Οι Έλληνες Ντεγκ; Ή απλά κάνουν ό,τι νάναι;…

Ναι, για τα παλικάρια του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτιέμαι. Γιατί μπορεί να τους κατακεραυνώνουμε (ναι, ενίοτε με κακεντρέχεια ˙ να το παραδεχτώ και αυτό, αλλά δεν το αξίζουν;!), αλλά εδώ μιλάνε οι αριθμοί και τα γεγονότα:
1) Η ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων ολοκληρώνεται σε χρόνο ντετε και ο Πιτσιόρλας φιλοδοξεί να υλοποιήσει μέσα στο α΄ εξάμηνο του 2016 όσες αποκρατικοποιήσεις δεν έκαναν οι Σαμαροβενιζέλοι (συγχωρέστε μου τη γερμανοτσολιάδικη ορολογία ˙ ό,τι και να λέμε ο λαός θέλει πάντα το σανό του) σε 5 χρόνια.
2) Σε κάθε κατεπείγον Συριζαίικο νομοσχέδιο (και άνα δεύτερο ΣΚ τσουπ έχουμε και από ένα!) ενσωματώνεται και ένα ακόμη κομματάκι από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ.
3) Τους πλειστηριασμούς τους απελευθερώσανε, τουλάχιστον εν μέρει (και οι γνωρίζοντες λένε ότι η απελευθέρωση αυτή ήταν αναγκαία)
4) Τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια επέτρεψαν να παραχωρούνται σε κορ… Συγγνώμη! Συγγνώμη! Σε ιδιωτικές εταιρείες ήθελα να πω (πάλι οι “νεοφιλελεύθεροι” γνωρίζοντες λένε ότι και αυτό έπρεπε να γίνει) και έρχονται και τα στεγαστικά (οι ίδιοι γνωρίζοντες λένε ότι μόνο τα πρώτης κατοικίας είναι λογικό να προστατευθούν μαζί, ίσως, με τα μικρά επιχειρηματικά).
Ναι, εντάξει, μέσα σε όλα, δώσανε και κάτι επιδοματάκια στους δ.υ. (ειδικά στους μετακλητούς δώσανε επιδοματάρες), ο Τσακαλώτος θέλει πιο πολύ Μαρξ, ο Σπίρτζης θα ανέβαινε στο βουνό αλλά … τον σταμάτησαν σε μια κλεισούρα, τις τράπεζες τις ξεπούλησαν σε κερδοσκοπικά hedge funds και γ.,, τους μικρομετόχους, τα capital controls τα φέρανε για να μείνουν, οι οροθετικοί δεν έχουν φάρμακα, θέλουν με το ζόρι το Ρωμανό να σουλατσάρει εκτός φυλακής και να πυροβολεί κόσμο, για το συνταξιοδοτικό ούτε ξέρουμε τι μας περιμένει …

Ναι, δεν ξέρω … Είναι αλήθεια ότι με έχουν μπερδέψει τα παλικάρια. Κλίνω, τελικά, προς την τέταρτη επιλογή, ότι, μάλλον, κάνουν ό,τι νάναι … Καλό θα ήταν, όμως, να διαλέξουν ένα καλντερίμι επιτέλους. Αν με ρωτάγανε εμένα, θα τους έλεγα να γίνουν οι Έλληνες Ντεγκ. Ο πονηρός Κινέζος τι έλεγε; Ότι δεν έχει σημασία το χρώμα της γάτας, αρκεί να γραπώνει τα ποντίκια. Συνειδητά, δηλαδή, να ταΐζουν αριστερό σανό το ακροατήριό τους (γιατί είπαμε ότι ο λαός το θέλει το σανό του) και να υλοποιούν φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις.

Έχουν ήδη αποδείξει πως, όταν θέλουν, το κάνουν πολύ καλά … Ότι το παρακάνουν, μάλιστα! Άντε, λοιπόν, και ζήτω η αριστερή προβιά!

Άλκης ο (Αντι)μεταρρυθμιστής