Του Σάκη Μουμτζή…Στην αρχή όταν διάβασα το κείμενο του γραμματέα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, νόμιζα πως τρόλαρε. Καθώς προχωρούσα την ανάγνωση, σκέφτηκα μήπως κάνω λάθος και το παιδί μιλά σοβαρά. Όμως η παράγραφος με τις ταλαιπωρίες του αδερφού του με επανέφερε στην αρχική μου εντύπωση. Ο πιτσιρικάς κάνει μία καλή πλάκα.
Κι έτσι και μόνον έτσι, μπορεί και πρέπει να εκληφθεί αυτό το κείμενο. Οποιαδήποτε απόπειρα λογικής ή λογικοφανούς προσέγγισης αδικεί κατ΄ αρχάς τον συντάκτη του κειμένου και αναμφίβολα εγείρει ερωτηματικά για το IQ αυτού που την αποτολμά. Πολύ δε περισσότερο αν γίνεται προσπάθεια εξαγωγής πολιτικών συμπερασμάτων καταγγελτικής μορφής. Είναι ένα καλογραμμένο νεανικό κείμενο που με δηκτικό χιούμορ και ανατρεπτική γραφή περιγράφει τις περιπέτειες της οικογένειας του σε βάθος 80 χρόνων για να δικαιολογήσει τι; Τον διορισμό των δικών του ανθρώπων στο Δημόσιο.
Μα ο πιτσιρικάς γνωρίζει πως για να διοριστεί κάποιος σήμερα στην κρατική μηχανή, δεν χρειάζεται ψάξιμο πολλών δεκαετιών πίσω. Ούτε προσκόμιση αγωνιστικών δικαιολογητικών. Αρκεί που ο ίδιος είναι αξιωματούχος του κόμματος. Μπορεί να διορίσει και τη φιλεναδίτσα του, αν θέλει και δεν το έχει κάνει ακόμα.
Τα υπόλοιπα κινούνται στον χώρο της πολιτικής ειρωνείας και του σαρκασμού. Και του αυτοσαρκασμού, θα προσέθετα. Ειδικά η παράγραφος με τις εργατοώρες και την ανιδιοτελή κομματική προσφορά του ίδιου και του αδερφού του είναι ο ορισμός του αυτό- τρολ, καθώς βέβαια επακολούθησαν οι διορισμοί στο Δημόσιο.
Έχω παρατηρήσει πως η νέα γενιά του ΣΥΡΙΖΑ έχει αίσθηση του χιούμορ, καλή γραφή και κυρίως ανεπτυγμένη την αίσθηση της αυτοειρωνείας. Δεν γνωρίζω τελικά αν εγώ τα βλέπω έτσι, ενώ αυτά τα παιδιά μιλούν σοβαρά. Δεν το πιστεύω, γιατί θα ήταν πολύ επικίνδυνο για τη δημοκρατία μας. Εκείνο το «δεν θα απολογούμαι σε κανέναν», όταν ξεφεύγει από το στόμα δημοσίου προσώπου, τρομάζει.
Όπως τρομάζει και η οργισμένη κατάληξη «κατάλαβες ρουφιάνε;».
Γι’ αυτό νομίζω -και σίγουρα έτσι είναι- πως ο Ιάσονας μας περνά ψιλό γαζί. Τώρα που διαβάζει τις βαθυστόχαστες αναλύσεις μας θα πιάνει την κοιλιά του από τα γέλια. Κι εγώ έτσι ακριβώς τον αντιμετωπίζω.
Γιατί διαφορετικά…liberal.gr
