Του David Gornoski*… Αν έχει σημασία για εσάς η ζωή των άλλων, δεν θα χρησιμοποιούσατε βία για να τιμωρήσετε τυχόν μη βίαιες συμπεριφορές. Όπως είπε η μητέρα του αείμνηστου Philando Castile, «έζησε με βάση τον νόμο, πέθανε από αυτόν» (“He lived by the law, he died by the law”).
Το δίκαιο –ο μηχανισμός βάσει του οποίου διατηρούμε την ειρήνη στην κοινωνία μας- τον πρόδωσε. Αλλά αυτό δεν αποτελεί ένα εξωγήινο κατασκεύασμα που μας έχει επιβληθεί από του αυτομάτου. Όχι, είμαστε όλοι συνένοχοι για ένα δίκαιο που έχει καθαγιάσει τις αναταραχές και τις έχει μετατρέψει σε δικαιοσύνη.
Κάποιοι από εμάς κατηγορούν τους αστυνομικούς που προσλαμβάνουμε για να εφαρμόσουν αυτούς τους αντί-νόμους που προκαλούν αναταραχές. Κάποιοι κατηγορούν τα θύματα αυτών των αντί-νόμων που προκαλούν χάος. Εν τούτοις, μετά βίας κάνουμε ένα βήμα πίσω για να δούμε την αιτία όπως πραγματικά είναι: η αρχέγονη, καθολική ανάγκη μας να χρησιμοποιούμε τη βία και την επιβολή για να υποτάξουμε αυτούς που διαφωνούν με εμάς. Είτε πρόκειται για τον χρήστη ναρκωτικών, τον οδηγό χωρίς δίπλωμα, την πόρνη, τον διαφωνούντα με τους φόρους ή τον πωλητή μη παστεριωμένου γάλακτος –συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε τυφλή βία: προσλαμβάνουμε οπλισμένους εκπροσώπους του νόμου για να υποτάσσουν, να αιχμαλωτίζουν και να φυλακίζουν ειρηνικούς ανθρώπους.
Βέβαια, κανείς από εμάς δεν θα μπούκαρε στα σπίτια ή στα αυτοκίνητα αυτών των ανθρώπων με πιστόλια. Κανείς από εμάς δεν θα το έκανε από μόνος του αν ζούσαμε σε ένα νησί με αυτά τα άτομα. Κανένας από εμάς δεν θα έβαζε το γόνατό του στον σβέρκο του γείτονά μας, ούτε θα του προκαλούσε ηλεκτροπληξία, ούτε θα τον απειλούσε με όπλο, ούτε θα τον απήγε μέσα σε ένα κλουβί στο πίσω μέρος ενός αυτοκινήτου και θα τον έβαζε σε ένα κλουβί ντροπής μαζί με πραγματικά βίαιους ανθρώπους, αφήνοντάς τον απροστάτευτο απέναντι σε επιπλέον μαζική βία και επιθέσεις. Κανείς από εμάς δεν θα το έκανε αυτό σε γείτονες που πιάσαμε να κάνουν χρήση ναρκωτικών στο σπίτι τους, να πωλούν μη παστεριωμένο γάλα από την αγελάδα τους ή να είναι φειδωλοί ως προς τους φόρους που επιθυμούν να πληρώσουν για το κοινωνικό σύνολο. Αλλά αν συγκεντρώσουμε μια ομάδα, έναν όχλο ή ένα πλήθος, ή, ακόμα καλύτερα, έναν θίασο από 50.000.000 ψηφοφόρους, ξαφνικά παθαίνουμε φρενίτιδα –ξαφνικά, πράγματα που θεωρούμε ιδιαίτερα απεχθή και δεν θα τα κάναμε από μόνοι μας μετατρέπονται με μαγικό τρόπο σε «νόμο και τάξη». Αυτός ο «νόμος», αυτός ο εθισμός που έχουμε να χρησιμοποιούμε ανώνυμη βία για να επιβληθούμε πάνω σε μη βίαιους ανθρώπους, πρόδωσε τον Philando Castile όταν έστειλε έναν οπλισμένο άνδρα να πάρει λεφτά από αυτόν για να φτιάξει τον πίσω προβολέα. Και θα μας προδώσει όλους αν δεν μετανοήσουμε και δεν τον εξοστρακίσουμε από τον πολιτισμό μας.
Κάθε φορά που ψηφίζετε ή βρίσκεστε στη θέση του ενόρκου και συμβάλλετε στη συνέχιση των νόμων που ωθούν σε βίαιες πράξεις για μη βίαιες συμπεριφορές, σκοτώνετε τον πλησίον σας.
