Για να μην ξεχνιόμαστε…
Η ιστορική συνέντευξη τύπου σχετικά με την υπόθεση των υποκλοπών και των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων επί κυβερνήσεως Καραμανλή.
Στις 2 Φεβρουαρίου 2006 ο George Voulgarakis II δείχνει το κέντρο των παρακολουθήσεων το οποίο και κατονομάζει ευθαρσώς.
Μαζί του ο Roussopoulos Thodoros και ο Αναστάσης Παπαληγούρας.
Τρεις Υπουργοί με έως τότε πανθομολογουμένως επιτυχημένη παρουσία και έργο.
Και οι τρεις λοιδορήθηκαν, απαξιώθηκαν, χλευάστηκαν.
Σχεδόν μια δεκαετία μετά και αφού ψάχτηκαν σε κάθε επίπεδο (τραπεζικοί λογαριασμοί, εταιρείες, δανειοδοτήσεις κτλ), κάθε σχετική υπόθεση που τους “φορτώθηκε” από τους πρόθυμους “νταβατζήδες” κατέρρευσε και αποδείχθηκε σκευωρία.
Ούτε ένας από όσους τους διέσυραν εκείνη την περίοδο δεν είχε τον ανδρισμό δημόσια να τους αποκαταστήσει γράφοντας έστω 2 γραμμές.
Ειδικά ο Παπαληγούρας, έχοντας στο ενεργητικό του το ξεπάστρεμα του παραδικαστικού με φυλακίσεις ακόμα και δικαστών, δεν ξαναμίλησε έκτοτε.
Η ΝΔ από το 2010 έως και σήμερα επίσημα “δείλιαζε” να μιλήσει για τους ανθρώπους αυτούς.
Το έχω ξαναπεί, η πολιτική είναι πολύ σκληρή.
Όσοι περιορίζονται σε διεκπεραιωτικούς ρόλους, σε δελτιάκια τύπου της πλάκας, σε παρουσίες σε πανηγύρια, δεν παίρνουν θέση σε τίποτα που να καίει, δεν κάνουν πολιτική, κάνουν αυστηρώς προσωπική ιδιοτελή πολιτική.
Γι’ αυτό και είναι καταδικασμένοι στη λήθη και ας περάσουν ένα διάστημα ως διάττοντες αστέρες.
