Του Tom Simonite*… Αν σήμερα διαβάσατε ή κάνατε κλικ σε οτιδήποτε στο Διαδίκτυο, κάποιο κομμάτι της Google πιθανόν το ξέρει ήδη.
Αυτό είναι ένα μάθημα από τη μεγαλύτερη έρευνα που έχει υπάρξει ως τώρα για την τεχνολογία που ανιχνεύει τις κινήσεις των ανθρώπων στο Διαδίκτυο. Όταν οι ερευνητές στο Πρίνστον κατέγραψαν τη χρήση ανιχνευτικού κώδικα στις ένα εκατομμύριο πιο δημοφιλείς σελίδες του Διαδικτύου, το Google βρέθηκε σε μεγάλο ποσοστό τους.
Το Google Analytics, ένα προϊόν σχεδιασμένο να καταγράφει τους επισκέπτες στις ιστοσελίδες και ενσωματώνεται στα συστήματα διαμόρφωσης διαφημίσεων της εταιρείας, βρέθηκε στο 70% περίπου των σελίδων. Το DoubleClick, ένα ειδικό σύστημα διαφημίσεων της Google, βρέθηκε στο 50% των σελίδων. Τα πιο συνηθισμένα εργαλεία ανίχνευσης ανήκουν στη Google.
Η νέα μελέτη, η οποία διεξήχθη με τη χρήση ενός προσαρμόσιμου εργαλείου, ανακάλυψε επίσης μια κρυφή νέα τεχνική που χρησιμοποιείται από κάποιες μικρές εταιρείες ανίχνευσης, η οποία εκμεταλλεύεται τον τρόπο με τον οποίο οι φυλλομετρητές επεξεργάζονται τον ήχο, χρησιμοποιώντας τον ώστε να «σημαδέψουν» υπολογιστές και να είναι πιο εύκολα ανιχνεύσιμοι στο Διαδίκτυο. Οι ερευνητές λένε ότι η τεχνολογία που χρησιμοποίησαν για να συλλέξουν τα ευρήματά τους θα μπορούσε να βοηθήσει τους νομοθέτες και τους δημιουργούς εργαλείων που εμποδίζουν την ανίχνευση, όπως κάποια εργαλεία απόκρυψης διαφημίσεων.
Οι διαδικτυακοί δημιουργοί χρησιμοποιούν κώδικα ανίχνευσης από την Google, το Facebook, και πολλές άλλες εταιρείες για να προσαρμόζουν τις διαφημίσεις. Όταν ο κώδικας μιας εταιρείας ενσωματώνεται σε πολλές διαφορετικές σελίδες, μπορεί να δημιουργεί λεπτομερή προφίλ ατόμων καθώς κινούνται στο διαδίκτυο, δίνοντάς τους ξεχωριστά χαρακτηριστικά ώστε να μπορούν να αναγνωριστούν ξανά.
Οι ερευνητές και οι υπέρμαχοι του απορρήτου λένε ότι αυτή η πρακτική αξίζει εξονυχιστικό έλεγχο.
Για παράδειγμα, ένας ανιχνευτής που γνωρίζει ότι πρόσφατα αναζητήσατε άρθρα σχετικά με την εγκυμοσύνη, τα ρούχα των μωρών και την αποβολή μπορεί να βρει μια διαφήμιση που είναι πιθανό να επιλέξετε. Επειδή τα συστήματα που το κάνουν είναι αυτοματοποιημένα, είναι πιθανό να μην έχει δει κάποιος άνθρωπος αυτά τα δεδομένα. Μπορεί, όμως, να μην αισθάνεστε άνετα με την ιδέα ότι αυτές οι πληροφορίες κυκλοφορούν από εδώ και από κει σε ένα δίκτυο εταιρειών και αλγορίθμων που δεν ελέγχετε.
Η έρευνα έχει δείξει πώς το σύστημα προσαρμογής διαφημίσεων της Google μπορεί να χρησιμοποιήσει πληροφορίες που μπορούν να ιδωθούν ως βασισμένες σε διακρίσεις: για παράδειγμα, να έχουν οι διαφημίσεις για υψηλόμισθες θέσεις εργασίας στόχο τους άντρες και όχι τις γυναίκες (δείτε το άρθρο “Probing the Dark Side of Google’s Targeting System”). Τα έγγραφα που διέρρευσαν από τον Edward Snowden έδειξαν ότι η Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας χρησιμοποίησε τα διαδικτυακά συστήματα ανίχνευσης της Google ως έναν τρόπο εύρεσης των στόχων προς παρακολούθηση.
Η νέα έρευνα για τους διαδικτυακούς ανιχνευτές διεξήχθη από τον Arvind Narayanan, επίκουρο καθηγητή στο Πρίνστον, και τον μεταπτυχιακό φοιτητή Steven Englehardt. Έκαναν έρευνα πάνω στις ένα εκατομμύριο σελίδες χρησιμοποιώντας λογισμικό που σχεδιάστηκε στο Πρίνστον ονόματι OpenWPM, που έχει κυκλοφορήσει δωρεάν. Επισκέπτεται αυτόματα σελίδες χρησιμοποιώντας τον Firefox και καταγράφει κάθε τεχνολογία ανίχνευσης που συναντά.
Ο Narayanan είπε ότι η έρευνα έφερε στο φως αιτίες ανησυχίας και ελπίδας.
Για παράδειγμα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα νέο κόλπο στο οποίο κάποιες εταιρείας στέλνουν σιωπηρά ένα σημείο ήχου στον φυλλομετρητή. Οι λεπτές διαφορές μεταξύ λογισμικού και εξαρτημάτων σημαίνουν ότι η ανταπόκριση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναγνωριστεί ο υπολογιστής σας (δοκιμάστε το στον εαυτό σας εδώ). «Υπάρχουν ακόμα πιο δημιουργικοί και αδιάκριτοι τύποι ταυτοποίησης που χρησιμοποιούνται», λέει ο Narayanan.
Εν τούτοις, προσθέτει ότι η κυριαρχία της Google και άλλων 2-3 γιγάντων θα μπορούσε να βοηθήσει τους νομοθέτες και τους πολίτες να παρακολουθούν τους ανιχνευτές που μας παρακολουθούν. «Μόνο ένας μικρός αριθμός εταιρειών έχουν ανιχνευτές που είναι όντως τόσο συνηθισμένοι», λέει ο Narayanan. «Αυτό σημαίνει ότι η εξωτερική επίβλεψη και η πίεση του κοινού μπορούν να οδηγήσουν σε θετικές αλλαγές».
Η σταθεροποίηση της δύναμης της διαδικτυακής ανίχνευσης λογικά θα κάνει πιο εύκολα τα πράγματα και για τους δημιουργούς εργαλείων που παρεμποδίζουν τους διαδικτυακούς ανιχνευτές. Η έρευνα του Πρίνστον δοκίμασε ένα τέτοιο εργαλείο, το Ghostery, το οποίο ενσωματώνεται ως πρόσθετο στους φυλλομετρητές, και το θεώρησε αποτελεσματικό.