Ο Ιησούς είπε, «μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις». Αντί να χρησιμοποιούμε τον νόμο ως ασπίδα μας –μια αμυντική δύναμη που μας προστατεύει από την πραγματική βία, όπως η κλοπή, η απάτη και οι επιθέσεις- κάνουμε τον νόμο αντί-νόμο –μια μάχαιρα, ένα επιθετικό όπλο που επιδιώκει να τιμωρεί τις μη βίαιες συμπεριφορές με το άλλοθι ότι αν επιτρεπόταν να συνεχιστεί αυτή η συμπεριφορά, μπορεί να προκαλούσε στο μέλλον περαιτέρω βίαια περιστατικά.
Αφού κάθε αμφισβητήσιμος λόγος ή μη βίαιη πράξη μπορεί υποκειμενικά να θεωρηθεί κίνητρο για μελλοντικές πράξεις, αυτό το σύστημα μπορεί μόνο να ωθήσει σε αναταραχές και αντιπαλότητες μεταξύ φατριών. Ποιοι μπορούν να συμφωνήσουν ως προς το ποια λόγια που λέγονται, ποια ουσία που καταναλώνεται, ποιο όπλο που κατέχει κάποιος, ποιο γάλα αγελάδας που πωλείται, ποιο κήρυγμα που εξαγγέλλεται, ποια κακιά συνήθεια που έχει κάποιος, ποιος πίσω προβολέας που δεν έχει επισκευαστεί, θα μπορούσε να είναι η αιτία για το επόμενο κρούσμα επιθέσεων;
Τελικά, με ποιον τρόπο προλαμβάνουμε αυτό το υποθετικό χάος; Με νόμους που προκαλούν αναταραχές, διαιρούν τον κόσμο σε φατρίες, συμβάλλουν στην εμφάνιση της μαύρης αγοράς, βασίζονται στη βία, και αποκτηνώνουν, υποτάσσουν και φυλακίζουν αυτούς τους ειρηνικούς γείτονές μας που σπάνε τα ταμπού μας.
Καθώς η δυτική αντίληψή μας έχει στιγματιστεί από την μνήμη ενός Θεού που αποκαλύφθηκε γυμνός, κακοποιημένος και λιντσαρισμένος στα σκουπίδια της πόλης για εγκλήματα έκφρασης που δεν είχαν έρεισμα πριν από 2.000 χρόνια, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ποιους πρέπει να θεωρήσουμε ως θύματα και ποιοι είναι τα αληθινά θύματα. Μας είναι δύσκολο να ξεφύγουμε από αυτό.
Δεν μπορούμε να επιτύχουμε διαρκή συμφωνία, ικανοποίηση και ειρήνη με αυτούς τους αντί-νόμους που χρησιμοποιούν τη βία για μη βίαιες πράξεις. Εν τούτοις, αργούμε να αποκηρύξουμε τον συστηματικό εθισμό μας σε αυτούς τους αντί-νόμους επειδή νιώθουμε ωραία με αυτόν, μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς και μας βοηθά να εκτονώνουμε την ντροπή μας πάνω σε άλλα απροσάρμοστα άτομα που φοβάται η κοινωνία. Χρειαζόμαστε αυτούς τους χαμένους που είναι κυριευμένοι από τον σατανά, γιατί χωρίς αυτούς τι θα ήμαστε;
Το αληθινό δίκαιο ενυπάρχει στην πραγματική ζωή∙ δεν μπορεί να κατασκευαστεί από εμάς. Δεν πρόκειται για το νεφελώδες νομοθετικό δίκαιο, στη συζήτηση για τη δημιουργία του οποίου θέλουμε τόσο πολύ να συμμετάσχουμε.
Το αληθινό δίκαιο είναι απλά η χρήση της αμυντικής δύναμης, μια ασπίδα που χρησιμοποιούμε για να αποτρέψουμε αυτό που θα θεωρούσαμε ηθικά σωστό να αποτρέψουμε ως άτομα –δηλαδή, χωρίς να επηρεαζόμαστε από έναν όχλο.
Αυτό σημαίνει ότι αν βλέπατε ένα άτομο να εξαπατάται, να υφίσταται κλοπή ή επίθεση, θα ήταν ηθικά σωστό για εσάς να το προστατέψετε και, αν χρειαζόταν, να χρησιμοποιήσετε τη δύναμή σας για να ακινητοποιήσετε και να συγκρατήσετε τους επιτιθέμενους για να προστατέψετε το θύμα.
Αυτό δεν είναι η βία της μάχαιρας, αλλά η δύναμη της ασπίδας που υπερασπίζεται τα θύματα. Αυτό είναι το δίκαιο.
