεκλογικής δόξας του. Σήμερα, το ζήτημα είναι να μείνει η πατρίδα όρθια. Μετά, βλέπουμε.
