Κάποιοι δεν χάνουν ευκαιρία να χτυπήσουν τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά με κάθε αφορμή. Το ενδιαφέρον είναι πως ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας δέχεται πυρά από δύο στρατόπεδα με διαφορετική ιδεολογική αφετηρία: Το πρώτο έχει ως κέντρο τη Ν.Δ. και την κριτική που του ασκεί η συντονίστρια Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, λογικό σε μεγάλο βαθμό. Δουλειά της αντιπολίτευσης είναι να κάνει αντιπολίτευση. Το δεύτερο, όμως, που έχει ως πυρήνα του τον ΣΥΡΙΖΑ και υπουργούς συνομιλητές του πρωθυπουργού, δεν είναι λογικό. Και ας κατηγορεί τον Κοτζιά πίσω από τις κλειστές πόρτες ως «εθνικιστή». Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Η Αθήνα είναι μια μικρή πόλη, όλοι γνωριζόμαστε και καθένας είναι σε θέση να διακρίνει κίνητρα -ιδιοτελή ή ανιδιοτελή- πίσω από κάθε επίθεση. Ακούω δύο χρόνια τώρα τη θεωρία ότι ο Κοτζιάς είναι ένας επικίνδυνος πολιτικός και ότι δεν θα έπρεπε να είναι επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας. Εκτός από το να ακούω όμως, βλέπω και πρέπει να ανοίξει τα μάτια του να αρχίσει να βλέπει και ο πρωθυπουργός.
Εν προκειμένω τίθεται ένα ερώτημα: Δύο χρόνια τώρα μπορεί κανείς να αναφέρει ένα χοντρό λάθος που να έκανε ο υπουργός Εξωτερικών; Λάθος ανάλογο του Βαρουφάκη που εξέθετε τη χώρα; Μήπως αντί να κάνει λάθος έκανε μόνο φίλους σε περιόδους που η πατρίδα μας ήταν απολύτως απομονωμένη λόγω του τυχοδιωκτικού τρόπου που έκανε διαπραγμάτευση η κυβέρνηση; Την ξέρουμε την απάντηση. Ο υπουργός Εξωτερικών ήταν σε ανοιχτή γραμμή με τον Κέρι, με τον Στάινμαγερ, με τους πάντες και όταν χρειάστηκε και βέτο έβαλε και πρέσβη ανακάλεσε (Αυστρία) και στη Θράκη τον ένιωσε το τουρκικό παρακράτος (λουκέτο σε νηπιαγωγεία). Επιχειρεί, με άλλα λόγια, να ασκήσει μια πατριωτική πολιτική αξιοπρέπειας επικεφαλής της διπλωματίας μιας χρεοκοπημένης χώρας. Στην επίσκεψή του στην Αλβανία έκανε παραχωρήσεις: Κατάργηση εμπολέμου, δικαίωμα έγερσης δικαστικών διεκδικήσεων σε Αλβανούς πολίτες που είχαν περιουσίες στην Ελλάδα προπολεμικά, άνοιγμα Οικονομικού Επιμελητηρίου Κοσσυφοπεδίου στην Αθήνα. Πήρε, όμως, και ανταλλάγματα για την εθνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου.
Στην πραγματικότητα όλη του η πολιτική στα Βαλκάνια προσπαθεί να μετριάσει την επιρροή του Ερντογάν στην περιοχή, ο οποίος έχει αγκαλιάσει τις ελίτ και προσπαθεί να μας πνίξει από τον Βορρά. Μια τέτοια πολιτική έπρεπε να έχει στήριξη. Οχι να βάλλεται. Οσο περνά ο καιρός, πείθομαι και περισσότερο πάντως ότι οι επιθέσεις στον Κοτζιά έχουν άλλη αιτία: Αφαίρεσε από κάποιους το προνόμιο να είναι οι αποκλειστικοί συνομιλητές των Αμερικανών. Και αυτό χαλάει την εσωκομματική συριζαίικη σούπα. Και όχι μόνο.
Μανώλης Κοττάκης dimokratianews.gr
