Εμείς οι Έλληνες τις έννοιες “έθνος” και “εθνική συνείδηση” δεν τις ανακαλύψαμε και τις καταλάβαμε τον 18ο αιώνα, ως προϊόν της βιομηχανικής επανάστασης όπως όλοι ανεξαιρέτως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι.
Τις γνωρίζαμε ήδη από την εποχή του Όμηρου και του Ηρόδοτου.
Πολύ δε περισσότερο δεν αποκτήσαμε ένοπλες δυνάμεις και εθνικό στρατό μετά τον 18ο αιώνα όπως απέκτησαν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι.
Εμείς είχαμε και ένοπλες δυνάμεις και εθνικό στρατό από πολύ παλαιοτέρα.
Οι δικές μας ένοπλες δυνάμεις μας και ο δικός μας εθνικός στρατός πολέμησε και συνέτριψε το δεσποτισμό στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές.
Οι δικές μας ένοπλες δυνάμεις υπερασπίστηκαν τότε -και για λογαριασμό όλου του μετέπειτα ευρωπαϊκού πολιτισμού- το δικαίωμα των Ελλήνων εκείνης της εποχής να ζουν ελεύθεροι και όπως αυτοί ήθελαν.
Είτε στην Αθήνα, είτε στην Σπάρτη ή σε οποιαδήποτε άλλη κατοικημένη πολιτεία επάνω σ’ αυτή εδώ τη γωνία της γης.
Και τότε και τώρα, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είχαν και μόνιμο προσωπικό και στρατιωτική ιεραρχία.
Και τότε και τώρα, το έργο τους είναι να προστατεύουν τα σύνορα της χώρας, τον πολιτισμό και τη δημοκρατία από τον κάθε μορφής ολοκληρωτισμό.
Και επειδή ο ολοκληρωτισμός δεν ξημερώνει αλλά σκαρφαλώνει.
Και επειδή τον ολοκληρωτισμό δεν τον ενδιαφέρουν πατρίδες, σύνορα, δημοκρατίες, εξωτερική πολιτική και βιοτικό επίπεδο. Αυτά τα ακούει βερεσέ.
Και επειδή αδίστακτα δημαγωγεί σε όλες τις πιο πάνω αξίες για να σκαρφαλώσει στην εξουσία.
Και επειδή με τις αξίες εν λειτουργεία ο ολοκληρωτισμός δεν έχει μέλλον, αμέσως όταν εδραιωθεί -ως μεσαιωνικός δεσπότης- τις καταργεί οριστικά.
Όπως και να είναι, ότι και να σχεδιάζει.
Στην Ελλάδα δεν έχει ούτε παρόν.