Δεν θα σας επηρέαζε η βία του πλήθους στην υποστήριξη του δικαίου που εφαρμόζει την ίδια ηθική ώστε να προσλάβει αμυντικούς εκπροσώπους για την αποτροπή της απάτης, της κλοπής και της επίθεσης.
Οποιοδήποτε άλλο δίκαιο είναι κίβδηλο. Οποιοσδήποτε άλλος νόμος προκαλεί πικρία. Οποιοδήποτε άλλο δίκαιο είναι ανοησία μεταμφιεσμένη σε σοφία. Κάθε άλλο δίκαιο θα προκαλεί χάος και θα γεννάει περισσότερη βία.
Μην αντιμετωπίζετε αυτό που θεωρείτε κακό –την απληστία, την εξάρτηση, την αλαζονεία, την έλλειψη καθαριότητας, την επαναστατικότητα, την αμέλεια- μέσω της βίας. Ο Ιησούς το τονίζει συνέχεια. 8 στους 10 Αμερικανούς –από όλες τις φυλές, τις κοινωνικές ομάδες και τα κόμματα- θεωρούν τους εαυτούς τους Χριστιανούς (Χριστιανός σημαίνει «μικρός Χριστός»).
Αυτό το πράγμα που μας ενώνει, ταυτόχρονα μας χωρίζει. Ο πολιτισμός μας στοιχειώνεται από τον σταυρό. Η μάχαιρα δεν μας ενώνει πλέον, γιατί ο Ιησούς έδειξε ότι είναι ένα ψέμα. Ζητά από την ανθρωπότητα να επιλέξει: αυτοθυσία ή θυσία ενός άλλου ατόμου. Μετανοείτε –μην ανησυχείτε όσοι είστε κοσμικοί, γιατί η λέξη σημαίνει «να ανανεώσετε τον νου σας»- για τον φόβο σας. Με άλλα λόγια, θυσιάστε τον φόβο για τον πλησίον σας αντί να θυσιάστε τον ίδιο τον πλησίον σας.
Αν η ζωή των εγχρώμων έχει σημασία για εσάς, αν η ζωή είναι πολύτιμο αγαθό για εσάς, μην ψηφίζετε ποτέ ένα άτομο που συνεχίζει να καθαγιάζει το αντί-δίκαιο ως δίκαιο. Ποτέ να μην προσλαμβάνετε ένα άτομο ως κυβερνητικό αξιωματούχο –τοπικό, πολιτειακό, ομοσπονδιακό- που δίνει εντολή σε οπλισμένους εκπροσώπους του νόμου να χρησιμοποιούν βία απέναντι σε μη βίαια ελαττώματα. Μην αφήνετε τον φόβο σας για τον άπληστο εκατομμυριούχο με τον οποίο δεν έχετε φάει ποτέ μαζί, τον χρήστη χασισιού στη γειτονιά σας που βάζει λίγο πιο δυνατά τη μουσική, ή τον οδηγό που δεν έχει δίπλωμα και έχει βρώμικο αμάξι, να σας ωθήσει να υποταχθείτε στην ασφάλεια του όχλου που χλευάζει και κατηγορεί τους ανθρώπους.
Δεν θα βάζατε εσείς οι ίδιοι στη φυλακή τον άπληστο ηλικιωμένο που διαφωνεί με τους φόρους, έτσι δεν είναι; Δεν θα βάζετε σε κλουβί ούτε καν τα αβγά από τις κότες σας. Δεν θα χτυπούσατε με το γόνατό σας το πίσω μέρος του κεφαλιού ενός παιδιού που παίρνει χασίς, έτσι δεν είναι; Δεν θα βάζατε μια πόρνη σε ένα κλουβί όπου οι βιασμοί είναι σε έξαρση, έτσι δεν είναι; Φυσικά και όχι, είστε άνθρωπος. Θα σας έπιανε απέχθεια μπροστά σε τέτοιες βαρβαρότητες.
Καταλαβαίνετε ότι αυτό θα αύξανε την αποξένωση και αναστάτωση, δεν θα τις μείωνε. Για αυτούς τους λόγους, μην προσλαμβάνετε κάποιον να κάνει κάτι τέτοιο για λογαριασμό σας.
Κάποτε ο Ιησούς είπε «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω». Με μία φράση, αφόπλισε την ανώνυμη βία του πλήθους. Έστρεψε την ευθύνη στο κάθε άτομο ξεχωριστά και κατά συνέπεια κατέστρεψε τη δύναμη της μαζικής βίας. Και την επαναλαμβάνει στον καθένα μας ξεχωριστά. Δεν μπορούμε να κρυφτούμε πλέον πίσω από το προκάλυμμα της ψηφοφορίας ή της θέσης του ενόρκου. Πρέπει να κάνουμε τις επιλογές μας αντιμέτωποι με τους εαυτούς μας.
