Όταν γκρεμίστηκε το τείχος του Βερολίνου, όταν διαλύθηκε το ανατολικό μπλοκ, όταν ξαναενώθηκαν τα κομμάτια της Ευρώπης και όταν η ανθρωπότητα εισήλθε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι όλα θα άλλαζαν προς το καλύτερο. Ότι η ανθρωπότητα δεν θα ξαναζούσε ψυχρό πόλεμο, η δημοκρατία θα απλωνόταν παντού και η μοιρασμένη Κύπρος θα μπορούσε πλέον να ελπίζει στην αποτίναξη της κατοχής.
Ορισμένοι διανοούμενοι είχαν μιλήσει για «καινούργια θαύματα» που θα έρθουν σε καιρό ειρήνης και ασφάλειας.
Το όνειρο όμως δεν κράτησε για πολύ.
Η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε με αίμα και η Ευρώπη ξανάζησε εθνοκαθάρσεις.
Ακολούθησαν πόλεμοι, εμφύλιες συρράξεις και γενοκτονίες σε διάφορες γειτονιές του κόσμου. Παράλληλα, η παγκοσμιοποίηση των αγορών διεύρυνε το χάσμα πλουσίων και φτωχών, διαμορφώνοντας ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα απάτης.
Στη συνέχεια, προστέθηκαν τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου για να αλλάξουν πραγματικά το «παιχνίδι» στη διεθνή σκακιέρα.
Ο ιμπεριαλισμός βρήκε νέες αφορμές εκδήλωσης στρατιωτικής ισχύος και η τρομοκρατική απειλή, με δόσεις τρομολαγνείας, άλλαξε την καθημερινή ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η κατοχή της Παλαιστίνης συνέχισε να είναι κατοχή, η Γάζα ξανακαταστράφηκε και χώρες διαλύθηκαν στο όνομα της δημοκρατίας.
Η Αραβική Άνοιξη μετατράπηκε σε αιματοβαμμένο «βαρύ χειμώνα», με απίστευτες φρικαλεότητες μέσα από συγκρουόμενα συμφέροντα μεταξύ των δυνάμεων του καλού και του κακού, των σουνιτών και των σιιτών, της Δύσης και της Ανατολής.
Και φτάσαμε στο σήμερα, με εκατομμύρια ξεριζωμένους από τα χώματα και τις πατρίδες τους να γεμίζουν τους δρόμους της Ευρώπης και χιλιάδες απ’ αυτούς να χάνονται στη Μεσόγειο για το δικαίωμα στη ζωή και την ελπίδα.
Έτσι λοιπόν έσβησε εκείνο το όραμα που είχε γεννηθεί στην καρδιά της Ευρώπης όταν ελεύθεροι πολίτες γκρέμισαν το μισητό τείχος και μαζί όλους τους φράκτες που χώριζαν τον κόσμο.
Έσβησε το όραμα γιατί στη διεθνή σκηνή συνέχισε να λειτουργεί η πρακτική των δυο μέτρων και των δυο σταθμών και οι ισχυροί συνέχισαν να επιβάλουν τη δική τους ειρήνη, χωρίς δικαιοσύνη.
Και κυρίως, επειδή η απληστία λεηλάτησε αρχές, κανόνες και ανθρώπινα δικαιώματα, καταργώντας το κράτος δικαίου.
