Η Βρετανική βιομηχανία χάλυβα είναι καταδικασμένη αν δεν επιστρατεύσει την πιο σύγχρονη τεχνολογία, προειδοποιεί ένας καθηγητής του Cambridge.
Ο καθηγητής Julian Allwood είπε ότι ο μόνος τρόπος για να σωθούν οι δουλειές που σχετίζονται με τον χάλυβα είναι να δημιουργηθούν προϊόντα υψηλής ποιότητας και χρησιμότητας για βιομηχανίες όπου το Ηνωμένο Βασίλειο έχει την παγκόσμια πρωτοπορία.
Νέες μέθοδοι μπορούν να αφαιρέσουν τις προσμείξεις από τον ανακυκλωμένο χάλυβα ώστε να δημιουργήσουν προϊόντα για την αεροναυπηγική και την αυτοκινητιστική βιομηχανία, είπε.
Αυτή η άποψη ήρθε τη στιγμή που γίνονται προσπάθειες να σωθούν χιλιάδες δουλειές στο εργοστάσιο της Tata Steel στο Port Talbot της Νότιας Ουαλίας.
Η ανακοίνωση από την Ινδική εταιρεία ότι πρόκειται να πουλήσει την επιχείρησή της στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι το πιο πρόσφατο πλήγμα σε μια βιομηχανία που έχει δει μια σειρά μειώσεων στις θέσεις εργασίας.
Νέος χάλυβας
Ο καθηγητής Allwood είπε ότι τα τωρινά σχέδια για τη βιομηχανία χάλυβα δεν προχώρησαν αρκετά, επειδή δεν χρησιμοποίησαν τις τελευταίες τεχνολογίες.
Στις εξαετείς μελέτες του σχετικά με τον τομέα του χάλυβα, η δύσκολη κατάσταση της βιομηχανίας φαίνεται έντονα.
«Η παγκόσμια βιομηχανία χάλυβα σήμερα έχει μεγαλύτερη δυνατότητα να δημιουργήσει χάλυβα από μεταλλεύματα σιδήρου από όσα θα χρειαστεί ποτέ ξανά», είπε.
«Κατά μέσο όρο, τα προϊόντα που φτιάχνονται με χάλυβα διαρκούν 35 με 40 χρόνια, και περίπου 90% από τον χρησιμοποιημένο χάλυβα συλλέγεται. Αυτό είναι εύκολο, γιατί έλκεται από τους μαγνήτες».
«Τα αποθέματα του χάλυβα που συγκεντρώνονται από τα αγαθά στο τέλος της ζωής τους καθυστερούν κατά συνέπεια τα αποθέματα νέου χάλυβα κατά 40 χρόνια περίπου».
Η κρίση του χάλυβα στο Ηνωμένο Βασίλειο
Ο καθηγητής Allwood είπε ότι η αγορά χάλυβα θα συνεχίσει να επεκτείνεται –αλλά όλη η μελλοντική ανάπτυξη της ζήτησης θα μπορεί να καλυφθεί με την ανακύκλωση των υπαρχόντων αποθεμάτων χάλυβα.
Και ήταν, συνεπώς, μάταιο για τη Βρετανία να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί χαμηλόμισθες οικονομίες για τον χάλυβα που προορίζεται για τη μαζική αγορά.
Μειώνοντας το κόστος του ηλεκτρισμού στη Βρετανία θα βοηθούσε, αλλά ελάχιστα, είπε, και το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να συγκεντρωθεί, αντίθετα, στον ανακυκλωμένο χάλυβα.
Αυτή ήταν η πρόταση του Sanjeev Gupta, του επιχειρηματία που ενδιαφέρθηκε να μετατρέψει το εργοστάσιο στο Port Talbot σε εργοστάσιο ανακύκλωσης.
Αλλά ο καθηγητής Allwood είπε ότι το σχέδιο αυτό δεν προχώρησε αρκετά γιατί τα περισσότερα κομμάτια μετάλλου περιείχαν προσμείξεις που τα καθιστούσαν κατάλληλα μόνο για προϊόντα χαμηλής ποιότητας, όπως οι βέργες που ενισχύουν τον χάλυβα, τα οποία υπήρξαν αντικείμενο μεγάλου διεθνούς ανταγωνισμού.
Θα ήταν πολύ καλύτερα, είπε, να χρησιμοποιήσουν την επιστήμη για να δημιουργήσουν καθαρό χάλυβα υψηλής τεχνολογίας που θα ικανοποιούσε τις ανάγκες των κυριότερων βιομηχανιών της Βρετανίας.
«Οι φορολογούμενοι της Βρετανίας θα πρέπει να σηκώσουν το κόστος της απόφασης της Tata Steel να κλείσει το εργοστάσιο στο Port Talbot», είπε.
«Αν οι υπάρχουσες επιχειρήσεις πρόκειται να πουληθούν, οι φορολογούμενοι πρέπει να υποστηρίξουν οικονομικά την αγορά αυτή χωρίς την εγγύηση ότι μακροπρόθεσμα θα προκύψει εθνικό κέρδος».
«Αν τα εργοστάσια κλείσουν, η απώλεια των θέσεων εργασίας, εσόδων και τρόπων ζωής θα έχει αντίκτυπο σε όλη την αλυσίδα αποθεμάτων της Βρετανίας».
«Αντιθέτως, η στρατηγική που παρουσιάζεται εδώ δίνει τη δυνατότητα στους φορολογουμένους να επενδύσουν σε μια μακροπρόθεσμη μεταμόρφωση των δομών».
«Αυτό θα επέτρεπε στη Βρετανία να καινοτομήσει μπροστά από κάθε ανταγωνιστή».
Ενώ πολλοί θα χειροκροτήσουν αυτή την ανάλυση, κάποιοι θα αναρωτηθούν πώς αυτό το θεωρητικό μοντέλο μπορεί να μεταφραστεί σε πραγματικό εξοπλισμό και θέσεις εργασίας –ειδικά όταν το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει βιομηχανική στρατηγική που θα επέτρεπε κάτι τέτοιο.
Ο καθηγητής Allwood ανέδειξε την βιομηχανία της Δανίας που χρησιμοποιεί τον άνεμο ως ένα παράδειγμα επιτυχημένης κυβερνητικής πολιτικής δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας με ένα νέο προϊόν.
Η μεταμόρφωση του χάλυβα στη Βρετανία θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί με ένα μακροπρόθεσμο δάνειο από τη Βρετανική κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει να αναλάβει το κόστος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Αυτό θα σήμαινε ότι πολλές από τις τωρινές θέσεις εργασίας θα σώζονταν, αλλά οι εργάτες θα έπρεπε να εκπαιδευτούν ξανά.
Ο Allwood είπε ότι η μετάβαση στην υψηλή τεχνολογία δεν έχει γίνει ακόμα καθώς τα χαμηλά περιθώρια στην Ευρωπαϊκή βιομηχανία χάλυβα έχουν συμπυκνώσει τις επενδύσεις –και η Κίνα δεν είχε τα αποθέματα χρησιμοποιημένου χάλυβα για να φέρει στην επιφάνεια μια τέτοια βιομηχανία.
Είπε ότι θα χρειαστούν τρία με πέντε χρόνια για να αναπτυχθούν οι απαραίτητες τεχνολογίες για τη μεταμόρφωση της βιομηχανίας.
Θα κόστιζε γύρω στα 1-2 δισεκατομμύρια λίρες, το οποίο είπε ότι ήταν καλή επένδυση σε σχέση με το κοινωνικό κόστος του κλεισίματος της βιομηχανίας.
Η Δρ. Sarah Green, μεταλλουργός στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ, είπε: «Είναι κοινή λογική να μεγιστοποιήσουμε την αποτελεσματικότητα της ανακύκλωσης στον κύκλο των χαλύβδινων υλικών της Βρετανίας».
«Αν αυτό από μόνο μπορεί να προσφέρει επαρκή οικονομική δραστηριότητα σε ένα κατάλληλο χρονοδιάγραμμα ώστε να δώσει μια εναλλακτική στην τωρινή βιομηχανία παραγωγής χάλυβα, είναι κάτι για το οποίο είμαι λιγότερο βέβαιη».
Ο Gareth Stace της UK Steel είπε στο BBC News: «Δεν συμφωνούμε ότι δεν θα υπάρξει μια νέα ανάγκη για ανόθευτο χάλυβα –πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε μεγαλύτερη ποσότητα».
«Αλλά δεχόμαστε αυτή την αναφορά –ιδιαίτερα την αναγνώριση ότι ο τομέας του χάλυβα έχει στερηθεί επενδύσεων στην τεχνολογία λόγω της κρίσης στην οποία βρισκόμαστε χρόνια τώρα».
«Υπάρχουν παραγωγοί που φτιάχνουν χάλυβα υψηλής ποιότητας, παγκόσμια αναγνωρισμένης, αλλά έχουμε σοβαρή ανάγκη περαιτέρω επενδύσεων».
Άλλος ένας ειδικός ζήτησε επίσης περαιτέρω έρευνες.
«Η εργασία γίνεται όλο και πιο δύσκολη, καθώς οι αναμείξεις από τον χαλκό γίνονται ολοένα και περισσότερες με την αυξανόμενη καλωδίωση των αυτοκινήτων», είπε ο καθηγητής Sridhar Seetharaman, αρχηγός στην τεχνολογία υλικών με χαμηλό ποσοστό άνθρακα στο Πανεπιστήμιο του Warwick.
«Η Βρετανία θα μπορούσε να γίνει πρωτοπόρος με την υποστηρικτική χρηματοδότηση από την κυβέρνηση σε αυτό».
